Morgunblaðið - 05.03.2011, Side 48

Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
„Er hægt að halda í sakleysi sitt í
heimi sem er á leiðinni til andskot-
ans? Getur hinn mesti sakleysingi
orðið algjör illvirki? Hver er vilji
þessa Guðs sem allir eru alltaf að
tala um og hver má framfylgja hon-
um?“. Svo er spurt í kynningu á
leikritinu Ljótleik sem leikfélag
Menntaskólans við frumsýnir í
kvöld kl. 21. Verkið er eftir leik-
stjóra verksins, Bjartmar Þórðar-
son og leikhóp menntskælinga. Í
kynningu segir ennfremur að í
verkinu fái leikhúsgestir að kynnast
„ofurjákvæðri húsmóður, þroska-
hömluðum krúttum, kynóðum
nunnum og nokkrum öðrum mis-
bitrum einstaklingum“ og að per-
sónulegir djöflar, fíkniefnadjöflar
og aðrir árar komi við sögu og
„leggi sitt af mörkum til að mann-
skepnan mígi í þær tæru lindir sem
fyrirfinnist í mannflóru nútímans –
jafnvel í nafni hins góða“.
Hvert stefnum við?
Blaðamaður sló á þráðinn til leik-
stjórans og spurði hvort verkið væri
einn allsherjar heimsósómi. „Þetta
lýsir heimi sem er í rauninni orðinn
það firrtur að það er ekkert pláss
fyrir sakleysi, hið ósnerta og tæra.
Við göngum pínulítið út frá því, eins
og er oft, að þegar fólk hefur misst
sakleysi sitt kemur oft upp afbrýði-
semi í garð hins tæra og ósnerta og
þörf fyrir að rífa niður á sama hátt
og maður sjálfur hefur verið rifinn
niður,“ útskýrir Bjartmar. Í verk-
inu sé búinn til áferðarfallegur
heimur sem sé ljótur undir niðri.
„Það má að vissu leyti líta á þetta
sem einhvers konar viðvörun eða
aðvörun varðandi það hvert við
stefnum. Hvernig heimi viljum við
búa í?“ bætir hann við. Fólk þurfi
að skapa þann heim sem það vilji
búa í, það sé ekki nóg að tala um
það hvernig heimurinn eigi að vera
en grafa um leið undan honum.
Ýjað að ofbeldi
– Það er varað við því að sýningin
sé ekki fyrir viðkvæma og kynning-
arveggspjöld Ljótleiks hafa verið
fjarlægð af veggjum MH, þóttu of
gróf. Eru þau of gróf?
„Mér finnst þau ekki of gróf, þau
sýna ekki neitt en það sem fer
kannski fyrir brjóstið á fólki sem
sér þessi plaköt er að þau eru
áferðarfalleg en þematískt ljót.
Þegar maður sér þau þá gefa þau til
kynna að eitthvað sé ekki í lagi,“
svarar Bjartmar. Á öðru vegg-
spjaldinu sjást tvær nunnur aftan
frá, berar að ofan, að reykja og á
hinu liggur ófrísk kona í kjól með
nærbuxurnar dregnar niður að
hnjám. „Það er ekkert ofbeldi í
myndinni en hún ýjar að ofbeldi
undir fallegri glansmynd,“ segir
Bjartmar um síðarnefnda vegg-
spjaldið. „Þetta er einmitt hluti af
þeirri ádeilu sem við viljum koma á
framfæri.“ Verið sé að fjalla um
eitthvað sem er ljótt, ekki að upp-
hefja það, að skoða heiminn út frá
sakleysi eða öllu heldur skorti á því.
Því sé verkið öfgakennt í því séu
sagðar nokkrar sögur sem tengist
saman á endanum með þematískum
hætti.
Áferðarfallegur en ljótur heimur
 Það er ekkert pláss fyrir sakleysi í leikritinu Ljótleikur sem leikfélag MH frumsýnir í kvöld
 Veggspjöld Ljótleiks með myndum af berum nunnum og óléttri konu voru tekin niður í MH
Ljótt Sakleysinu fórnað í leikritinu Ljótleik sem frumsýnt verður í kvöld.
Leikstjórinn Bjartmar Þórðarson.
Gróft? Annað veggspjaldanna sem
fóru fyrir brjóstið á einhverjum inn-
an veggja í menntaskólans.
Ljótleikur er sýndur á Eyjarslóð 3 í
Reykjavík. Upplýsingar um sýning-
artíma má finna á ljotleikur.tk.
