19. júní - 19.06.1996, Blaðsíða 25

yfeministans
geri rannsóknina, hvað sé lagt til grundvallar?
Nýjar rannsóknir feminista hafa sýnt allt aðra
útkomu."
Asdís segir að feministar beiti gjarnan „sú-
bjektífri" rannsóknaraðferð til að nálgast við-
fangsefni sín á sem hlutlausastan hátt. Þar eru
ekki notaðir staðlaðir spurningalistar þar sem
fyrirfram ákveðin svör gilda. „Það gengur ekki
að styðjast við þau lögmál sem gilda í karllægu
samfélagi og því þarf að nálgast viðfangsefnin
án væntinga um útkomu, án þess að gefa sér
hugsanlega niðurstöðu fyrirfram."
“I þessum pælingum er gengið út frá því að
grundvallarmunur sé á kynjunum," segir As-
dís, „án þess að ástæða sé til að ætla að allar
konur sóu eins, eða allir karlar eins.“ Hún
ræðir um að margskonar upplýsingar séu til
urn kynjamun hvort sem hann liggi í genunum
eða félagsmótuninni. „Og í rauninni er allt
gott um það að segja að kynin séu ólík og hafi
mismunandi styrkleika eða áherslusvið, hitt er
verra þegar karllæg gildi eru sjálfkrafa og gagn-
rýnislaust metin hærra en þau sem konur
standa fyrir.“
Uti í Bandaríkjunum tók Ásdís þátt í rann-
sókn á stöðu kvenna í hinu hefðbundna skóla-
kerfi. Kveikjan að þessu verkefni lá í upplýs-
ingum um stöðu kynjanna á fyrstu námsárun-
um. „Stúlkur koma gjarnan sterkar og öruggar
inn í skólana með nokkurt forskoti á strákana.
Snemma á skólagöngunni fer svo að halla und-
an fæti hjá stúlkunum og í samanburði við
drengina dragast þær fljótlega aftur úr, sérstak-
lega í stærðfræði og raungreinum. Stelpurnar
fara líka fljótlega að efast um eigin getu og
sjálfstraustið minnkar. Þær vænta lélegri ár-
angurs heldur en þær sýna svo í rauninni, á
meðan strákarnir gera ráð fyrir mun betri ár-
angri en þeir ná á endanum," segir Ásdís.
I rannsókninni kom fram að próf og sam-
keppni leggjast mjög misvel í kynin. Stelpurn-
ar álitu t.d. krossapróf mjög krefjandi og sögð-
ust eiga erfitt með að velja einungis eitt rétt
svar, ólíkt strákunum sem kunnu best að meta
krossana. Einnig var sýnt fram á að keppn-
isandi hentar kvenfólkinu illa, en því var öfugt
farið með strákana sem gengur betur ef um
keppni er að ræða. Þegar kennsluumhverfi og
aðferðir voru til umræðu kusu flestir strákarnir
að læra af fyrirlestrum, en stelpurnar vildu
finna öryggi í litlum hópum.
Ásdís vísar í bókina Women’s Way of
Knowing eftir M. Belenky o.fl., sem kynnir til
sögunnar námsaðferð sem flestar konur kunna
að meta og ná að blómstra í. Það er hin svo
kallaða ljósmæðraaðferð, sem gengur út á að
aðstoða námsmanninn við að koma fram með
sínar eigin hugmyndir og tengja við nýjar upp-
lýsingar. Einnig er gengið út frá því að náms-
maðurinn geti, vilji og kunni að læra, og
þannig tryggt að sjálfstraustið sé í lagi.
“Það er löngu tímabært að líta betur á
skólakerfið og huga að þörfum þess mislita
hóps sem þar kemur saman. I framtíðinni
hljótum við að læra að meta og nýta þann
margbreytileika sem býr í fólkinu; einstakling-
unum og þjóðinni til framdráttar."
23 19.júní
RIT KVENRÉTTINDAFÉLAGS ISLANDS