Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 15

MORGUNN
gegnir kirkjan afar mikilvægu menningarhlutverki og er löngu
orðin ómissandi þjónustustofnun.
Hitt meginhlutverkið er miðlun og boðun kristinnar trúar
fyrir þá sem kjósa að leita sér andlegs þroska eftir brautum
kirkjunnar. Vafalaust telja margir þetta vera höfuðhlutverk
kirkjunnar. í reynd hefur það fallið í skuggann af menningar-
hlutverkinu sem er orðið svo fyrirferðarmikið að margir telja
að kirkjulegar athafnir séu orðnar lítið annað en veraldlegir
viðburðir. Ég held að þetta sé laukrétt og að kirkjan sé fyrst og
fremst veraldleg menningarstofnun, að mestu hætt hinu trúar-
lega miðlunarstarfi sem felst ævinlega í því að kynda undir
kristinni dulúð, en undir hana fellur allt það í kristni sem stuðl-
ar beinlínis að sameiningu sálarinnar við guðdóminn. Ef krist-
in kirkja er fyrst og fremst veraldleg menningarstofnun, vakn-
ar sú spurning hvort ekki eigi að ganga skrefið til fulls og
^g&ja af alla tilburði til að viðhalda hinni kristnu dulúð.
Ég tel að slíkt væri misráðið af tveimur ástæðum. Önnur er
sú að einn helsti þátturinn í menningarviðleitni kirkjunnar á
rætur í dulúð; hér á ég við tónlistina og sönginn sem ber uppi
flestar kirkjulegar athafnir. Hin ástæðan er sú að fólk þráir
dulúð og þarfnast hennar jafnvel til að ná fótfestu í lífinu. Vera
má að ein helsta ástæðan fyrir því að alls konar hjátrú og hind-
urvitni af dulhyggjuætt hafa náð mikilli útbreiðslu hér á landi
og víðar sé sú að kirkjan hefur vanrækt þennan höfuðþátt krist-
indómsins. Ég tel því brýnt að fundnar verði nýjar leiðir til að
gera fólki kleift að gerast virkir þátttakendur í kristinni dul. Til
að slíkt megi verða þarf kirkjan að hvetja til þess að stofnuð
verði innan vébanda hennar „frjáls trúfélög" eða reglur þar
sem meðlimir taka sameiginlega þátt í trúarathöfnum og móta
sjálfir sitt sameiginlega trúarlíf með viðeigandi dul.
Það er viss áhætta tekin hvar sem dulúð er stunduð, svo að
hér þarf kirkjan að fara að með mikilli gát. En það breytir engu
um nauðsyn þess að leggja rækt við þennan innsta kjarna trúar-
lífsins sem er um leið það sem tengir hina trúuðu saman. Söfn-
13