Morgunblaðið - 16.08.2009, Blaðsíða 38

Kvöldgeislar flæða um
víkur og voga,
vitund mín skynjar þá fegurð og tign.
Húmslæður sveipast um himinsins
boga,
hafaldan sefur í djúpinu lygn.
(Rósa A. Georgsdóttir.)
Aðrir munu rekja feril Rósu og
hina fögru og einstöku framkomu
hennar í garð Réttargeðdeildarinnar
á Sogni. Enginn annar hefur gert
neitt þessu líkt. Starfsfólk og sjúk-
lingar minnast hennar í djúpri þökk
og senda ættingjum samúðarkveðj-
ur.
Rósa sigraði óbærilega sorg með
því að elska óvini sína. Hún var gáfuð,
kjarkmikil og raunsæ baráttukona
Rósa Aðalheiður
Georgsdóttir
✝ Rósa AðalheiðurGeorgsdóttir
fæddist á Patreks-
firði 26. febrúar
1919. Hún lést á
sjúkradeild Hrafnistu
í Reykjavík fimmtu-
daginn 6. ágúst síð-
astliðinn.
Rósa Aðaheiður
var jarðsungin frá
Áskirkju föstudaginn
14. ágúst sl.
fyrir mannúð, skilningi
og stuðningi við hinar
veikustu og fótum
troðnustu hornrekur
hins fordóma- og
hrokafulla græðgisam-
félags. Hún var hold-
gervingur göfug-
mennsku, þroska og
fegurðar.
Skáldanafn hennar
var Heiða frá Hlíð, og
hún lifði fyllilega eins
og hún orti eins og Sig-
urður Nordal sagði um
Klettafjallaskáldjöfur-
inn. Eftirfarandi ljóð hennar segir
allt sem segja þarf.
Ertu bitur og kalin á sálu og sinni,
hafa sorgirnar, harmurinn, lokað þig
inni?
Hugsaðu um aðra, er hjartanu blæðir,
hönd þína rétt þeim, það bætir og
græðir.
Hvað veldur fæð slíkra mikil-
menna?
Magnús Skúlason.
Kveðja frá stjórn Kærleikssjóðs
Sogns
Saga Rósu Aðalheiðar Georgsdótt-
ur er saga íslenskrar alþýðukonu og
um margt óvenjuleg. Hún lifði tím-
ana tvenna og lét ekki mótlæti buga
sig. Heilsteypt kona, sterk andlega,
eðlisgreind og skáldmælt. Mikill
harmur sótti hana heim er afar geð-
veill maður réðst að heimili hennar,
særði eldri dóttur hennar og banaði
þeirri yngstu, Kristínu Kjartansdótt-
ur, tveggja ára gamalli. Sjálf særðist
Rósa Aðalheiður. Þetta gerðist á vor-
dögum árið 1947. Hinn sjúki og
ógæfusami maður var dæmdur til
vistar á viðeigandi öryggisgæsludeild
sem ekki var til og því beið hans fang-
elsi en ekki sjúkrastofnun fyrir ósak-
hæfa. Síðar andaðist hann í fangels-
inu.
Og árin liðu eitt af öðru. Hugsaði
Rósa Aðalheiður einatt í harmi sínum
til þessa manns sem í geðveiki sinni
tók líf dótturinnar kæru. Hvernig það
gat gerst og hvað væri hægt að gera
til að aftra því að slíkt gerðist aftur.
Fylltist hún umhyggju fyrir högum
þeirra sem svo er háttað um og í
hvert sinn er geðveilt fólk réðst að lífi
og limum annarra varð henni hugsað
til þess hvað unnt væri að gera til að
hjálpa því og öðru fólki – og þján-
ingar þess skyldi hún sjálf svo dæma-
laust vel.
Sú sem ráðist var að gekk í það að
hjálpa ógæfumönnum sem vega í
geðsýki sinni að öðrum. Í þessu ómar
sterkur hljómur fyrirgefningar og
mikils þroska sem getur verið öðrum
fyrirmynd. Hún sneri því illa til góðs
– ekkert er eins kristilegt og kær-
leiksríkt og það viðhorf. Ekkert sýnir
jafn þroskaðan huga og það – sýnir
vísdóm og sálarþrek hins aldna sem
ætti okkur öllum að vera fyrirmynd á
lífsleiðinni. Rósa Aðalheiður þreyttist
aldrei á að ræða hag geðsjúkra brota-
manna við þá er réðu málum þeirra
og gekk iðulega á fund ráðamanna til
að brýna þá til verka. Hún lagði ekki
árar í bát þótt aldur færðist yfir hana
heldur fylltist meiri krafti fyrir mál-
stað sinn og fylgdist vel með þróun
þessara mála. Hún lét ekkert tæki-
færi hjá líða til að vekja athygli á
stöðu hinna ósakhæfu brotamanna í
samfélagi okkar. Má fullyrða að
brýningar þessarar öldnu konu sem
og hin mannúðlega afstaða hennar
hafi náð eyrum ýmissa í íslensku
þjóðlífi sem skilja nú betur en áður að
brýnt er að búa vel að hinum ósak-
hæfu.
Árið 2004 gerðist Rósa Aðalheiður
forgöngumanneskja í því að setja á
laggirnar sjóð sem styrkja skyldi
réttargeðdeildina á Sogni. Sjóður
þessi ber heitið Kærleikssjóður
Sogns. Hún rétti fram hið fyrsta
framlag í sjóð þenna sem varð öðrum
mannvinum hvatning til að láta fé af
hendi rakna til hans. Sjóðurinn hefur
nú þegar styrkt réttargeðdeildina á
Sogni með ýmsum hætti og það
myndarlegum.
Guð blessi minningu Rósu Aðal-
heiðar Georgsdóttur.
F.h. stjórnar Kærleikssjóðs Sogns,
