Morgunn - 01.12.1965, Blaðsíða 67

MORGUNN
145
Þat er sögn Lambkárs Gunnsteinssonar, at Guðmundr
biskup gisti í Galtardalstungu. Þá varð sá atburðr þar, at
hann stóð upp um morgininn ok gekk til annars húss ok
klerkar nökkurir með honum, ok var hann varla klæddr.
Þá var þat til tíðenda, at sveinn einn fátækr kemr hlaup-
andi til biskups, alnökviðr, svá at hann hafði ekki klæði á
sér. Hann biðr biskup, at hann gefi honum nökkut til klæða
sér.
Biskup hyggr at sveininum ok mælti svá: „Áttu enga
kiæðaleppa, sonr?“ segir biskup.
,,Já, alls enga,“ segir sveinninn.
„Allóbirgr þykkir mér þú vera, sonr minn,“ segir biskup,
„ok má eigi þat vera, at ek ráða ekki ór við þik. Nú mun ek
vísa þér til fataleppa, er Máría hefir sent þér, ok eru þeir
niðri á mýri undir torfstakki þeim, er first er bænum.“
Sveinninn varð um fár svá ok kvaðst eigi fara mega
þangat nökviðr. Biskup kvaddi til tvá klerka sína at fara
með honum, ok fór hann mjög svo nauðigr með þeim. Nú
koma þeir til torfstakkanna ok koma til allra ok finna undir
þeim, er biskup kvað á, fataleppa vánda. Þeir spyrja nú
sveininn, hvárt hann kenni nökkut fataleppa þessa.
„Kenni ek víst,“ segir hann, „ek hefi átt þetta, ok þykkir
mér vera engu neytir, ok ætlaða ek, at biskup mundi gefa
mér betri, ok hefir ekki Máría sent mér tötra þessa.“
Nú láta þeir hann fara í tötra þessa, ok er hann þá all-
tötrugr. Nú spyrja þeir, hvárt hann vill nökkut finna biskup.
„Ekki þori ek þat nú,“ segir hann, „at finna hann.“
Þeir mæltu: „Þat er nú ráð, at þú farir ok finnir hann ok
segir honum allt sem röskligast, hversu farit hefir.“
Hann fer nú með þeim ok raunmjök nauðugr. En er þeir
koma fyrir biskup, þá segja þeir, hversu farit hefir.
Biskup mælti þá: „Hví vildir þú, kollr minn, ljúga at okk-
ur Máríu?“
„Ek ætlaða, biskup, at þú mundir ekki til vita,“ segir hann,
„hvar ek hefða kastat fatatötrum minum, en ek vissa, at þú
mundir annathvárt gefa mér betri eða enga. Vissa ek ok þat,
10