Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 72

MORGUNN
„En hvemig getið þið haldið fram tilvist einhvers áður en þið
finnið sannanimar!“
Nú vom bæði orðin reið en ég hlustaði bara með öðm eyranu.
Það sem dró að sér alla athygli mína var krafturinn í orkusviðum
þeirra. Þegar samræðumar hófust höíðum við Phil fært okkur
aðeins til baka og Sara og hávaxni maðurinn stóðu andspænis hvort
öðm og var um það bil metri á milli þeirra. Orkusvið beggja virtust
strax verða þéttari og einhvem veginn æstari eins og af völdum
innri titrings. Þegar lengra var komið í samræðunum tók orka þeirra
að blandast saman. Þegar annað kom með athugasemd olli það
hreyfingu í orkusviðinu sem virtist sogast að orkusviði hins eins og
þar væri einhvers konar dæla. En þegar hin manneskjan vísaði því
frá sér færðist orkan aftur til baka. Samkvæmt skilningi á aflffæði
orkusviða virtist sá sem hafði betur í rökræðunum ná til sín hluta af
orku andstæðingsins og draga hana til sín.
„Auk þess höfum við skoðað þetta fyrirbæri sem við emm að
reyna að skilja,“ sagði Sara við manninn.
Maðurinn leit fullur fyrirlitningar á Söm. „Þá ertu geðbiluð auk
þess að vera óhæf,“ sagði hann og gekk í burtu.
„Þú ert algjör grænjaxl,“ hrópaði Sara og kom okkur Phil til að
hlæja. En Sara var enn æst.
„Þetta fólk gerir mig svo reiða,“ sagði hún þegar við héldum
áfram göngu okkar eftir stígnum.
„Gleymdu þessu,“ sagði Phil. „Svona fólk kemur hingað
stundum.“
„En af hverju svona margt?“ spurði Sara. „Og hvers vegna
einmitt núna?“
Þegar við gengum upp að gistihúsinu sá ég Wil við jeppann.
Dymar vom opnar og farangri hafði verið dreift á vélarhlífina.
Hann sá mig strax og benti mér að koma til sín.
„Það lítur út fyrir að ég sé að leggja í hann,“ sagði ég.
Þessi athugasemd mín rauf tíu mínútna þögn sem hófst þegar
ég reyndi að útskýra hvað hafði gerst í orkusviði Söm í
orðasennunni. Ég hafði greinilega ekki orðað það vel vegna þess
70