Morgunn - 01.06.1988, Blaðsíða 38

Ralph Stanbury, sjóliðsforingi:
RANNSÓKNIR í
DULSÁLARFRÆÐITIL
HERNAÐARLEGRA NOTA
Á myrkustu dögum síðari heimsstyrjaldarinnar, þegar
kafbátar Hitlers sökktu kaupskipum okkar örar en hægt var
að framleiða ný í þeirra stað, þá rakst ég á bók eftir Dennis
Wheatley, sem, þó hún væri skemmtileg aflestrar, virtist
fjalla um nokkuð langsótt efni. Sagan gerðist á eyjunni
Haiti, þar sem galdrameistari nokkur notaði dulræna hæfi-
leika sína til þess að ferðast utan jarðlíkamans yfir Atlands-
hafið og leita þannig uppi skipalestir okkar og Iáta Þjóð-
verjana vita um staðsetningu þeirra.
Það er vissulega mögulegt að Hitler og einhverjir pótin-
táta hans hafi iðkað svarta galdur. Vitað er að hann fékkst
eitthvað við stjörnuspeki og hafði jafnvel sinn eigin stjörnu-
speking, sem við útveguðum villandi upplýsingar með góð-
um árangri. En það að nota dulræn öfl til þess að afla upp-
lýsinga í stríði virtist vera í hæsta máta fjarstæðukennt - þ.
e. a. s. þar til ég las grein um heiðursmann nokkurn, sem
hvað eftir annað las hernaðarlega mikilvæg skjöl í stríði
Frakka og Rússa, með því að nálgast þau utan jarðlíkama
síns.
Rússar eru þekktir fyrir að hafa mikinn áhuga á dulræn-
um fyrirbærum og eru taldir vera Iangt á undan öðrum þjóð-
um í rannsóknum vissra greina á því sviði. Þar sem vilji
þeirra lýtur síst af öllu að því að sanna eða afsanna tilveru
36