Morgunblaðið - 15.05.2010, Blaðsíða 32

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. MAÍ 2010
„Amma, er hún gömul konan sem
við hittum í húsinu við hafið í gær,“
spurði dótturdóttir mín fyrir nokkr-
um árum þegar við höfðum hitt ykk-
ur Gunnar hér í Kaupmannahöfn, en
á hótelinu ykkar var útsýni yfir
höfnina. Ég dró seiminn, njaaa, ekk-
ert mjög. Hún hugsaði sig um dá-
litla stund og sagði svo, „en hún er
mjög góð“. Þessa sögu af Rebekku
sagði ég þér auðvitað í næsta símtali
– því alltaf skiptumst við á sögum
Fríða Áslaug
Sigurðardóttir
✝ Fríða Áslaug Sig-urðardóttir fædd-
ist á Hesteyri 11. des-
ember 1940. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
7. maí síðastliðinn.
Útför Fríðu fór
fram frá Árbæj-
arkirkju 14. maí 2010.
Við vinnslu blaðsins
í gær urðu þau mistök
að grein um Helgu
Sigríði Claessen eftir
Þóru Katrínu Kol-
beins birtist með greinum um Fríðu
og tengdist grein eftir Guðrúnu
Gísladóttur.
Við birtum hér með grein Guð-
rúnar aftur og biðjum aðstand-
endur beggja velvirðingar.
um þær tvær, Helgu
þína og Rebekku
mína, fyrstu barna-
börn okkar beggja.
Efnilegri telpur varla
til og ömmurnar báð-
ar afar stoltar af
þeim. Ekki þótti okk-
ur síður vænt um
barnabörnin sem síð-
ar bættust við, en
þessar fyrstu tvær
áttu og eiga sinn sér-
staka sess.
Við sögðum hvor
annarri frá draumum
okkar og dagdraumum, frá áhyggj-
um og gleðiefnum og ekki síst frá
bókum sem við höfðum lesið. Fyrir
mörgum árum fundum við út að
bókasmekkur okkar var svipaður.
Bækur heimsins eru ófáar og tíma-
sparnaður að vita að það er óhætt að
sneiða hjá ákveðnum titlum.
Hjá þér fengust einatt góð ráð.
Engan þekki ég lagnari við að finna
kjarna málsins, finna góðan farveg,
farsælar lausnir – finna leiðir sem
entust. Að öllu þessu mun ég búa
um ókomin ár – vinátta okkar mun
endast mér ævilangt. Fegin hefði ég
viljað hafa þig lengur hér.
Hugurinn er hjá Gunnari, hjá
sonum, tengdadætrum og barna-
börnum – sérstaklega hjá Helgu,
stúlkunni sem átti hug ömmu sinnar
og hjarta.
Guðrún Gísladóttir.
Það var gott að leita til hennar
með stórt og smátt. Ævinlega tók
hún okkur hjónum af hlýju og kær-
leika – og þeirri visku sem ein-
kenndi hana. Við vorum ung að ár-
um þegar við kynntumst Fríðu,
urðum eins og börnin hennar sem
hún hvatti áfram þó með þeim hætti
að ljóst var að engan skyldi særa,
aðgát höfð í nærveru sálar. Ekki
það að hún sveipaði sig eða orð sín
einhverjum helgiljóma, svo var ekki
heldur var kætin aldrei langt undan
og þá var skellihlegið.
Fríða Áslaug Sigurðardóttir átti
ættir að rekja vestur á Hesteyri í
Sléttuhreppi og þar var lífið ekki
alltaf einfalt eða auðvelt. En hún
hlaut í vöggugjöf æðruleysi og góð-
ar gáfur, þörf fyrir að gera gott en
um leið að láta lítið á sér bera. Rit-
störfum sinnti hún eins og þrekið
leyfði og uppskar virðingu og við-
urkenningar fyrir sem glöddu hana
þótt hún gengist aldrei upp í hé-
góma. Fríða var þeirrar gerðar að
láta ekki brambolt og titlatog sam-
félagsins slá sig út af laginu, hvað þá
að stjórna lífi sínu. Fáar manneskj-
ur hafa haft jafn mikil áhrif á okkur
– gefið af örlæti og skilningi, hjálpað
til að ná sáttum við sjálf okkur og
umhverfið. Hafi hún þökk fyrir allt
og allt. Innilegar samúðarkveðjur til
Gunnars og allrar fjölskyldunnar.
Guðrún Sigfúsdóttir og
Jóhann Páll Valdimarsson.
✝ Gunnar Valdi-marsson fæddist í
Reykjavík 25. febr-
úar 1959. Hann lést á
heimili sínu 9. maí
síðastliðinn. For-
eldrar Gunnars voru
Valdimar Sigurðsson
lögregluþjónn og
Brynhildur Daisý
Eggertsdóttir. Þau
eignuðust saman tvo
syni, þá Gunnar og
Stefán Örn, f. 12. jan-
úar 1964. Valdimar
eignaðist tvo drengi
fyrir hjónaband, Magnús, f. 28.
júní 1955, með Svöfu Sigríði Sig-
urðardóttur, og Rúnar, f. 9. janúar
1956, með Huldu Emilsdóttur.
