Morgunn - 01.06.1988, Qupperneq 10

AFFUNDI MEÐTUTU
MORGUNN
óttist ekki, því ekkert það er til í öllu lífi ykkar, sem getur
orðið ykkur til miska. Það getur verið svolítið sárt, eins og
hjá barni sem hrasar og skrámar sig á hné, eða rekur höfuðið
í. En sársaukinn er fljótlega strokinn burt með kærleika
foreldris, móður eða föður, heiluninni sem býr í höndum
foreldranna þegar börnin eru Iítil og þeirra okkar hér fyrir
handan, í heimi andans, sem komum til ykkar með heilun og
kærleika, þegar þið hafið hrasað við vegarbrún lífsins. Svo
verið hugrökk og vitið það, að þó ég tali ekki til ykkar með
nafni, þá veit ég um vandamál ykkar, ég veit um sársauka
verkjanna og áhyggnanna. Og ég segi af allri sannfæringu
andans: þessir hlutir eru hjóm eitt. Þeir teljast ekki til neins,
nema sem reynsla.
En nú hef ég talað nóg um vandamál og raunir lífsins. Þessi
atriði eru nauðsynleg, því jörðin ykkar er skólabyggingin,
sem hýsir nám ykkar, fæðir og klæðir líkamann, sem þið
gangið um í á jörðinni. Andinn hið innra er eilífur. Hann
mun, þegar hans rétti tími kemur, ganga á braut ljóss og
skilnings. Því með reynslu ykkar og skilningi á jörðinni,
ávinnið þið ykkur rétt til þess að ganga innan ljóssins. Þó
verðum við þess alltof oft vör, þegar við komum yfir í and-
lega heiminn, vegna reynslunnar og skilningsins, að við get-
um ekki yfirgefið meðbróður okkar á jörðinni. Og við löð-
umst mjög að starfi með heilurum, miðlum, öllu fólki sem
hefur samkennd með mannkyni. Það er ekki höfuðatriði eða
mikilvægt, að þið séuð góð í trúarlegum skilningi, því trú er
ekkert annað en trúarjátningar og einhliða kenningar fólks
til hvers annars. En það er mikilvægt að þið verðið mannvin-
ir, vinir alls fólks á jörðinni, því öll börn hins lifandi frum-
efnis, lifandi anda, skapandi krafts, eða hvað svo sem þið
óskið að kalla það, og ef þið viljið, kallið það fyrir alla muni
guð föður ykkar, því um er að ræða frumefni og kraft, sem
nær út yfir allan jarðneskan skilning. En sérhver getur
gengið að þeim krafti vísum og sérhver sál er hluti af þeim
krafti. Sá neisti, sem mannkynið hefur stundum kallað ei-
lífan anda, býr innra með og er hluti hverrar sálar, án tillits til
stéttar, litarháttar eða trúarbragða. En alltof fáir finna þenn-
8