Hreinn S. Hákonarson.
38 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. ÁGÚST 2009
✝ Árni Eymar Sig-urbjörnsson
fæddist í Stórugröf í
Staðarhreppi 29.
ágúst 1927. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans,
Landakoti 28. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Jónanna Jónsdóttir,
f. 23. jan. 1904, d. 14.
ágúst 1969, og Krist-
mundur Sigurbjörn
Tryggvason, f. 30.
mars 1896, d. 4. sept.
1984. Systkini Árna eru: Hulda
Ingibjörg, f. 4. sept. 1922, Jórunn
Birna, f. 3. júlí 1925, d. 30. maí
1979, Ingvi Ólafur, f. 20. sept.
1930, d. 22. júní
1991, Jón Stefán, f.
2. okt. 1932, Gunnar
Eysteinn, f. 17. sept.
1934, Sæmundur Sig-
ursveinn, f. 21. júlí
1936, Ásta Kristín, f.
11. nóv. 1938, Gígja
Ester, f. 11. júní
1940, María Sigríð-
ur, f. 20. sept. 1942,
Þórhallur Tryggvi, f.
15. júlí 1945, og Hug-
rún Hjördís, f. 7. des.
1949.
Sambýliskona
Árna um tveggja áratuga skeið
var Sólveig Pétursdóttir, f. 13.
sept. 1932, d. 25. feb. 1997. For-
eldrar hennar voru Elísabet
Finnsdóttir og Pétur Jónsson.
Árni og Sólveig slitu samvistir.
Síðasta áratuginn átti Árni góða
vinkonu, Jóhönnu Guðbjörgu
Gunnlaugsdóttur, f. 29. des. 1924.
Foreldrar hennar voru Ósk Ingi-
björg Þorleifsdóttir og Gunn-
laugur Benedikt Björnsson.
Árni ólst upp hjá foreldrum sín-
um í Skagafirði og stundaði ungur
öll almenn sveitastörf. Um tvítugt
fór hann að vinna á þungavinnu-
vélum við skurðgröft og vega-
gerð. Nokkrar vertíðir reri hann
frá Vestmannaeyjum. Á árunum
1960 til 1967 var hann bóndi í
Grófargili í Skagafirði en brá þá
búi og flutti suður. Eftir það átti
hann lengst af heimili í Kópavogi.
Hann vann á jarðýtum víða um
land við vegagerð og virkjanir,
m.a. lengi á Keflavíkurflugvelli.
Útför Árna fór fram í kyrrþey
frá Kópavogskirkju 10. ágúst.
Árni kom inn í líf mitt og fjöl-
skyldu minnar fyrir rúmum áratug
þegar hann kynntist móður minni
Jóhönnu Guðbjörgu Gunnlaugs-
dóttur. Þau bjuggu í sama húsi en
ekki sömu íbúð. En þau voru sam-
an frá morgni til kvölds flesta
daga. Voru félagar og vinir og
studdu hvort annað. Hann var vin-
ur okkar og sjálfsagður hluti af
fjölskyldunni og var m.a. hjá okkur
um jól og áramót ásamt móður
minni. Það er því skarð fyrir skildi
í fjölskyldu okkar þegar Árni
hverfur á braut.
Þótt Árni væri fremur heilsulítill
mest af þeim tíma sem við þekkt-
umst var augljóst hve mikill þrek-
maður hann hefur verið á yngri ár-
um. Stór og myndarlegur og
greinilega enginn veifiskati. Enda
hef ég heyrt að hann hafi verið tal-
inn a.m.k. annar sterkasti maður í
Skagafirði á sínum yngri árum.
Árni var ræðinn og skemmtileg-
ur í fámennum hópi þeirra sem
hann þekkti vel en var hlédrægur
maður út á við og fór lítt á manna-
mót. Hann fylgdist vel með þjóð-
málum og hafði ákveðnar skoðanir.
Stjórnmál ræddi hann gjarnan og
lét ekki hlut sinn fyrir neinum.
Raungóður var hann og hjálpsam-
ur. Til marks um það vil ég nefna
að sl. sumar vorum við hjónin
ásamt mömmu norður í landi þegar
bíll okkar bilaði og ljóst var að
hann kæmist ekki brátt í lag. Þeg-
ar Árni frétti þetta brá hann við
skjótt og sagðist keyra norður
næsta dag til að sækja okkur ef við
tækjum að okkur að aka suður.
Það stóðst. Um hádegisbil næsta
dag mætti Árni glaður en nokkuð
þreyttur. Hafði lagt snemma af
stað og ekið í einum áfanga eins og
vani hans var er hann ferðaðist
milli landshluta. Ég veit að þótt
okkur hjónunum þætti greiðinn
góður og þetta gleddi okkur og
sparaði okkur ómak, þá var hann
samt enn ánægðari með að hafa
veitt þessa aðstoð. Næsta dag
komum svo öll heim á hans bíl.
Ég kveð Árna með söknuði og
þökk fyrir góð kynni og bið Guð að
styrkja móður mína, systkini Árna
og aðra þá sem sakna hans nú.
Veri góður vinur Guði falinn.
Bergdís Ósk Sigmarsdóttir.
Árni Sigurbjörnsson
Hver minning dýrmæt perla
að liðnum lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni
af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf,
sem gleymist eigi,
og gæfa var það öllum,
er fengu að kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku Árni, minning þín
mun lifa í hjörtum okkar.
Heimir, Björg og
Benedikt Aron.
HINSTA KVEÐJA