Gunnar ólst upp með fjölskyldu
sinni í Reykjavík en á sumrin var
farið vestur á Snæfellsnes þar sem
fjölskyldan rak laxveiðiá í upp-
vaxtarsveit Valdimars, föður
Gunnars. Bræðurnir urðu hændir
að sveitinni og 12 ára gamall fór
Gunnar í vinnumennsku í Hlíð-
arholti í Staðarsveit hjá föð-
ursystur sinni og fjölskyldu. Þar
Borgu Jakobson. Þau gengu í
hjónaband 1985. Gunnar var í
framhaldsnámi við sömu deild
1984-1987 og útskrifaðist með
meistaragráðu. Þá fluttu þau hjón-
in til London í Ontario-fylki þar
sem Lorna tók meistara- og dokt-
orspróf í sálfræði og Gunnar dokt-
orspróf í frumulíffræði árið 1993.
Að loknu námi í London fluttu þau
til Kingston í Ontario þar sem þau
fengu bæði stöðu hjá háskóla stað-
arins. Í Kingston fæddust tvíbur-
arnir Kári og Benedikt. Þeir fædd-
ust töluvert fyrir tímann og hafa
þeir þurft að hafa fyrir lífinu á
ýmsan veg. Með mikilli ást, um-
hyggju og óhemju vinnu hafa
drengirnir þroskast vonum fram-
ar. Gunnar og Lorna fluttu aftur
til baka til Winnipeg árið 1997 þar
sem þeim buðust prófessorsstöður
við Manitoba-háskóla. Í Winnipeg
fluttu þau í gamalt hús við Grasvi-
nor Avenue. Þar komu þau sér
upp ástríku og hlýlegu heimili sem
gott var að heimsækja. Gunnar
var áhugasamur langhlaupari,
hafði gaman af tónlist af marg-
breytilegri gerð, var kokkur góð-
ur og aðdáandi Arsenal til enda.
Útför Gunnars fer fram í Winni-
peg í Kanada í dag, 15. maí 2010.
má segja að Gunnar
hafi eignast sína
aðra fjölskyldu og
dvaldi þar næstu
sumur og í ýmsum
fríum. Bústörfin og
sveitin áttu hugann
og rökrétt leið var
því að fara á Bænda-
skólann á Hvanneyri
þaðan sem hann út-
skrifaðist sem bú-
fræðingur árið 1977.
Að loknu búfræði-
prófi hafði Gunnar
hug á því að sjá
hvernig bændur stæðu að verkum
í öðrum löndum og nema ensku.
Úr varð að hann færi á Íslend-
ingaslóðir vestur í Kanada. Þar
réð hann sig í vist hjá Gunnari Sæ-
mundssyni á Breiðabliki, Árborg.
Gunnar vann þar við almenn bú-
störf í tvö sumur. Eftir tvo vetur
við Tækniskólann hóf Gunnar nám
við Manitoba-háskóla þar sem
hann útskrifaðist frá dýrafræði-
deildinni 1984.
Í skólanum kynntist hann Lornu
Jakobson, dóttur Bjarka læknis og
Að setjast niður núna á besta
aldri og skrifa minningargrein um
Gunnar Valdimarsson, jafnaldra
minn og frænda en fyrst og fremst
vin, er eitthvað sem mig hafði aldrei
órað fyrir að ég þyrfti að gera –
fyrr en hugsanlega eftir áratugi.
Hann Gunni frændi í Kanada var
heilbrigðin uppmáluð, langhlaupari
og nákvæmnismaður í ástundun
heilbrigðs lífernis. En fyrir rúmum
tveimur árum fór Gunni að kenna
sér meins og nú hefur krabbameinið
lagt þennan vin minn að velli.
Kynni okkar Gunna hófust þegar
hann kom 12 ára gamall til sum-
ardvalar í Hlíðarholti. Upp frá því
urðum við ævarandi vinir. Gunni
sýndi sveitastörfunum strax mikinn
áhuga og sinnti þeim af kostgæfni
og natni. Var fljótt ljóst hvert hug-
ur hans stefndi á þessum unglings-
árum sem hann dvaldi hjá okkur,
ekki einungis á sumrin heldur varði
hann oft vetrarfríum sínum fyrir
vestan.
Við frændurnir fylgdumst að í
Bændaskólanum á Hvanneyri og
urðum búfræðingar saman. Þann
vetur sannaðist fyrir mér, sem ég
reyndar vissi, hvílíkur afburða-
námsmaður Gunni var, enda út-
skrifaðist hann næsthæstur með
meðaleinkunn vel yfir 9. Þarna voru
línur lagðar til frekara náms. Á
þessum mótunartíma unglingsár-
anna var gott að eiga Gunna að.
