SunnudagsMogginn - 17.04.2011, Blaðsíða 10

10 17. apríl 2011
É
g sat og spjallaði við ágætan félaga minn í vikunni, sem
var nánast froðufellandi yfir framgöngu Ólafs Ragnars
Grímssonar, forseta Íslands, á blaðamannafundi á
Bessastöðum á sunnudag og á Bloomberg-fréttaveit-
unni á mánudag og í BBC á þriðjudag. Hann kallaði þetta „fram-
göngu“ en ég leyfði mér að kalla þetta hinu jákvæða nafnorði
„frammistöðu“.
Raunar hefur þessi góði maður verið meira og minna froðu-
fellandi, síðan forsetinn synjaði Icesave staðfestingar öðru sinni
og vísaði málinu til ákvörðunar þjóðarinnar og þar á undan hafði
hann froðufellt með reglulegu millibili í heilt ár, eða frá því að
forsetinn synjaði Icesave-
lögum staðfestingar í fyrra
skiptið.
Ég sagði eitthvað á þá leið,
að það væri mér vissulega
kvalafullt, að hrósa forset-
anum fyrir góða frammi-
stöðu, vegna þess að ég vissi
innst inni að forsetinn gerði
aldrei neitt, né segði nokkurn
skapaðan hlut, nema hann
væri búinn að vega það og
meta sérstaklega, að það sem
hann segði eða gerði, kæmi
sér persónulega vel fyrir for-
seta Íslands.
Svo bætti ég við: „En kæri
minn. Þótt það hafi verið af
eigingjörnum ástæðum sem
forsetinn tók þennan pól í
hæðina og markmiðið hafi
verið að rísa svolítið í vin-
sældavísitölunni, þá getum við alveg horft framhjá því og sagt
sem svo: Það er sama hvaðan gott kemur.“
Ekki varð nú þetta ígrundaða og rólega svar mitt til þess að róa
félagann: „Nei! Hér hefur þú einmitt á röngu að standa. Það er
alls ekki sama hvaðan gott kemur. Og þetta útspil forsetans mun
hafa þær afleiðingar í för með sér, að við sitjum uppi með þenn-
an óþolandi, sjálfhverfa og sjálfupptekna forseta, í enn önnur
fjögur árin, þegar kjörtímabil hans rennur út eftir rúmt ár.
Þá mun það blasa við þjóðinni að hafa forseta yfir sér í 20 ár
samtals; forseta sem var eitt sinn í Framsóknarflokknum og síð-
ar í Alþýðubandalaginu og fór sem kafbátur um íslenska pólitík,
þar til hann laumaði sér inn á Bessastaði, í enn einu dulargerv-
inu – leikbúningi landsföðurins.“
Það er greinilegt að frammistaða forsetans í erlendum fjöl-
miðlum vekur blendnar tilfinningar meðal fólks. Þar tjaldar
hann öllu því, sem okkur blaðamönnum þótti hvað mest óþol-
andi við hann, þegar hann var í flokkapólitíkinni, þ.e. fljúgandi
mælsku; því að skjóta sér undan að svara þegar honum sýnist
svo; því að láta sem hann heyri ekki spurningar, ef það hentar
honum. Og við Íslendingar, a.m.k. þeir sem hafa frá upphafi
verið andvígir því að axla skuldir annarra og gangast í ábyrgð
fyrir þeim, með því að sætta okkur við hærri skattheimtu og
versnandi lífskjör, sættum okkur vel við málatilbúnað forsetans,
þótt við sjáum velflest í gegnum hann. Við ypptum bara öxlum
og segjum: Það er sama hvaðan gott kemur! En aðrir, sem vildu
óðir og uppvægir fá að borga Icesave sjá bara rautt þegar þeir
heyra í forsetanum.
Guðbergur Bergsson, það mæta skáld, skrifaði fyrr í vikunni
grein í spænska stórblaðið El País. Þýðingin er fengin úr DV, en
Guðbergur skrifaði m.a.: „Stærstu sökina á íslenska efnahags-
hruninu ber að miklu leyti núverandi forseti lýðveldisins, Ólafur
Ragnar Grímsson, sem er ráðvilltur mikilmennskubrjálæðingur.
Hann er fyrrverandi þingmaður sem skipti nokkrum sinnum
um flokk meðan hann starfaði í stjórnmálum, hann fór úr einum
flokki í annan en glataði að lokum trúverðugleika sínum vegna
hentistefnu sinnar. En samstundis fann hann sér aðra hillu: for-
setaembættið. Síðastliðin fimmtán ár er gjöf þjóðarinnar til
þessa manns sem er svo líkur þjóðinni sjálfri, þjóð sem hefur
verið ringluð og einangruð frá meginlandi Evrópu og evrópskri
hugsun í margar aldir …“ Hvað sem annars má segja um forset-
ann, þá verður því seint haldið fram að Ólafur Ragnar sé óum-
deildur maður.
Sama hvaðan
gott kemur?
