Saga - 1975, Síða 52

48
SIGURÐUR RAGNARSSON
mynd. Eins og getið var um hér að framan var stjórnin
klofin í málinu, en ljóst er þó að ráðherrarnir voru sam-
mála um að sá ágreiningur gæfi ekkert tilefni til stjórnar-
slita. Af sjónarhóli þversummanna séð skipti ekki höfuð-
máli hver yrðu örlög frumvarpsins í höndum stjórnar-
innar síðar, aðalatriðið var að koma í veg fyrir að það
þing sem nú sat samþykkti heimild til að veita fossafélag-
inu sérleyfi með þeim skilmálum sem frumvarp þeirra
þremenninganna gerði ráð fyrir.
Stuðningsmenn Sogsfossafrumvarpsins, þ. e. Heima-
stjómarflokkurinn, lögðu allt kapp á að koma málinu til
nefndar. Aðra málsmeðferð töldu þeir með öllu óverjandi
og voru því ekki til viðtals um að samþykkja hina rök-
studdu dagskrá. Jón Magnússon forsætisráðherra benti
í umræðunum á að „mikilsvert (væri) að leiðbeiningar
kæmu frá þinginu“ um það hvernig það vildi að stjórnin
tæki á málinu. Forsætisráðherra taldi samþykkt dagskrár-
tillögunnar jafngilda því „að vísa málinu alveg á bug ...“.
öll röksemdafærsla Jóns Magnússonar við þessar um-
ræður ber því vitni að honum var talsvert mikið í mun að
málið kæmist til nefndar. Hann virðist hafa trúað því að
meiri von yrði um framgang málsins ef það kæmi til um-
fjöllunar í sérstakri þingnefnd. Þótt það næði ekki fram
að ganga á þinginu, ætti róðurinn innan stjómarinnar
sjálfrar að minnsta kosti að verða léttari með jákvætt
nefndarálit í bakhöndinni.
Sigurður Jónsson atvinnumálaráðherra lýsti við um-
ræðumar þeirri skoðun að rétt væri að vísa frumvarpinu
til nefndar. Fyrir þessari skoðun færði hann einkum þau
rök, að stjórninni hlyti að verða styrkur að nefndaráliti
þegar málið kæmi aftur til kasta hennar. Jafnframt undir-
strikaði hann eindregið, að þessi afstaða sín til sjálfrar
málsmeðferðarinnar fæli engan veginn í sér að hann hefði
tekið efnislega afstöðu til frumvarpsins.
Við lok umræðunnar var gengið til atkvæða um dag-