48 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. MARS 2011
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Leikarinn Magnús Jónsson hefur í
vetur farið mikinn á leikhúsfjölum á
Akureyri sem hinn skæði Frank N
Furter í rokksöngleiknum Rocky
Horror. Magnús hefur komið víða
við leiklist en einnig í tónlist, m.a. í
dúettinum BB&Blake og hljóm-
sveitinni GusGus. En listmálarann
Magnús Jónsson þekkja færri og í
dag gefst mönnum tækifæri á að
kynnast honum því hann opnar sýn-
ingu á málverkum sínum í galleríinu
Auga fyrir Auga, að Hverfisgötu 35,
kl. 16.
Hundurinn Sámur
Magnús er nýkominn úr teikni-
myndartalsetningu þegar blaðamað-
ur nær í hann. „Ég hef alltaf verið
að mála, kannski meira fyrir skáp-
inn síðustu tíu árin og svo hefur
þetta verið að ágerast mikið, ég á
orðið svo mikið af myndum að ég
ákvað bara að stíga út úr skápnum
og sýna þetta,“ segir Magnús.
– Málverkaskápnum?
„Já, algjörlega,“ segir Magnús og
hlær. Sýningin ber yfirskriftina
Skrámur og Magnús segir þann titil
hafa margbreytilega merkingu fyrir
sér. „Fyrir það fyrsta er Skrámur
einhvers konar tröll, fólk þekkir
kannski bræðurna Glám og Skrám
og svo átti ég hund sem hét Sámur.
Einhverra hluta vegna tengist þetta
nafninu á honum og svo einhvern
veginn finnst mér þetta tengjast
svolítið myndunum hjá mér. Þar eru
sterkar fígúrur, svolítið tröllalegar
og svo eru það skrámur, eins og
skráma á hendi og svoleiðis. Mér
fannst þetta nafn henta vel sýning-
unni.“
Picasso, Kandinsky, Eggert
– Aðhyllist þú einhverja ákveðna
stefnu í málaralistinni?
„Ég er algjörlega ólærður, hef
ekkert lært í myndlist en ég þekki
náttúrlega vel málara eins og Kand-
insky, Picasso og Miró, þetta eru
þeir sem ég tengi mest við. Eggert
Magnússon finnst mér frábær hérna
heima, mikill naívisti. Ég mála frek-
ar tjáningarríkar og kannski frekar
barnalegar myndir sem eru svona
expressjónismi og naífismi, ef mað-
ur á að fara í þessar isma-stellingar.
Hver mynd er ákveðin saga líka og
„statement“,“ útskýrir Magnús.
Hann segist iðulega sjá liti og
form þegar hann semji tónlist, tón-
listin og myndlistin renni saman.
Það hafi lengi blundað í honum að
fara að mála og einn daginn hafi
hann látið verða af því, keypt öll
nauðsynleg áhöld og efni til listmál-
unar en verkin málar hann með
akrýlmálningu á striga. „Ég var
kannski að semja lag í einu herbergi
og fékk þá hugmynd að málverki og
fór þá á strigann. Þegar ég var kom-
inn í þrot þar fór ég að semja tón-
list.“ Magnús segir ákveðinn
grunnstíl að fæðast hjá sér en hann
hafi aldrei verið bundinn við eitt
þema. „Þetta eru mikið sterkar fí-
gúrur í undarlegu umhverfi, und-
arlegum borgum. Ég nota marga
liti, er mjög litaglaður. Það er mikið
af trúðum og skrýtnum persónum.“
Stigið út úr skápnum
Fígúrur Málverkið Skrámur af samnefndri sýningu Magnúsar sem opnuð
verður í dag í Auga fyrir Auga. Magnús sýnir tugi málverka á sýningunni.
 Leikarinn Magnús Jónsson opnar
málverkasýninguna Skrámur
 Naíf-expressjónismi, ef skilgreina
þarf verkin með „ismum“, segir hann
Skapti Hallgrímsson
Leikarinn Magnús Jónsson gerir sig
kláran fyrir hlutverk Franks N Fur-
ter í Rocky Horror. Nú er hann stig-
inn út úr skápnum sem listmálari.
Bjartmar er lærður leikari og
hefur einnig starfað sem leik-
stjóri. Hann hefur m.a. leikið í
seinni þáttaröð Pressu, í kvik-
myndinni L7: Hrafnar, sóleyjar og
mirra og í einleiknum Skepna
sem sýndur var í Norðurpólnum í
fyrra. Hann lagði stund á leik-
stjórnarmarkaðsnám í Bretlandi
árið 2008, var aðstoðarleikstjóri
í verkinu Ég heiti Rachel Corrie
sem sýnt var í Borgarleikhúsinu
fyrir tveimur árum og stýrði
Stúdentaleikhúsinu í fyrra í verk-
inu Hrópíum sem hann samdi
með leikhópnum. Þá má einnig
nefna að hann leikstýrði verkinu
Glerlaufin sem sýnt var í Norður-
pólnum í fyrra.
Leikari og
leikstjóri
ÚR FERILSKRÁNNI