Morgunn - 01.06.1995, Blaðsíða 70

MORGUNN
Phil leit á mig. „Sá náungi er að fást við áhugaverðar
rannsóknir á því hvað þessi orka getur gert fyrir okkur.“
, Jásagði ég. „Ég talaði við hann í gær.“
„Síðast þegar ég var héma sagði hann mér frá rannsókn sem
hann vildi gera,“ hélt Phil áfram. „Hann vildi skoða hvaða líkamlegu
áhrif það hefði að vera nálægt orkumiklu umhverfi svo sem
skóginum þama. Hann ætlar að nota sömu mælingar á líifæna
starfshæfni og afkastagetu til að sjá hvaða áhrif það hefur.“
„Ég veit nú þegar hvaða áhrif það hefur,“ sagði Sara. „Alltaf
þegar ég ek inn á þessa landareign fer mér að líða betur. Allt er
öflugra. Ég virðist sterkari, ég hugsa skýrar og hraðar. Og
skilningurinn sem ég hef á öllu þessu og hvemig hann tengist starfi
mínu í eðlisfræðinni er ótrúlegur.“
„Að hverju ertu að vinna?“ spurði ég.
,JVIanstu þegar ég sagði þér firá þessum einkennilegu tilraunum
í örverufræðunum og þessir litlu sameindahlutar birtust alls staðar
þar sem vísindamennimar bjuggust við þeim?“
,Já.“
„Ég hef reynt að víkka út þessa hugmynd með mínum eigin
tilraunum. Ekki til að finna lausnir á því sem þessir náungar vom
að fást við í atómkjömunum heldur til að leita svara við
spumingunum sem ég sagði þér frá: Að hvaða marki svarar hinn
efnislegi alheimur í heild sinni væntingum okkar - fyrst hann er
byggður upp með sömu grunnorku? Að hvaða marki em það
væntingar okkar sem skapa allt sem gerist hjá okkur?“
)rAttu við tilviljanimar?“
,Já, hugsaðu um atburðina í lífí þínu. Hin gamla hugmynd
Newtons er að allt sé tilviljunum háð, að við getum tekið góðar
ákvarðanir og verið undirbúin en að sérhver atburður hafi sína
eigin orsök sem er óháð viðhorfi okkar.
Eftir nýlegar uppgötvanir í nútfmaeðlisfræði leyfist okkur að
spyrja hvort alheimurinn sé virkari en það. Ef til vill er það
grundvallareðli alheimsins að hann sé knúinn áfram aflfræðilega
en bregðist á óljósan hátt einnig við hugarorku sem við sendum frá
68