Birtingur - 01.07.1955, Qupperneq 16

Birtingur - 01.07.1955, Qupperneq 16
HJÖRLEIFUR SIGURfiSSON: Listsýningar vor og haust BARBARA ÁRNASON OG ÁSDÍS SVEINSDÓTTIR Þessi sýning var mjög til fyrirmyndar livað samstillingu myndanna og Jistmunanna snerti. Og það fremur fyrir þá sök, að sýningarsalurinn er bæði dimmur og þunglyndis- lega búinn að innanverðu. Ef þessir hlutir teljast til list- iðnaðar, er engum blöðum um það að fletla, að þeir standa framar flestum öðrum íslenzkum af sama tagi. Teikningar Barhöru — því að teikningar á dúk eru það — erti liprar og lifandi og sýna hve virðing hennar fyrir cfniviðnum og listrænum vinnubrögðum yfirleitt cr djúp og cinlæg. Silf- urskreyting Ásdísar cr búin sömu kostum, en verk beggja mætti einkenna þannig, að þau væru hefðbundin afsprengi nútíma listar. NÍNA TRYGGVADÓTTIR List Nínu Tryggvadóttur hefur breytzt nokkuð hin síð- ustu ár. Ytra útlit mannsins og þess umhverfis, sem Iiann skapar súr, er að mcstu horfið úr myndunum en í staðinn gætir mjög áhrifa landslags og geðsveiflna. Nína er dýrk- andi ríkra tilfinninga, enda lætur hún þær liafa mikil áhrif á gerðir sínar. Þær ala liinn lýsandi lit, er verður að teljast höfuðeinkenni. Hann birtist í ýmsum myndum: sem tengill ólíkra þátta litarins í sama listaverki — sem tónar, og — sem afl, er stuðar eins og rafmagnsstraumui . Þessi sttndurgreining sncrtir vitanlega marga aðra málara en Nínu en hjá henni eru línurnar ef til vill skýrari en flestum (iðrum. Sjálfum finnst mér árangurinn verða mestur þegar hófsemi er gætt í meðferð litanna cn ,,raf- stuðin" tendra glóð í myndinni í stað þess að sttndra henni nteð sprengingu. Margar mynda Nínu Tryggvadóttur eru búnar þcssum kostum, enda bera þær ekki keim af flatneskju heldur því tæra yfirbragði og reisn, sem er cinkenni góðrar listar. Þó fellur listakonan stundum í þá freistni að gefa til- finningum sínum of Iausan taum og árangurinn cr auðsær: myndir, sem að vfsu eru fallcgar í lit en vcikar í byggingu og alveg ósamboðnar höfundi hinna fyrrnefndu. En mcg- instyrkur sýningarinnar er fólginn í því að grundvöllur hennar er breiður án þess að kenni tilraunafálms. Hin sterka pcrsónulega lithneigð skfn alls staðar í gegnum framandi áhrif. KARL KVARAN Mér hefur oft fundizt, að myndir Karls Kvarans sam- svöruðu ekki hæfilcikum lians. Á einkasýningunni í List- vinasalnum fyrir nokkrum árum, á Haustsýningunni, á Listsýningunni til Rórnar heftir það komið berlega í ljós, að Karl sneiðir óþarflega mikið hjá því að steypa hverja mynd í einu móti svo að hún birtist veröldinni scm hlutur en breiði ekki úr sér líkt og munstur eða landakort. Maður saknar þannig einatt í myndum hans hlýju og samþjapp- aðs sviðs, sem liefur verið fylgifisktir málverksins frá fyrstu tíð. Stóru formin og fletirnir eru tæplega orsök þessa, eins og sýningin nú leiðir í Ijós. Myndgrunninum cr deilt niður í smærri eindir en það virðist breyta litlu. En um leið og ég geri þessa athugascmd við myndir Karls Iangar mig til að benda á jákvæðu hliðarnar: að hann er einhver alvöi ugefnasti málari yngstu kynslóðar- innar, að hann leikur sér ekki að litunum, eins og sumir starfsbræðra hans, að hann skortir ekki luigrekki til að glíma við þau vandamál (abstraktlistar), sem ólíklcgust eru til almenningshylli. Hugsun hans er skýr, og af tækninni er liann öfundsverður. Þctta ætti að nægja Karli sem vega- nesti til stórra átaka. Nína T ryggvadóttir. 14 v

x

Birtingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.