  
   

 

   

 
 

 
   

Björgvin Steinþórsson
✝ Björgvin Stein-þórsson fæddist
á Þverá í Blönduhlíð
í Skagafirði 16. ágúst
1939. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Sauðárkróks 12. júlí
2008. Foreldrar hans
voru Steinþór Stefánsson bóndi, f. 8.4.
1908, d. 4.11. 1977, og Margrét Jó-
hannesdóttir húsmóðir, f. 17.5. 1916,
d. 13.10. 1995. Systkini Björgvins eru
Stefán, f. 8.1. 1935, Jóhannes, f. 27.3.
1938, látinn, Hjörtína Ingibjörg, f. 1.10.
1940, d. 23.5. 2001, Gunnar, f. 29.12.
1941, Magnús, f. 11.7. 1944, Steinþór,
f. 13.5. 1949, og Guðrún, f. 7.6. 1957.
Björgvin kvæntist 22. október 1966
í Hafnarfjarðarkirkju Soffíu Magn-
úsdóttur, f. á Akureyri 5. júní 1937, d.
31.7.2004. Börn þeirra eru: a) Mar-
grét, f. 13. febrúar 1965, gift Stefáni
Hjaltalín Jóhannessyni vélvirkja, f. 21.
júlí 1959, börn þeirra eru Björk, f. 31.
janúar 1983, Björgvin Sveinn, f. 19.
maí 1986, og Guðmundur, f. 23. des-
ember 1987, b) Þórdís, f. 6. janúar
1971, gift Stefáni Ingvari Guðmunds-
syni vélstjóra, f. 2. júlí 1968, börn
þeirra eru Soffía Rós, f. 28. maí 1993,
Kristfríður Rós, f. 24. janúar 1995, og
Steinþór, f. 1. nóvember 1996.
Björgvin ólst upp á Þverá í Skaga-
firði og flutti suður í Hafnarfjörð
ásamt Soffíu árið 1964 til þess að
mennta sig en hann gekk í Iðnskólann
í Hafnarfirði þar sem hann útskrifaðist
11. júlí 1969 sem skipasmíðameistari.
Hann vann í Skipasmíðastöðinni Dröfn
í mörg ár og gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum. Björgvin var eftirsóttur smið-
ur og tók að sér hin ýmsu verk enda
með eindæmum handlaginn og vand-
virkur. Árið 1986 fór hann að vinna
sem vaktmaður í Arnarhvoli og vann
þar til ársins 2004. Þegar Soffía kon-
an hans lést 31. júlí 2004, ákvað hann
að flytja frá Hafnarfirði og fara til
baka í Skagafjörðinn sem var honum
svo hjartkær. Hann ákvað að byggja
sér hús í Varmahlíð með útsýni yfir
fallega fjörðinn sinn, fjöllin og vötnin.
Þrátt fyrir erfið veikindi og heilsubrest
var hann kominn áleiðis í þeirri bygg-
ingu með góðri hjálp og sinni þraut-
seigju.
Útför Björgvins fór fram í kyrrþey.
Meira: mbl.is/minningar
Þórir Magnússon
✝ Þórir Magnússonfæddist í Reykja-
vík 11. apríl 1937.
Hann lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Akureyri 7. júlí sl. For-
eldrar hans voru
Magnús Pétursson,
ættaður úr Borgarfirði, f. 12. okt. 1905,
d. 21. ág. 1965, og Jóhanna Magnea
Sigurðardóttir, ættuð af Álftanesi, f. 4.
feb. 1911, d. 29. jan. 1997. Systkini Þóris
eru Sigurlín Ester, Gunnar Helgi, Grétar,
Hulda og Hafdís.