Hann hafði mikinn tónlistaráhuga
og miðlaði því til mín sem hann
taldi gott rokk og popp með ótal
kassettum sem hann sendi mér í
sveitina. Rétt undir tvítugu réðst
Gunni til bústarfa nærri Árborg á
Nýja Íslandi í Kanada, en fljótlega
hóf hann nám við Manitoba-háskóla
á líffræðisviði. Á þessum tíma
kynntist hann æviástinni sinni,
henni Lornu Jakobsen. Hún nam
sálfræði við sama skóla og hafa þau
síðan fylgst að í námi og starfi en
ekki síst í umönnun tvíburastrák-
anna sinna, Kára og Benna. Fyrir
16 árum fæddust þeir fyrir tímann
og hafa þurft mikla og stöðuga
hvatningu síðan. Þar hafa þau
Gunni og Lorna gert kraftaverk í að
þroska og þjálfa strákana sína og
nýtt til þess þekkingu sína hvort á
sínu sviði.
Þótt Gunni hafi síðustu 30 árin
búið í Kanada hefur aldrei slitnað
þráðurinn á milli okkar. Ég hef
ásamt fjölskyldu minni oft heimsótt
þau á þá staði sem námið og störfin
leiddu þau, London í Ontario,
Kingston í Ontario og svo aftur til
Winnipeg. Í þessum heimsóknum
var gaman að fylgjast með einum af
sterkustu einkennum Gunna en það
var skipulagning og regla á öllum
hlutum. Gilti þá einu hvort um væri
að ræða undirbúning skógarútilegu
eða strandferð en ekki síst innkaup
og undirbúningur eldamennskunn-
ar, þar var listakokkurinn Gunni á
heimavelli. Þessar heimsóknir okk-
ar Lollu standa núna upp úr í minn-
ingunni um góðan vin og félaga þar
sem smitandi glaðværð Lornu réð
líka ríkjum.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund er efst í huga þakklæti fyrir
þann góða tíma og hlýju minningar
sem ég á um Gunna. Einnig verður
mér hugsað til Lornu og drengj-
anna, það er erfitt að vera svo fjarri
og geta ekki rétt hjálparhönd. Þá er
gott til þess að vita að hennar stóra
fjölskylda mun áfram umvefja þau
og styrkja eins og þau hafa svo vel
gert undanfarna mánuði þegar veik-
indi Gunna ágerðust.
Fyrir hönd fjölskyldu minnar
votta ég okkar dýpstu samúð og
megi góður Guð styrkja og varð-
veita Lornu, Kára, Benna, Daisy og
aðra ástvini. Minning um góðan
dreng lifir.
Vigfús Vigfússon.
Gunnar Valdimarsson
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
MARKÚS KRISTMUNDUR STEFÁNSSON
frá Arnarnúpi
í Keldudal við Dýrafjörð,
til heimilis að Fitjasmára 6,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti laugar-
daginn 8. maí.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 17. maí kl. 13.00.
Hulda Jónsdóttir,
Kristjana Markúsdóttir, Jón Albert Sighvatsson,
Ingibjörg E. Markúsdóttir, Helgi Kristjánsson,
Elín Erna Markúsdóttir, Páll Gíslason,
Auður Ásdís Markúsdóttir,Viðar Einarsson,
Stefán Markússon, Guðlaug Arnórsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir vandamenn.
✝
Ástkær móðir okkar og amma,
KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Súluholti,
Aflagranda 40,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum miðvikudaginn 5. maí,
verður jarðsungin frá Neskirkju mánudaginn
17. maí kl. 15.00.
Þórkatla Mjöll Halldórsdóttir,
Vildís Halldórsdóttir
og barnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BENNY HRAFN MAGNÚSSON,
Kópavogsbraut 66,
lést þriðjudaginn 11. maí.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju fimmtu-
daginn 20. maí kl. 13.00.
Björn Hrafnsson, Sólveig B. Jónsdóttir,
María Hrafnsdóttir, Jón Valur Frostason,
Þóra Hrafnsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, sonur og bróðir,
HAUKUR SIGURÐSSON,
Vallargötu 17,
Sandgerði,
er látinn.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn
18. maí kl. 14.00.
Ólína Margrét Sigurjónsdóttir,
Heiða Rós Hauksdóttir, Eðvald Björnsson,
Haukur Hauksson, Birgitta Brynjúlfsdóttir,
Snjólaug Ásta Hauksdóttir, Torfi Stefánsson,
Sædís Ósk Eðvaldsdóttir,
Fannar Snævar Hauksson,
Ástrós Lovísa Hauksdóttir,
Stefán Baldvin Torfason,
Sigurður Ingimundarson
og bræður.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, stjúpmóðir, tengda-
móðir og amma,
STEFANÍA JÓHANNSDÓTTIR,
Hraunholti 2,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð laugardaginn 8. maí.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
þriðjudaginn18. maí kl. 13.30.
Bragi Steinsson,
Helga Gísladóttir,
Elísabet Haukaas, Geir Haukaas,
Einar Guðmann, Gyða Henningsdóttir,
Sigríður Ingunn Bragadóttir,
Auður Bragadóttir, Kjartan Stefánsson,
Sigurgeir Bragason, Sigrún Elva Briem,
Bragi Bragason
og ömmubörn.