Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.01.1952, Blaðsíða 6

BOÐSBRÉF
ÚTVARPSTÍÐINDI hefja nú göngu sína á
ný og í nokkuð breyttu forrni. Hér byrjar nýr
flokkur, óháSur hinum ehlri um árgangatal.
Reynslan lwfur sýnt, aS of kostnaSarsamt er
aS gefa út hálfsmánaSarrit, enda minni þörf
en áSur. Póstsamgöngur eru örari en áSur var
og berast því dagblöSin skjótar og víSar, en
þau birta nú öll dagskrána. ÚtvarpstíSindi verSa
því mánaSarrit og koma út 10 hefti á ári. —
Útgáfan fellur niSur yfir tvo sumarmánuSina.
BrotiS er örlítið minna en áSur — nú Dválar-
stærS. — Leturflötur er J>ó óbreyttur, og meira
prentaS t smáum stíl, kemur minkunin J>ví niS-
ur á spássíunum. Þetta er sparnaSarráSstöfun
í pappírsdýrtíS. Hvert hefti verSur aS jafnaSi
40 síSur — þó kann aS verSa eitthvaS út af þessu
hrugSiS, Jtegar sérstakar ástæSur eru til.
AskriftarverS árgangsins er kr. 52.00 og greiS-
ist fyrirfram, allt i einu, eSa tvisvar á ári kr.
26.00 i hvert sinn. Enn fremur er hægt aS vera
ársfjórSungsáskrifandi og er fjórSungsgjaldiS
J>á kr. 15.00, sem greiSist fyrirfram. Ef áskrif-
andi hefur keypt nokkur útkomin blöS reiknast
árgangurinn hlutfállslega ódýrari.
Hin nýju ÚtvarpstíSindl munu sem fyrirrenn-
arar Jieirra leggfa áherzlu á aS kynna dagskrá
Ríkisútvarpsins, birta myndir, greinar og viS-
töl viS þá er helzt koma fram í útvarpinu og
vera vettvangur fyrir gagnrýni og raddir hlust-
enda. En jafnframt þjónustunní viS útvarpiS
langar mig til aS ÚtvarpstíSindi gegni öSru
hlutverki, en þaS er, aS vera alþýSlegt heim-
ilisrit um bókmenntir. Ég mun gera mér far
um aS birta valdar sögur og IjóS eftir eldri
og yngri höfunda, innlenda og erlenda, en einn-
ig skemmtilegt léttmeti. í mínum höndum verSa
ÚtvarpstíSindi aldrei tízkurit, en viS viljum
mæta nýjum stefnum og straumum meS for-
vitni og sýna ungum mönnum, er af alúS og
alvörti ret/na aS brjóta nýjar leiSir í efnisvali
og formi, velvild og skilning. Ekki munum viS
gjailda öllum nýjungum jáyrSi né syngja hinu
hefSbundna og viSurkennda eilift lof, en aldrci
skulum fylla þann flokk, sem gerir hróp aS
byrjendum, Jiótt Jicim kunni aS takast misjafn-
lega meS tilraunir stnar. Sjálfur Jnjkist ritstjór-
inn — aldurs sins vegna — standa miSja vegu
milli hinna ungu og þeirra fullorðnu.
6 ÚTVARPSTÍÐINDI
Eins og mörgtim er kunnugt er þetta í annaS
sinn, sem ég gerist ritstjóri ÚtvarpstíSinda. Ég
gerSist starfsmaSur blaSsins þegar t upphafi
annars æviárs þess, hjá stofnanda þess, Kristjáni
FriSrikssyni og áriS 1940 er 3. árg. var aS Ijúka
gerSumst viS Cunnar M. Magnúss útgefendur
og ritstjórar ÚtvarpstiSinda og hafSi ég á hendi,
auk ritstj., afgreiSsIu blaSsin^ýg daglegan rekst-
tir, enda var Jietta aSalstarf mitt i rúm fimm
ár.
Oft hef ég veriS spurStir hvers vegna ég
hefSi horfiS frá ÚtvarpstíSindunum, J>ví ýms-
um fiótti viS ekki eiga illa saman — og sam-
starf okkar Gunnars var alltaf hiS ákjósatdeg-
asta. — ÞaS er og skrumlaust aS bæSi ég og
lesendtir ritsins undu állvel hag sínum í þeim
félagsskap. Kaupendum fór stöSugt fjölgandi
og varS upplag ritsins hálft fimmta þúsund. En
ég gerSist ritstjóri aSeins rúmlega tvítugur. Þeg-
ar hér var komiS sögu var heimurinn aS opn-
ast eftir einangrun styrjaldaráranna. Ég stóSst
ekki mátiS.
Nú skal ég gera J>á játningu, aS ég hef oft
saknaS sambandsins viS liina mörgti vini mína
frá ÚtvarpstíSindaárunum, og Jiegar ég fer nú
yfir kaupendaskrána kinka ég oft kolli, J>ví mér
finnst þetta mestmegnis vera sama fóIkiS, Jiótt
margra sakni ég.
Útgáfa rita eins og ÚtvarpstiSinda er mikl-
um vandkvæSum bundin, cnda hafa þau feng-
iS harkálega á því aS kenna. Hér verSur bar-
áttusaga ritsins ckki rakin, enda kann ég ekki
aS segja hana alla, en nú hefur útgáfan legiS
niSri í tvö ár. Þetta bil hefur ÚtvarpsblaSiS
aS nokkru brúaS, en nú hættir eínnig J>aS aS
koma út — og ég geri á ný tilraun meS Út-
varpstíðindi.
Ekki vil ég hiSja mér fulltingis eins eSa
neins, en Jmkkir mínar skal hver sá lmfa, sem
leggur mér liS. Mér er þaS mikiS metnaSarmál
aS mér takist aS hefja ÚtvarpstíSindi til sins
forna gengis og auk Jicss er mikiS i húfi fjár-
liagslega. Þetta verSur eins og í fyrra skiptiS
aSalstarf mitt og mun ég — eins og þá — leggja
mig allan fram.
MeS beztu kveSjum.
Jón úr Vör.