Þórir kvæntist 27. sept. 1958 Maríu
Jóhannsdóttur frá Akureyri, f. 28. júní
1939. Foreldrar hennar voru Jóhann V.
Jóhannsson, f. 24. ág. 1898, d. 3. feb.
1991, og Halldóra Kristjánsdóttir f. 11.
apríl 1905, d. 5. des. 1991. Börn Þóris
og Maríu eru: 1) Halldór, f. 22. júní
1960, fyrrv. maki Jane Alexander. Börn
þeirra Viktoría, f. 1990, Elísabet, f.
1993, og Tómas, f. 1998. 2) Jóhanna
Magnea, f. 4. júní 1962, fyrrv. maki
Stefán Guðfinnsson. Börn þeirra: Guð-
finnur Þórir, f. 1990, og Sunna Ósk, f.
1994. 3) Þórir, f. 18. mars 1970, maki
Halldóra Kr. Valgarðsdóttir. Börn þeirra
Alexandra Ýr, f. 1990, Arnar Daði, f.
1992, Auðunn Atli, f. 1995, og Alma
Björt, f. 2005. Dóttir Þóris og Ingunnar
Ragnarsdóttur er Ragna Heiðbjört, f. 9.
júlí 1966, maki Kristján Guðmundsson.
Börn þeirra Vilhjálmur Ragnar, f. 1988,
Heiða Björg, f. 1990, og Hugrún Birta, f.
2000.
Þórir hóf störf hjá Ísbirninum hf. að
loknu grunnskólanámi og varð þar fljót-
lega vörubifreiðarstjóri. Eftir um 10 ára
starf þar hóf hann störf hjá Bifreiðastöð
Steindórs við leigubílaakstur, rútuakst-
ur og bílaafgreiðslu og var þar í um níu
ár. Þá fékk hann atvinnuleyfi á leigubíl
og vann við það til æviloka, fyrst hjá
BSR og síðustu árin hjá Hreyfli-
Bæjarleiðum. Reyndar tók hann sér frí
frá leigubílaakstri í nokkur ár og ók þá
rútum fyrir Guðmund Jónasson hf. Þór-
ir starfaði mikið fyrir Slysavarnafélag
Íslands og þá aðallega Björgunarsveit-
ina Ingólf. Hann var áhugamaður um
stangveiði, skotveiði, skák og bridge.
Útför Þóris var gerð frá Fríkirkjunni í
Reykjavík 16. júlí.
Meira: mbl.is/minningar
Minningar á mbl.is
AÐ SKRIFA MINNINGARGREIN
Sami skilafrestur er á greinum vegna útfara í kyrrþey.
Minningargreinar sem berast blaðinu innan tilskilins frests verða birtar
í blaðinu. Leitast verður við að birta þær á útfarardegi eða sem næst þeim
degi.Hvemargar greinar birtast í blaðinu á útfarardegi viðkomandi, ræðst
af stærð blaðsins hverju sinni.
Minningargreinar, sem berast eftir tilskilinn frest eða útfarardag,
verða eingöngu birtar á vefnum á www.mbl.is/minningar. Tilvísun á
vefslóðina verður í greinum eða æviágripi sem birtast í blaðinu.
Netgreinarnar eru öllum opnar.
Þeim, sem vilja fá birta minningargreinar í Morgunblaðinu,
er bent á að skilafrestur til birtingar í blaðinu er á hádegi
tveimur virkum dögum fyrir útfarardag, þ.e.:
Birtingardagur Skilatími
Mánudagsblað Hádegi föstudag
Þriðjudagsblað Hádegi föstudag
Miðvikudagsblað Hádegi mánudag
Fimmtudagsblað Hádegi þriðjudag
Föstudagsblað Hádegi miðvikudag
Laugardagsblað Hádegi fimmtudag