Morgunn - 01.12.1981, Qupperneq 67

161
„ÚR HEIMI VÍSINDANNA“
En hvað skyldu þeir hafa fyrir stafni þessir náungar í
ókunnum sólkerfum — af því tagi, sem kæmi okkur við?
Skyldi þá gruna að hér við þessa sól okkar, sem þeir sjá
í sjónaukum sínum, sé lítill hnöttur iðandi af lífi, plöntum,
dýrum — og þar á meðal eitt aðsópsmeira en önnur dýr,
fer um á fótum tveim og virðist í mörgu furðu frumlegt.
Erum við í siktinu hjá þeim? Nú þegar á skrá eins og
nýfundin mosategund hjá grasafræðingi? Eru þeir jafnvel
að reyna að ná sambandi við okkur með hætti, sem enginn
skilningur er á „hérjarðar“, enn sem komið er?
Útvarp Epsilon Eridani
Cocconi og Morrison i’eyndu að giska á, hvaða brögðum
fjarlægt tæknisamfélag mundi beita til að fá áheyrn hjá
okkur mannkyninu — eða öðrum vitverum í geimnum.
Þeir gerðu ráð fyrir, að boðin á milli væru borin með raf-
segulbylgjum. Þrautin þyngri er að ákveða, hvaða bylgju-
lengd yrði notuð. Bylgjur, sem örðugast veitist að smjúga
gegnum geiminn og dofna mest af ýmsum ástæðum, voru
taldar ólíklegastar. Böndin bárust að bylgjulengd í útvarps-
bilinu að lengd 21 cm og með tíðni 1420 megahertz, um
það bil.
Þeir félagar ræddu það líka í grein sinni í hvaða áttir
ráðlegast væri að skyggnast i von um að uppgötva hina
himnesku útvarpssendingu. Meðal þeirra stjarna (sólna),
sem eru nær en 15 ljósár, eru sjö jafnaldrar sólarinnar og
líkir að birtu. Ekki liggja allar stjörnurnar sjö jafn vel
við, þar sem þrjár þeirra eru í meginfleti Vetrarbrautar-
innar.
Vetrarbrautin er eins og mörgum er kunnugt sólnasafn
milljóna sólna og er mergðin mest í meginfletinum. Þar
má vænta mestra truflana, þegar hlustað er eftir „tónin-
inum“ handan yfir tómið óravíða. Stjörnurnar fjórar sem
eftir eru og þeir Cocconi og Morrison telja vænlegar „út-
varpsstöðvar“, eru útkjálkasólirnar Tau Ceti, 0L, Eridani,
n