Teningur - 01.05.1990, Page 22
20 / MYNDLIST
111!
I! I I i I
. iNjj j,i fr(jc'"j.rie‘
I nin
— I, t m, r, d 'inc íij ct t. f: an„. rs
v 1 ik'v JgerI1Vi'ldb' in cn c hf@tíérc‘“"‘:lag*6í k\v.J>1; hi<* hct
rvár»'4‘ie. ím oni' íbnðjuiov/ikd V^tjcsv“4ijri:U,idé:‘u*
- IJtéligvis, ImTgiiriKlat Of6t’e!>l'v!t. r'u.’ji.suT' 'r-
-'jrralioejrjig íg'r jy ] su^ ’; oi AÍzijrey anp. tá idf'
.-pc vcj . -aiVjuií "yrt:
«?..«"fÍAvrt- ■nr-Vr -oi4aV"*-l.i?“*vítHí-vv ,l'
laai
o ‘at r-
”1 iutf
iir.t?' rer.rta n, I SV.n,ta aprft1ntt _vn tt ' de .j-1 . . ai ,
n íldcrmj"rki u,>p e t;nii;lll"n J0‘1wa' ’d gcrlD,tn \ cr.
vIij^ur10eiað tcleríde disc dá. teío . Fa aen bet i: h
j: n l;Ivcr, dig vadíu CTftais orantraf i'cerfadomier :• htki -de
preulli enaðcn 'a pinij n th,..;, viyriiicrð ]de hskeiekp z
k óön'mzSaf’Ve;holát'aaer?od.':,Jk: ’.tu ' 1 P' u,s ' ar-
u as ) . v. ' :r s! J c ’ucr «? oij cn us ~
-Ijtl l ílf“ iii' ”"li uí<'m "«aií w,~rti
u •‘•ii ii~"s u' '"föl;" , , r,
L.ítkJ n jmdjdT.vni?, te««ii l.orí7.iin'G3Ct ,nl dr.ls?‘du.
M..su 7Óðe. i n ð ,)ið ...)rc 1 lSa K*
„eann<^rv<iesde:ar Irri /e> ,on ink ii01 >• f .
- „íet.vtangiðTe.jgt-nie nmigtrSvíOedssoi ui :ht. *lcr a-
cn i md'^.ien,,! ,nvcrí;|igc/,„„'!e]iaðic dErfitcrnpfit df) j' hi
o „'gav'^Goc^'e <"‘anc";.' or“ve mvn *>tfi elp-; “ycr " e-
cn. 'V'icn “’t n "‘gc:l:’"rde'' crc_., ze ns i ; *'l riig
d > voc'SHccn^c:dclA áalrfiílc'“ ‘cí'd'“Tn z’‘onl-JSeh-f ig
cn'iucíaa; t:-’ jit rxchco hflsstiiin'*’ 'ci {•''<:guF *Jf. ö 'l.'Vi. ~
j' 'vaeri“j1oie5cnfi o'i.~t nr skieirtr «e»* dsfcfcW.i'sd’fortitrv-
1i.,.cs.jcf'...A Ttíl 'iniiv •• .«8ft 6<]ij*}r..‘g«TO.hií/iiaút,:fin.awíi; * ''
°n)' Ji at'' 'acj'’ 'j’ph"Vm'■i'y'tih’* “i'a'-Vi '
v ccr »cer 4 en.
/0_ouc ijd tch íico ha p. ... ,, *
- fa, )rci ot111 tiji i... lat4 jclshen ”R) ike »ify8ecrurin
en 'iii’ek 'nirgítiaie oiignijryr)tci1Klm f101íen. mtk kn
g cvc n s. jf b dw< K ’ic i >nk< wc t. c cl
laa ichi i. I' ing ' mc' ’t tí íijn " , m /us m<
ct íen ’Vat m< .rtc isjh ;cdc uc ’ttcr '■ kc’ i-
21
I r ! ! (.1
Le mariage entre l’Islandais et l’Hollandais 1977, flétta 14x19 sm.
anda Joyce og enduróma „Finnegans
Wake“.
Pappírsvefirnir voru mér efnis-
brunnur í mörg ár. Ég notaði efnið
beint, það er að segja að ég stækkaði
einstaka litla ferninga eða ég einfald-
aði innihald þeirra yfir í kerfi litaðra
flata.
Með því að vefa saman prentað
efni hafði ég orðið mér úti um við-
fangsefni sem hafði engin takmörk.
Ég hafði eiginlega leyst vandamál við-
fangsefnisins. Ég var mjög afkasta-
mikill um tíma, en um ’82 eða ’83
fóru afköstin minnkandi, af því að
það var ekki til neins að gera meira.
Einhvern veginn var meginhugmynd-
in fyrir mér að ég gæti haldið enda-
laust áfram og að ég hefði leyst vanda
viðfangsefnis og listræns getuleysis.
Það er kaldhæðið að þegar hér var
komið sögu var mjög erfitt að finna
leið til að halda áfram.
Fyrsta íslendinginn hitti ég í
gegnum kynni mín við Douwe Jan
Bakker. Það var Ólafur Lárusson.
Seinna bjuggum við í sama húsi, sem
síðar var alræmt fyrir næturlíf.
Margir listamenn bjuggu þar og
haustið 1976 bjuggu þau Helgi
Friðjónsson og Rúrí þar með mér og
seinna um veturinn bættist Rúna við.
Við stofnuðum og rákum Gallerí Lóu.
— Ég hef alltaf heillast mjög af flat-
arverkum eftir þig sem þú gerðir úr
pappamassa. Hvaða hugmyndir voru
að baki þeim?
- Pappamassaverkin gerði ég
þegar ég bjó á íslandi 1982. Þau voru
það fyrsta sem var frábrugðið frá því
ég hóf að gera fléttuverkin. Ég þróaði
pappamassaverkin aldrei mjög mikið
þá. Mér fannst þau of sæt. Það er
eitthvað í eiginleikum pappamassans
sem mér finnst of tælandi og tengist
of mikið handíðum, handgerður
pappír o.s.frv. En ég var ánægður
með sniðin og seinna gerði ég röð
skapalóns þrykkja með þeim. Síðan
stakk ég þessum hugmyndum ofan í
skúffu, en nú er ég að nota þær í
nokkrum veggverkum. Þær pössuðu
með nokkrum öðrum verkum sem ég
er að gera úr tré, og ég hef loksins
fundið þeim réttan búning.
- Síðan vannstu töluvert í grafík og
gerðir bækur. Síðasta verkið í þeirri
röð var verkið „Tileinkun“ unnið
útfrá verkum Einars Jónssonar.
Geturðu sagt mér frá því verki,
bókunum og grafíkinni?
- Jú, hægt og sígandi fór ég að
vinna meir og meir í grafík. Ég gerði
nokkrar einfaldar bækur 1983 með
offsettækni og ári seinna fékk ég leyfi
til að vinna í Ríkislistaskólanum í
Amsterdam. Grafíkdeildin þar er á
stærð við Myndlistarskólann hér,
nema þar eru bara þrjátíu nemendur,
svo það var frekar rólegt.
Ég vann nokkur steinprent í fyrstu,