Saga - 1975, Qupperneq 173

TIL SKÚLA THORODDSENS
167
Jeg hef ekki viljað verða til að leita aptur á hans fund
fyrri en þetta samtal hefði farið fram. Jeg hef verið
hræddur um að R. annars kynni að hlaupa á sig gagnvart
ttijer og láta í ljósi skoðun, sem hann svo ætti örðugra
^eð að víkja frá á eptir, þó N. talaði við hann. En við N.
jeg heldur ekki viljað tala þessa dagana og það af
vissum ástæðum.
3. okt. kom nefnilega út í „Politiken“ grein eptir Jón
Hjaltalín, sem á að vera eins konar svar upp á grein þína
1 sumar og vörn fyrir lh. En greinin er þó mestmegnis
^in illilegasta árás á mig og allt hið versta lapið upp úr
■^agskrá til þess að sverta mig og reyna að eyðileggja mín
P°litísku áhrif hjer. Þar á mót sleppur þú hjer um bil
alveg, því nh er jeg álitinn hættulegri og þungamiðja hat-
a5sms komin yfir á mig. Auðvitað stafar allt frá lh., þó
■^Jaltalín undirskrifi. — Jeg skrifaði undir eins svar
^asesta dag( sem kom út í morgun, og þykist þar hafa
íomið ónotalega við bæði Hj. og lh., svo jeg gæti trúað
t*ví. að þeim þætti ekki betur farið en heima setið, er þeir
sJa svar mitt. Bara að jeg hafi ekki gengið feti framar
en hollt er. En jeg mátti til að vera nokkuð þunghöggur,
ef pólitík okkar átti ekki að vera í veði. Jeg sendi þjer
áðar greinarnar (þó jeg viti að þú heldur Polit., því þú
mnur þær þá fljótar og getur svo sent séra Sig. Stef.
Pser), 0g eing greinar mínar í Berl. (teknar sem ritstj.-
Sreinar) og 1 nr. af Dannebrog með grein um telegraff-
Um.
■^5 jeg vissi ekki hver áhrif grein Hj. mundi hafa,
Tj^di jeg ekki tala við N. fyrri en svar mitt væri komið
? (°g enn síður við R.). En í dag fór jeg að finna karl-
* °£ kvaðst hann hafa lesið báðar greinarnar, og áleit
Jeg hefði gert rjett í því að svara og hafði ekkert út á
SVar mitt að setja. Ekki kvað hann R. hafa talað við sig
eim, en sjálfur kvaðst hann ekki vilja fara til hans að
Hra bragði, þar sem hann hefði ráðgert að biðja hann
tals, er hann þættist búinn með „studeringar“ sínar. —