Morgunn


Morgunn - 01.06.1971, Side 24

Morgunn - 01.06.1971, Side 24
18 MORGUNN öruggari eðlisávísanir en mannskepnan, sem búið er að trylla í hávaða og múgsefjun hinnar svo kölluðu menningar. Kann þá ekki einnig svo að vera, að börn og frumstæðar þjóðir geti verið i öruggara guðssamfélagi en þeir hálærðu, sem annað hvort trúa engu, eða búa sér til guðfræðilega trú, samkvæmt takmörkuðum skilningi sinum? Hver sagði þetta: Nema þér verðið eins og börnin komizt þér alls ekki inn í guðsríki? Enn stangast þessi sálfræðilega klausa, sem höfundurinn er svo sæll yfir að geta prýtt ritgerð sína með, við skýlaus ummæli meistarans, og þannig getur vizka mannanna orðið heimska fyrir Guði. Hvað kennir guðf ræði deil d- in um eilífðar- málin ? Af ritgerðum guðfræðinema í þessu sama hefti má fræðast nokkuð um þessi efni, með- al annars þetta: Dauðinn er afleiðing erfðasyndarinnar. Hann er hræðilegur! Jafnvel Frelsarinn sjálfur, guðs eingetinn sonur, tók að skjálfa og láta hugfallast þegar dauðastundin nálgaðist. „Þar var örvilnun og hræðsla, sem Guðs sonur ris varla undir.“ Enda mætir Jesús ekki dauð- anum sem vini, heldur skæðum óvini. Hann berst við þennan óvin og leggur hann að velli. Hvergi í Nýja testamentinu er gert ráð fyrir sambandi milli dauðra og lifandi, möguleika þess né þörf. (Hér gleymist alveg að geta um sambandið, sem Jesús hafði við lærisveina sína eftir dauðann). Hugmyndin um lif sálarinnar eftir dauðann er grísk, það er að segja ,heiðin“, og því ekkert mark á henni takandi. I3ó er ekki örgrannt um að örla kunni á svipuðum hugmyndum í Opinberunarbókinni, þar sem gefið er í skyn, að sálimar leiki á hörpur og syngi frammi fyrir hásætinu, íklæddar hvítum skikkjum. En sáradauf hlýtur sú tilvera að vera, þar sem sálimar fá ekki sinn góða og gamla skrokk fyrr en við endalok tímanna, þegar Kristur kemur aftur i skýjum himins til að dæma lifendur og dauða. Þá færist fyrst líf i tuskumar. Reyndar mun nú þetta eiga að vera eins konar yfirlit um það, sem Biblian kennir um eilífðarmálin. En það liggur i loft- inu, að ekki komi til greina að gera sér aðrar hugmyndir um
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.