Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 16

MORGUNN
uðir þjóðkirkjunnar deila mér vitanlega litlu öðru en minning-
um, sögum og hefðbundinni kirkjutónlist. Dulúðin er á hinn
bóginn leið að andlegri endurfæðingu og andlegu samneyti
sem fólk á hugsanlega ekki kost á eftir öðrum leiðum.
V
Til að rækja eiginlega kristna trú nú á dögum (sem felst í því
að taka þátt í kristinni dul) tel ég nauðsynlegt að fólk fái áður
eða jafnhliða þeirri ástundun vandaða og ítarlega fræðslu um
kristna kenningu og sögu hennar sem og fræðslu um önnur trú-
félög en hin kristnu. Þess vegna þarf kirkjan að gangast skipu-
lega fyrir námskeiðum um kristindóm og aðrar trúarkenningar
þar sem ekki er ætlast til virkrar þátttöku í trúarlífi. Það þarf að
gera fólk læst á mál trúarinnar, hin margvíslegu tákn sem mót-
ast hafa í aldanna rás, tengsl þess við reynslu og lífsvanda
fólks og gildi táknanna til þess að hugsa og ræða um heiminn.
Hér er komið að rökræðuhlutverkinu, sem ég hef áður nefnt
að brýnt sé að kirkjan taki að rækja skipulega. Það mætti líka
tala um uppfræðslu- eða menntunarhlutverk kirkjunnar, en ég
kýs að notast við rökræðuna, því að hún þarf að vera burðarás-
inn í því starfi sem hér verður að vinna. Kirkjan á að fá til liðs
við sig akademíska heimspekinga og alls kyns hugsandi fræði-
menn, sagnfræðinga, sálfræðinga, líffræðinga, lækna, stjarn-
fræðinga, stærðfræðinga o.s.frv. til þess að ræða saman um líf-
ið og tilveruna og miðla fræðum sínum til upplýstrar alþýðu
sem vill sjálf móta lífsskoðun sína og heimsmynd.
Ein umtalsverð breyting er í þann mund að verða á afstöðu
lærðra og leikra. Lærðir menn eru ekki lengur kennivöld með
sama hætti og áður var. Astæðan er sú að það verða allir lærð-
ir með einum eða öðrum hætti. Lærðir menn (læknar, prestar,
lögfræðingar o.s.frv.) eru ævinlega að tala við aðra lærða menn
(sálfræðinga, jarðfræðinga, búfræðinga o.s.frv.). Öll alþýða
verður smám saman fræðilega þenkjandi vegna þess að öll
14