Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 65

„Ég skal sýna þér.“
Þegar við komum þangað, sagði hann: „Hallaðu þér aftur og
láttu vísifinguma snertast. Hafðu bláan himininn í bakgrunninn.
Nú skaltu færa finguma í sundur um þrjá sentímetra og horfa á
bilið milli þeirra. Hvað sérðu?“
„Ryk á augasteinunum.“
„Hafðu ekki áhyggjur af því,“ sagði hann. „Vanstilltu sjónina
og færðu fingurgómana saman og svo í sundur.“
Ég færði fínguma til meðan hann talaði og vissi ekki alveg hvað
hann átti við með að vanstilla sjónina. Loksins beindi ég sjónum
mínum að svæðinu milli fingranna og gerði það óskýrt. Báðir
fingurgómamir urðu dálítið óljósir og þegar það gerðist sá ég
eitthvað sem líktist reykskýi sem teygði sig milli fíngurgómanna.
„Almáttugur,“ sagði ég og skýrði frá því sem ég sá.
„Það er þetta! Það er þetta!“ sagði hann. „Leiktu þér nú að
þessu stundarkom.“
Ég lét fjóra fmgur hvorrar handar snertast, síðan lófana og
handleggina. I öllum tilvikum sá ég orkustrauma milli
líkamshlutanna. Ég lét handleggina falla og horfði á Phil.
„Viltu sjá mína?“ spurði hann. Hann stóð upp og tók nokkur
skref aftur á bak, kom sér fyrir þannig að himinninn var beint aftan
við höfuð hans og efri hluta líkamans. Ég reyndi í nokkrar mínútur
en hljóð fyrir aftan okkur tmflaði einbeitinguna. Ég sneri mér við
og sá Söm.
Phil steig fram og brosti breitt. „Er þetta manneskjan sem þú
hefur verið að bíða eftir?“
Sara nálgaðist og brosti á móti. „Heyrðu, ég þekki þig,“ sagði
hún og benti á Phil.
Þau föðmuðust lilýlega. Sara leit á mig og sagði: „Fyrirgefðu
hvað ég er sein. Innbyggði vekjarinn hringdi ekki af einhverjum
ástæðum. En núna held ég að ég viti hvers vegna. Þið tveir hafíð
fengið tækifæri til að tala saman. Hvað hafið þið verið að gera?“
„Hann var að læra að sjá orkusviðið milli fingranna á sér,“
sagði Phil.
63