Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.01.1952, Síða 36

f&Ad&Sa
BIRT ÁN ÁBYRGÐAR
DR. HELGI TÓMASSON var að rannsaka
sjúkling einn á Kleppi og það undarlega skeði,
að sjúklingnrinn svaraði öllum spurningum eins
og hann væri með réttu ráði
— Hvað hefur komið fyrir yður, spurði Helgi.
— Eg sé ekki betur en þér séuð að vera heil-
brigður.
Þá hló sjúklingurinn og sagði:
— Þarna lék ég laglega á yður. Eg setti nefni-
lega upp vitlaust höfuð í morgun, þegar ég
var liálshöggvinn, þetta er ekki mitt.
★
Þessi saga er frá hemámsárunum og mun
vera sönn:
Skömmu eftir að Bretar settu hér her á land
fóm þeir að velja sér staði til braggabygginga.
Einn fyrirliðinn kom með flokk manna að Kleppi
og fór að mæla fyrir hverfi skammt frá spítal-
anum. Dr. Ilelga leizt ekki á það að fá þessa gesti
svona nærri sér, gáf liann sig strax á tal við
enska stjómandan og vildi gera honum ljóst,
hvar hann væri staddur, höfðu hermennimir
þá þegar reist tjöld sín. Fyrirliðinn tók dr. Helga
með enskri kurteisi, en kvaðst ekki geta um
Þetta sagði gamla konan við þann sem þetta
ritar. Hún dó nokkmm mánuðum síðar. Ég veit
ekki hvort hún fékk ósk sína uppfyllta.
★
ÖLDIN OKKAR er bók, sem menn líklega
fremur fletta en Iesa orði til orðs og ótrúlega
margir njóta þeirrar ánægju að sjá þar nafnið
sitt og jafnvel mynd, þótt hinir séu sjálfsagt
enn fleiri, sem finnst, að þeir hefðu átt að
vera þar, og afrekum þeirra í öldinni okkar
haldið ómaklega litið á lofti. Meðal þeirra síð-
astnefndu er auðvitað sá, er þetta ritar, og
verður hann, eins og fleiri, að sætta sig við að
sjá sín ekki getið fyrr en á næsta aldarhelmingi,
86 ÚTVARPSTÍÐINDI
þokað, samkvæmt skipunum frá æðri máttar-
völdum ætti einmitt að vera braggahverfi þarna.
Dr. Helgi tók þá til sinna ráða. Hann ræddi
við lækna sína og hjúkrunarkonur og gaf þeim
þau fyrirmæli, að næsta góðviðrisdag skvldi
hleypt út öllum þeim sjúklingum, sem hættu-
lausir gátu talist. Svo var gert, var það eins
og að líkum lætur hin mislitasta hjörð, sem
dreifði sér forvitin innan um fylkingar hinna
starfandi brezku liðsmanna, gerðu sumir þeim
nokkurt ónæði.
Daginn eftir var hinum brezku tjöldum upp
slegið og ekki varð frekar af braggagerð í land-
areign Kleppsspítalans.
★
BÓNDI EINN í Borgarfirði — við skulum
segja að hann háfi heitið Jón átti brýnt er-
indi til Reykjavíkur og ætlaði sjóleiðis frá Borg-
arnesi. Ilann þurfti að bíða eftir bátnum og var
boðið upp á kaffi hjá kunningjafólki. Var hann
þar í bezta yfirlæti og gleymdi sér. Þegar hann
rankaði við sér var komið mjög nærri þeim
tíma, sem báturinn átti að leggja af stað. Jóni
varð mikið um þetta, setti upp bakpokt.n og
tók á rás.
Þegar niður á bryggjuna kom sá hann ekki
betur en að skipið .væri farið af stað. Hann
ruddi sér í gegnum mannþyrpinguna og stökk.
Bilið var stærra en hann ætlaði, svo hann lenti
í sjónum, en var dreginn upp í skipið.
— Það var gott að ég náði, stundi bóndi.
— Það var nú engin hætta á öðru, var svarið.
Við vorum að leggja að bryggjunni.
'hefur því ekki notið góðs af því að ofstækismenn
i stjórnmálum standa að bókargerðinni, ef trúa
má ritdómi vinar vors Kristmanns Guðmunds-
sonar í Morgunblaðinu.
En hvernig væri að efna til nýrrar útgáfu og
hafa í ritnefndinni einn mann frá hverjum hinna
ábyrgu lýðræðisflokka? Slíkt fyrirkomulag hef-
ur oft reynst vel, og mætti taka í þá bók allt,
sem hinum hefur sést yfir — af einhverjum
ástæðum. Trúi ég ekki öðru en að það yrði
metsölubók. Ég tek ekkert fyrir hugmyr.dina,
nema þá kannski það, að fá þá að vera með.
Ég geri mig ánægðan með örfáar línur.
J. ú. V.