Morgunn - 01.06.1988, Qupperneq 13

MORGUNN
AFFUNDl MEÐTUTU
sviði, sem maðurinn getur, ef honum sýnist svo, leyst upp
sjálf fjöllin og fært þau til. Svo mikið er aflið, krafturinn og
orkan, sem býr innra með mannkyninu. En hugur þess er
ekki enn reiðubúinn fyrir þessa þekkingu. Hana er aðeins
hægt að nota ef með fer skilningur. En innan fáeinna set-
hringa og hópa fólks, er þessi kraftur enn notaður. Margir
hinna eldri á meðal fylgjenda þessarar heimsspeki spyrja
þeirrar spurningar, hvers vegna hafi verið til hér áður fyrr,
svo miklir og dásamlegir miðlar, seni höfðu orkuna og mátt-
inn til þess að búa til ýmsa hluti eða mikilfengleg fyrirbæri
tengd þessum sannleika, myndir, efnisbirtingu, svif og svo
margt fleira. Á þessum tíma voru þessar sálir fáar að tölu, en
þær voru helgaðar þessum sannleika. Þær voru ekki að teija
hversu mikla peninga þær myndu græða, þær hugsuðu ekki
um hversu mikið þær myndu hrífa fólk. Hugsjón þeirra var
sú að sanna tengslin við andann. Okkar heimur er ekki svo
fjarri ykkar. Hann er nær en sem nemur lengd handa og fóta.
Það er eins og, ef svo má segja, þegar þið snúið takka á
útvarpstæki og nemið úr umhverfinu hljóð, raddir, bylgjur,
kraftinn, orku andans sem blandast ykkar. Sérhvert ykkar er
bæði útvarpssendir og móttakari, notið þann inátt. Ekki til
þess að hrífa aðra, heldur til þess að hjálpa þeim. Ef þið gerið
það og lærið að blanda geði þegar þið eruð saman sem
eining, nefnd, hópur stjórnenda eða hvað það sem þið óskið
að kalla ykkur, þá munið þið ná því takmarki, sem þið þráið.
En það verður alltaf að vera eining. Svo oft hefur það skeð
víða, að þjóðfélög eða kirkjur, sundrast vegna óeiningar.
Sameinist í þeirri þekkingu og skilningi sem þið hafið til þess
að koma í kring betri málum, betri skilningi og þekkingu í
þessu litla horni heims ykkar, sem er mjög fallegt og einstakt
horn. Horn heimsins, með afar dásamlegu og sérstöku fólki,
vegna þess að þið eruð þjóð, sem hafið átt innra með ykkur
um margar liðnar kynslóðir, vissa þekkingu og nálægð við
náttúruna, vissa eðlislæga meðvitund um lífið. Leyfið því
ekki að glatast í hinu nútímalega umhverfi lands ykkar.
Færið ykkur nær náttúrunni, eins og reyndar mörg ykkar
gera. Dragið að ykkur, frá sjálfum fjöllunum, sem í kring um
11