Birtingur - 01.07.1955, Blaðsíða 52

Birtingur - 01.07.1955, Blaðsíða 52
fyrirbrigði á grundvelli hennar. Grundvall- aratriðum hennar, eins og kenningunni um absólút rúm og tíma, var lítill gaumur gef- inn, fyrr en Ernst Mach, austurrískur eðlis- fræðingur og heimspekingur, fór að gagnrýna þau á seinni hluta 19. aldar. En þá voru menn þegar komnir í ógöngur með hina afl- fræðilegu heimsskoðun, að allt ætti að skýra út frá lögmálum Newtons. Newton áleit ljósið vera agnir, sem hinn lýsandi hlutur varpaði frá sér. Aðrir álitu það bylgjuhreyfingu, og um 1850 var sú skoð- un orðin ofan á. En samkvæmt aflfræðilegu kenningunni varð eitthvað að sveiflast, bylgj- urnar urðu að vera í einhverju, eins og bylgj- ur á vatni. Þá gerðu menn ráð fyrir efni, ljós- vakanum, til að bera ljósbylgjurnar. Ljósvak- inn átti að vera í öllum efnum og jafnvel í lofttómu rúmi, sem ljósbylgjur geta farið um, og yfirleitt að hafa ýmsa furðulega eig- inleika. Englendingurinn Maxwell kom fram með rafsegulkenningu sína um miðjan síðari hluta 19. aldar. Hún var byggð á tilraunum Fara- days og annarra með raf- og segulmagn. Einn þáttur þeirrar kenningar var sá, að raf- segulbylgjur breiddust út í allar áttir með ákveðnum hraða, sem einungis var kominn undir eiginleikum efnisins, sem bylgjurnar fóru um. í lofti var þessi hraði jafn hraða ljóssins, og Maxwell gat sér þess til, að Ijós væri ekki annað en rafsegulbylgjur. Þetta var svo staðfest með tilraunum, og ljósfræðin varð hluti af rafsegulfræði Maxwells. Marg- ar tilraunir voru gerðar til að setja kenning- ar Maxwells á aflfræðilegan grundvöll, ekki sízt af honum sjálfum, með því að hugsa sér rafsegulfyrirbrigði sem sérstök og mjög flók- in fyrirbrigði í ljósvakanum. Þessar tilraun- ir voru ófullnægjandi, og sú skoðun tók smám saman að ryðja sér til rúms, að kenningin væri sjálfstæð og tilgangslaust væri að leita að aflfræðilegum grundvelli fyrir hana. I aflfræðinni eru notaðar svokallaðar Gali- leo líkingar til að tengja staðar- og tíma- ákvörðun atburðar í einu Galileísku miðun- arkerfi við staðar- og tímaákvörðun sama atburðar í öðru kerfi. Þar sem sami tími, absólút tími, gildir í öllum kerfum, er tíminn sá sami í báðum. Tvö slík kerfi eru t. d. lang- ur beinn járnbrautarpallur og lest, sem fer með jöfnum hraða fram hjá honum. 1 lest- inni er hægt að ákvarða stað atburðar með því að tilgreina fjarlægð hans frá miðju lestarinnar, og á pallinum er hægt að til- greina fjarlægðina frá ákveðnum punkti á pallinum. Tíminn er sá sami í lestinni og á pallinum. Ein afleiðing af Galileo líkingunum er sú, að maður, sem gengur í lestinni í sömu átt og lestin fer, hefur, miðað við pallinn, hraða, sem nemur hraða lestarinnar og gönguhraða hans miðað við lestina að auki. Ef við hugsum okkur ljósgeisla í stað gang- andi manns, ætti samkvæmt þessu hraði ljóss- ins að vera meiri miðað við pallinn en lestina og einmitt sem nemur hraða lestarinnar. Þá gilti afstæðislögmálið ekki í kenningu Maxwells, því að samkvæmt því ættu lögmál Maxwells að gilda í öllum Galileískum kerf- um, og þá ætti hraði ljóssins í lofti að vera jafnmikill í þeim öllum. 1 kenningu Maxwells var því afstæðislögmálið ósamkv. Galileo lík- ingunum, sem byggðust m. a. á hugtakinu um absólút tíma og menn héldu enn fast við. Þá var að finna í hvaða miðunarkerfi Max- well lögmálin giltu. Það var ekki óeðlilegt, að það kerfi, sem er kyrrt í ljósvakanum yrði fyrir valinu. Nú hreyfist jörðin kringum sól- ina og hlýtur því að hreyfast miðað við ljós- vakann. Þá væri hraði ljóssins á jörðinni mis- munandi eftir því, hvort ljósið fer með eða móti jörðinni gegnum ljósvakann, og hægt væri því að finna hraða jarðarinnar miðað við ljósvakann. Michelson og Morley gerðu 50
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Birtingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.