Agnes segir
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Ólafur Ragnar
Grímsson
Guðbergur
Bergsson
’
Stærstu sökina
á íslenska efn-
hagshruninu
ber að miklu leyti nú-
verandi forseti lýð-
veldisins, Ólafur
Ragnar Grímsson
06:45 Hann er tekinn
snemma dagurinn í Fjallalind-
inni enda ansi mörg verk sem
þurfa að klárast áður en hægt
er að koma gaurunum mínum í
skóla og leikskóla hvern morg-
un. Ég og konan, Maríanna
Hansen, höfum þann háttinn á
að skiptast á að byrja daginn
þannig að hitt fái smá auka-
svefn. Á leikdögum reyni ég að
taka „fyrri vaktina“ því mér
þykir betra að taka smá af-
slöppun um miðjan daginn og
einbeita mér að verkefni
kvöldsins. Í nótt skriðu tveir
yngstu stríðsherrarnir, tvíbur-
arnir Kristján Breki og Alex-
ander Jan (3 ára), reyndar upp
í til foreldranna um miðja nótt
þannig að það voru hægt
heimatökin að rífa þá á fætur
og klæða þá í larfana. Sá elsti,
Mikael Máni (7 ára) sér um þá
hlið mála að mestu sjálfur sem
er þreyttum fjölskylduföður
ansi dýrmætt oft á tíðum.
08:00 Þegar allir eru
klæddir, saddir og sáttir fer ég
með stóðið í leikskólann og
skólann svo þeir geti gengið
menntaveginn. Þegar heim er
komið er ágætt að taka aðeins
til hendinni heima fyrir eftir
morgunmatinn. Það fylgir því
að vinna fulla vinnu sem fer
fram að mestu alla eftirmið-
daga og öll kvöld að gera eitt-
hvað að gagni á heimilinu yfir
daginn, betri helmingurinn fær
það óþvegið frá þreyttum
bræðrum eftir erfiðan skóladag
og fram eftir kvöldi þannig að
annað væri varla sanngjarnt, er
það?
11:00 Skelli síðasta leik
okkar gegn Stjörnunni í tækið í
sjálfsagt 15. skiptið og athuga
hvort maður getur enn séð eitt-
hvað smávægilegt sem gæti
hjálpað okkur í baráttunni um
kvöldið. Verð að viðurkenna að
ég er þó nokkuð hengdur upp á
þráð og frekar smámunasamur í
aðdraganda leikja og sér-
staklega nú, maður er ekki
beint þaulvanur að vera í þess-
ari aðstöðu og umhugað um að
vera vel undirbúinn svo að það
komi manni fátt á óvart þegar á
hólminn er komið.
13:00 Þegar hádegismat er
lokið finnst mér ágætt að leggja
mig í ca. klukkutíma. Hluta
þess tíma nota ég aðeins til að
slaka á og sjá fyrir mér hvað
gæti komið upp í leik kvölds-
ins. Í þetta sinn er það erfiðara
en oft áður þar sem viðbúið er
að Stjarnan komi til með að
breyta töluverðu í leik sínum til
að bregðast við því hvernig sá
fyrsti þróaðist.
14:30 Þurfti að taka mig til
fyrir leikinn fyrr en oft áður
vegna þess að á fimmtudögum
þjálfa ég 8 ára kempur í fræðum
körfuboltans milli 16.20 og
17.10. Þegar búið er að þrífa sig,
klæða og taka til það sem þarf í
leikinn sækir maður erfingjana
og kemur með heim áður en
leiðin liggur í DHL-höllina í
Frostaskjóli.
16:20 Líf og fjör á æfingu,
það vantar ekki orkuna í
drengina frekar en fyrri dag-
inn … þjálfarinn reynir kannski
aðeins að halda aftur af sér,
enda kominn í jakkafötin og vill
síður hefja svitalosun kvöldsins
of snemma! Eftir æfingu er
þægilegt að taka kaffibolla og
spjalla við suma af þeim óskor-
uðu snillingum sem þar venja
komur sínar reglulega. Margir
þeirra eru boðnir og búnir að
segja mér hvernig málum skuli
háttað í hverjum leik fyrir sig
og ekki nema sjálfsagt að hlusta
á af athygli. Það er fjársjóður
fyrir íþróttafélög að eiga svona
marga að með þekkingu á
íþróttinni og ekki síður að þeir
hafi það mikinn áhuga að þeir
vilji miðla þeirri þekkingu fé-
laginu til heilla.
17:45 Lagt í hann að Ás-
garði til móts við Stjörnumenn,
fiðringur í maga, stress og til-
hlökkun … þetta er víst ástæðan
fyrir því að maður er í þessu.
19:15 Leikur hefst og allt að
gerast, greinilegt að Stjarnan
ætlar sér ekki að láta hrakfarir
fyrsta leiksins endurtaka sig og
byrja af bylmingskrafti.
21:30 Kominn heim sár-
svekktur eftir tveggja stiga tap.
Af nógu að taka í lok leiks til að
pirra sig á en það er ágætis
regla að hafa bara áhyggjur af
því sem þú hefur einhverja
stjórn á og hefur tök á að leið-
rétta sjálfur. Ljóst að það sem
eftir lifir kvölds og eitthvað af
nóttinni verður tekið í að horfa
á leikinn, spá, spekúlera og
reyna að sía út mesta erg-
elsið … á morgun er annar dag-
ur!!!
Dagur í lífi Hrafns Kristjánssonar, þjálfara KR í körfubolta
Hrafn Kristjánsson, þjálfari KR í körfubolta, hvetur liðsmenn sína til dáða.
Morgunblaðið/Golli
Fiðringur í maga,
stress og tilhlökkun