SunnudagsMogginn - 17.04.2011, Blaðsíða 23

17. apríl 2011 23
Sé það rétt var það ljótur leikur. Það sem menn
geta leyft sér 1. apríl hafa þeir ekkert leyfi til að
gera trúgjörnum þann 10.
Fólkið í landinu var vel heima
Almenningur lét þjóðaratkvæðagreiðsluna mjög
til sín taka. Mikill fjöldi greina frá borgurunum
sýndi að þjóðin var vel með á nótunum, þrátt fyr-
ir skefjalausan áróður fyrir sjónarmiðum ríkis-
stjórnarinnar í nær öllum fjölmiðlum. Einn af
mörgum greinarhöfundum var Hörður Einarsson
hrl. sem skrifaði skýra grein í Morgunblaðið fyrir
atkvæðagreiðsluna. Eftir að úrslitin lágu fyrir
skrifaði Hörður aðra grein. Hann undirstrikar þar
það sjónarmið sitt að þótt íslenska þjóðin hafi
hafnað með afgerandi hætti að „vera niðurlægð“ í
samningum þá hafi hún ekki lokað öllum samn-
ingadyrum. En kæmi ný samningalota til yrði
auðvitað allt að vera uppi á borðinu í það sinnið.
Ekki einvörðungu einhliða kröfur annars aðila
málsins. Hörður bendir á að „Bretar hafa verið
látnir komast upp með það án eðlilegra bóta og
atyrða að hafa gert efnahagslega árás á Ísland,
þegar verst stóð á hjá íslenzku þjóðinni. Fjár-
málaribbaldar, íslenzkir og brezkir, höfðu eyði-
lagt íslenzka bankakerfið og íslenzka þjóðin stóð
agndofa frammi fyrir afleiðingunum. Á þessari
stundu réðust Bretar á alla íslenzka hagsmuni,
sem þeir komust í tæri við, af pólitískum leik-
araskap einum saman – eingöngu til heimabrúks.
Í þessum leik tóku svo þátt öll ríki Evrópusam-
bandsins, sem vildu láta íslenzku þjóðina taka
skellinn af hinu ógeðfellda samspili fjármálakerfis
Evrópu og evrópskra stjórnmálamanna, mann-
anna, sem áttu að verja hagsmuni almennings.“
Þessi orð Harðar Einarssonar gera enn betur skilj-
anlegt að stjórnmálaritstjóri The Telegraph, Peter
Oborne, telji að Bretar ættu að skammast sín fyrir
framgöngu sína gagnvart Íslendingum. En þeir
sem áttu að halda fram málstað Íslands og gerðu
það ekki hafa þó til hins sama enn ríkari ástæður
en stjórnvöld í landi hins réttsýna ritstjóra.
Morgunblaðið/Ómar
Þ
að eru þung orð sem Skúli Mogensen, einn af nýjum hluthöfum MP banka,
lætur falla um stefnu eða öllu heldur stefnuleysi stjórnvalda í viðtali sem Pétur
Blöndal tók við hann fyrir Sunnudagsmoggann.
Á meðal þess sem fram kemur í máli Skúla er að „því miður virðist stjórn-
kerfið vera fast í vítahring innri deilna, sem dyljast engum, og það hefur neikvæð áhrif á
ákvarðanatöku og trúverðugleika – og festa í stefnumálum verður mjög lítil.“
Og hann lætur ekki þar við sitja, heldur segir ömurlegt að horfa upp á þetta stefnuleysi
á sama tíma og þjóðin þurfi á afgerandi forystu að halda. „Það skiptir mig ekki öllu máli
hver stýrir skútunni, svo framarlega sem kúrsinn er tekinn og við fáum einhverja vissu
um það hvað næstu ár bera í skauti sér. Það er rótleysið og óvissan, hvort sem er í sjávar-
útvegi, skattamálum, atvinnumálum eða menntamálum sem dregur kjarkinn úr þjóðinni.
Þegar óljóst er hvað næsta ár ber í skauti sér blasir við að það hlýtur að ganga treglega að
laða að fjárfestingu í uppbyggingarstarfið.“
Þetta er ekki lítil upptalning hjá Skúla en eflaust hefði hann getað haldið lengi áfram.
