19. júní - 19.06.1953, Síða 53

5. UPPELDISMÁL.
FER ÞVÍ FRAM Á að tekið sé mark á starfi sérfræðings-
ms, og að komið verði á fót stofnun, sem beri ábyrgð á
því að fram komi álit þeirra, sem eru á móti þrælahaldi.
4. FJÁRHAGSLEGT JAFNRÉTTI.
ALÞJÓÐAFÉL. LÝSIR ÁNÆGJU sinni yfir samþykkt
og ályktan um sömu laun konum ok körlum til handa
fyrir unnin störf af sama verðmæti, sem samþ. var á fundi
Alþjóðavinnumálastofnunarinnar í Geneve 1951, og að
Mannréttindanefndin hefur tekið ákvæðið um sömu laun
upp í samninginn um fjárhagsleg, félagsleg og menningar-
leg réttindi.
TEKUR EINNIG til athugunar upplýsingar kvennanefnd-
ar S. Þ. og Unesco um menntunarmöguleika kvenna, og
nefndarálit sérfræðinganefndar Alþjóðavinnumálastofnun-
arinnar um atvinnumál kvenna.
1. OG ÁLYKTAR: að sambandsfélögin leitist við að kom-
ið sé á stofn í hverju landi nefnd, þar sem ættu sæti
fulltrúar vinnuveitenda og launþega og aðrir, sem
hefðu áhuga og sérþekkingu á atvinnu- og launamál-
um. Þessi nefnd ætti að vera ríkisstjórnum til að-
stoðar við að koma í framkvæmd ákvæðinu um sömu
laun, og gefa tilhlýðilegan gaum að félagslegum ráð-
stöfunum af almannafé til að aðstoða verkamenn
við að uppfylla skyldur sínar við heimili sín.
2. Að allar stúlkur skuli njóta fyllsta jafnréttis við drengi
til menntunar, fá sömu tækifæri og leiðbeiningar til
verknáms. Verkakonur eiga að hafa sömu tækifæri
og verkamenn til að vinna sig upp í betur launaðar
stöður.
3. Að gerðar verði ráðstafanir í löndum, þar sem það
þætti nauðsynlegt, að settar verði á stofn kvenna-
skrifstofur (ef til vill í líkingu vði Women’s Burcans
í Bandaríkjunum), til þess að rannsaka allt sem við-
kemur atvinnumálum kvenna.
4. Ef vinna nokkurn hluta dags er álitin mikilvæg í
löndum þeirra, eru sambandsfélög okkar hvött til
að rannsaka möguleika, hættur og tryggingu eða ör-
yggi, sem slíkri vinnu fylgir, bæði fyrir konur og
karla. Þegar litið er á þá hættu, sem því er samfara
að þessi vinna sé eingöngu ætluð konum, verður að
taka það skýrt fram, að engar ráðstafanir séu gerðar,
hvorki með lagasetningu, samningum við stéttarfélög
eða á annan hátt, sem þvinga konur til að taka þess
konar vinnu í stað þess að vinna fullan vinnudag.
5. Þegar litið er á þá miklu byltingu, sem orðið hefur
í sumum löndum vegna ófriðar og breyttra stjórnar-
hátta, og hefur orsakað fátækt og flótta fjölda fólks,
sem nú lifir við eymd, skorum vér á S. Þ. að þær geri
allt sem í þeirra valdi stendur til að bæta úr þessu
ástandi, sem er hættulegt félagslegu öryggi og heims-
friðnum.
_ ALÞJÓÐAFÉL. lýsir ánægju sinni yfir því starfi, sem
Astralska kvenkjósendafél. hefur unnið til að framkvæmd
verði samþykkt Alþjóðavinnumálastofnunarinnar um sömu
'aun fyrir störf af sama verðmæti.
Ýill styðja sama félag í baráttu þess fyrir því að koma
1 VeS fyrir að laun kvenna séu lækkuð úr 75%, sem þau
Gru nú niður í 60% samanborið við laun karla.
Í9- JtJNl
ALÞJÓÐAFÉL. TEKUR FRAM: Þegar athugað er að 26.
gr. Kvenréttindayfirlýsingarinnar segir: „Hver maður á
rétt til menntunar. Skal hún veitt ókeypis, að
minnsta kosti barnafræðsla og undirstöðu-
menntun. Börn skulu vera skólaskyld. Iðnað-
ur og verknám skal öllum standa til boða og
æðri menntun vera öllum jafnfrjáls, þeim er
hæfileika hafa til að njóta hennar".
Ennfremur að Menningar- og Fræðslustofnun S. Þ. og
Alþjóðavinnumálastofnunin hafa síðustu þrjú árin látið
rannsaka möguleika á því, að ríkisstjórnir framkvæmi
þessa grein;
EN ÞAR sem þessar mismunandi rannsóknir taka ekki
ævinlega skýrt fram að ekki skuli gerður greinarmunur
á piltum og stúlkum í uppeldismálum;
ÆSKIR FÉLAGIÐ EINDREGIÐ, að þessar stofn-
anir beini tilmælum sínum til hinna ýmsu ríkisstjórna
eftir þeim reglum er hér segir:
1. Fullkomið jafnrétti kynja við alla skóla.
2. Að útilokaður sé allur greinarmunur, byggður á kyn-
ferði, við allt uppeldi.
3. Fellt sé niður allt, sem varnar konum aðgangs til
menntunar til jafns við karla, hvort heldur eru fjár-
hagsástæður, félagslegar — eða landfræðilegar.
4. TRYGGÐ SÉ leiðbeining við verknám og aðgangur að
sérfræðinámi án tillits til kynferðis.
Að stofnað sé til námsskeiða og sérfræðilegrar
þjálfunar í öllum starfsgreinum og stöðum jafnt fyrir
konur og karla, til þess að konur hafi tækifæri til,
og aðgang að því að vinna sig upp í vel launaðar
stöður.
BIÐUR einnig S. Þ. að taka til rækilegrar athugunar
hinar sérstöku þarfir kvenna varðandi menntun og upp-
eldi, þarfir sem eru langtum víðtækari en karla í þeim
löndum, sem notið hafa tæknilegrar aðstoðar S. Þ., þvi
þar hefur menntun kvenna og stúlkubarna verið langtum
meira vanrækt en menntun drengja og pilta.
BIÐUR ÞVÍ S. Þ. að þessi tæknilega aðstoð taki sérstak-
lega til eftirfarandi atriða:
1. Komið sé á fót barnaheimilum, sem gætu bæði verið
námsskeið í umhirðu barna, bætt lífskjörin og vernd-
að barnslíf.
2. Notfæra tómstundir kvenna til að kenna þeim ein-
hverja iðn.
3. Senda sérfræðinga til að rannsaka fjölskylduvanda-
mál, og láta sýna talmyndir á móðurmálinu um
menntun kvenna.
MEÐ TILLITI til þeirra staðreynda að mjög fáar konur
í Suðaustur-Asíu kunna að lesa, gerum vér þá ályktun að
biðja Menningar- og Fræðslustofnunina að gera nú þegar
ráðstafanir til að leysa þetta vandamál með því að:
1. Koma á fót undirstöðukennslustofnunum þar sem
viðkomandi ríki æskja þess.
2. Þjálfa kennara á námsskeiðum sínum.
3. Veita tæknilega aðstoð, og leggja fram nauðsynleg
tæki til að nemendurnir geti notið kennslunnar, þótt
þeir hafi ekki lestrarkunnáttu.
39