SunnudagsMogginn - 17.04.2011, Blaðsíða 26

26 17. apríl 2011
Sögusafn Reykjavíkur í Öskjuhlíðinni eins og Ernst Backman sér það fyrir sér.
Ernst Backman og Ágústa Hreinsdóttir,
aðstandendur Sögusafnsins í Perlunni.
Ágústa Hreinsdóttir og
Ernst Backman hafa mikinn
metnað fyrir hönd Sögusafnsins
í Perlunni og nú langar þau að
færa út kvíarnar – segja sögu
Reykjavíkur með tilheyrandi
persónum og leikmunum á
sérstöku safni í Öskjuhlíðinni.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Sagan
lifnar
við
lagning Tukthússins til að forða vistmönnum frá hung-
urdauða. Mitt í þessum hremmingum birtist Jörgen
Jörgensen og tekur öll völd í landinu í sínar hendur og
hyggst hrinda af herðum landsmanna nýlenduokinu og
gera þá að frjálsri þjóð og hlaut að launum tignarheitið
„hundadagakonungur“,“ segir Ernst.
Flykkst inn í þvottalaugar
Eftir að Kristján VIII. Danakonungur gefur út tilskipun
um endurreisn Alþingis sem ráðgefandi fulltrúaþings
kjörinna manna verður Reykjavík að vettvangi póli-
tískrar baráttu um framtíðarskipan þjóðarinnar og sjálf-
stæði. „Þar yrði Jón Sigurðsson atkvæðamestur og þjóð-
un Innréttinganna um miðja 18. öld að frumkvæði Skúla
landfógeta. Margvísleg starfsemi þeirra gefur tilefni til
sýninga á mismunandi verklagi og kunnáttu, að sögn
Ernsts. Næsti áfangi í þróunarsögu bæjarins væri flutn-
ingur stofnana og embætta til bæjarins þegar bisk-
upsstólarnir voru lagðir niður og þar með skólahald sem
fluttist til bæjarins og landið gert að einu biskupsdæmi
og biskupsstofa byggð í Laugarnesi.
„Við niðurlagningu Alþingis var stofnaður Lands-
yfirréttur sem starfaði í Reykjavík. Bregða má upp
myndum af þessum atburðum með helstu þátttak-
endum og leikendum og þeim vandamálum sem við var
að eiga, eins og lok skólahalds á Hólavöllum og niður-
H
ver væri ekki til í að hitta Jón Sigurðsson
forseta, Jörund hundadagakonung og séra
Matthías Jochumsson í Öskjuhlíðinni og líta
jafnvel inn á sjálfan þjóðfundinn? Þetta get-
ur gerst verði hugmynd hjónanna Ernsts Backmans og
Ágústu Hreinsdóttur að veruleika en þau vilja opna þar
safn sem helgað yrði sögu Reykjavíkur. Hugmyndin er
að skapa sögupersónur og umgjörð sem lýsir atburðum
og persónum á spennandi hátt og notast við tækni og
reynslu við hönnun á Sögusafninu í Perlunni.
Eins og sjá má á meðfylgjandi myndum dreymir hjón-
in um að safnið verði staðsett í Öskjuhlíðinni, nánar til-
tekið í gryfjunum, þar sem olíutankar voru geymdir á
stríðsárunum. „Þetta yrði mjög hagkvæmt og einfalt í
framkvæmd, það þarf bara að steypa gólf og setja þak
yfir,“ segir Ernst en hugmyndin kviknaði þegar hann
heimsótti Klettakirkjuna frægu í Helsinki sem byggð er
með áþekkum hætti.
Hugmyndin gengur út á að tvær gryfjur fari undir
safnið og ein undir útileikhús sem myndi auka við starf-
semina.
Hann hefur þegar kynnt hugmyndina fyrir Reykja-
víkurborg en bíður viðbragða. „Ef vilji er fyrir hendi hjá
yfirvöldum í borginni væri gaman að fara að skipuleggja
safnið. Ég held að þetta myndi vekja mikla athygli, inn-
an lands sem utan, bæði safnið sjálft og ekki síður stað-
setningin. Við erum alls ekki að klína neinu niður sem
eyðileggur Öskjuhlíðina. Nú er boltinn hjá Reykjavík-
urborg, án hennar er þetta ekki hægt. Ég ætla ekki að
fara mér að voða við þetta!“
Þorp um bæ til borgar
Með sögu Reykjavíkur er átt við sögu byggðarinnar sem
varð að þorpi, svo bæ og að lokum borg sem við öll
þekkjum. Upphafið að myndun byggðarkjarna er stofn-