Og stefnuleysið má rekja til þess að framtíðarsýnin er engin. Lausnin sem stjórnvöld bjóða
upp á er að skattleggja sig út úr vandanum en sá böggull fylgir skammrifi að um leið skatt-
leggja þau arðvænlegustu fyrirtækin úr landi. Þessi eina vísbending, sem gefin er um
framtíðina, er því í besta falli hrollvekjandi, eins og ráða má af orðum Skúla, sem rifjar
upp er hann stofnaði fjárfestingarfélagið Títan á Íslandi. „Skömmu síðar horfði ég á Stein-
grím J. Sigfússon fjármálaráðherra koma með yfirlýsingu um skattastefnu stjórnvalda í
sjónvarpinu: „You ain’t seen nothing yet!“ Ég neita því ekki að það fór um mann. Það er
mikilvægt að draga úr þessari óvissu sem allra fyrst.“
Ef til vill skýlir Steingrímur sér á bak við það, eins og borgarstjórinn í Reykjavík, að
enginn taki mark á ummælum hans. En það hefur komið fram, sem ætti að vera sjálfsagt,
að ekkert er verra en að „lofa“ eða öllu heldur hóta almenningi og fyrirtækjum skatta-
hækkunum. Ástæðan er einföld, slíkar hótanir skila engum tekjum, en hinsvegar draga
þær kjarkinn úr fólki og lama atvinnulífið.
Og Skúli er þeirrar skoðunar að mikilvægt sé fyrir íslenskt efnahagslíf að fá inn erlenda
fjárfestingu í meira mæli, jafnvel þó að hann telji að þjóðin eigi að varðveita auðlindir sín-
ar, og bendir á að engin þversögn felist í því. „Ég tel heilbrigt og eðlilegt að við löðum að
innlent og erlent fjármagn til þess að efla atvinnulífið, hvort sem það eru virkjanir eða
skynsamleg nýting á auðlindum okkar. Það eru margar leiðir til þess, hvort sem fjár-
mögnunin er bundin verkefnum eða er í formi eignarhalds; hún getur til dæmis verið tak-
mörkuð að einhverju leyti, falið í sér endurkauparétt eða verið án takmarkana, sem ég
held að eigi best við í flestum tilvikum.“
Á sama tíma og hann lætur þessi orð falla ágerist stefnuleysi ríkisstjórnarinnar, það
fækkar í hópi þingmanna Vinstri grænna, að minnsta kosti þeim sem fylkja sér um fjár-
málaráðherrann, og þingmenn sem eftir eru setja ríkisstjórninni afarkosti. Það má ekki
virkja meira í Þjórsá. Engin furða að það fari um fjárfesta á Íslandi.
Rótleysi og óvissa
„Loksins, loksins mannar stjórn-
arandstaðan sig upp í að leggja fram
vantraust á ríkisstjórnina.“
Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra.
„Frammistaða Moody’s við að meta
lánshæfi Íslands er ömurleg því þegar
íslensku bankarnir áttu í erfiðleikum
gaf Moody’s þeim AAA-einkunn.“
Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Íslands, í sjónvarpi
Bloomberg-fréttastofunnar.
„Líklega hefur forsetinn ekki ruglað
jafnmikið um þetta mál og á frétta-
mannafundinum á Bessastöðum í
dag. Er þó af nógu að taka.“
Björn Valur Gíslason, þingmaður VG.
„Við þurfum kannski að fara
að skipta ansi oft um
þing ef þessi forseti
situr áfram.“
Steingrímur J. Sigfússon
fjármálaráðherra.
„Stærstu sökina á
íslenska efnahags-
hruninu ber að
miklu leyti nú-
verandi forseti
lýðveldisins, Ólafur Ragnar Gríms-
son, sem er ráðvilltur mikilmennsku-
brjálæðingur.“
Guðbergur Bergsson rithöfundur í El País á Spáni.
„Ég hefði viljað sjá Framsóknarflokk-
inn hreinlega taka af skarið núna og
fara inn í þessa ríkisstjórn.“
Siv Friðleifsdóttir, þingmaður Framsóknar.
„Það kemur ekki til greina að við
göngum til liðs við þessa ríkisstjórn
óbreytta.“
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Fram-
sóknarflokksins.
„Farið hefur fé betra.“
Þórunn Sveinbjarnardóttir Samfylkingu
þegar Ásmundur Einar Daðason studdi
tillögu um vantraust á ríkisstjórnina
„Rétt er að ítreka að þið eruð
ekki að horfa á gamlan leik.
Jens Lehmann er í
markinu hjá Arsenal.“
Arnar Björnsson lýsti knatt-
spyrnuleik Arsenal og Blackpool í
Englandi. Þjóðverjinn litríki sneri
aftur í markið eftir þriggja ára
fjarveru vegna mikilla meiðsla-
vandræða hjá félaginu.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal