Birtingur - 01.07.1955, Side 39

fyrir um það bil 15 árum og sátum saman
í 30 mínútur og töluðum um korn.
Ég sagði: Ég hef lesið einhvers staðar að
þér hafið ekki haft sérlega notalegt skrif-
borð þegar þér skrifuðuð Sanctuary.
Ha, sagði Faulkner.
Ég hef lesið einhversstaðar að þér hafið
skrifað hana á hjólbörum' þegar þér voruð
næturvörður.
Ég get skrifað hvar sem er, segir Faulkner
þá. Hvar sem ég er staddur, hvar sem er.
Ef fólk er nálægt yður þegar þér eruð að
skrifa truflar það yður?
Nei, sagði hann: meðan þeir koma ekki og
hnippa í mig.
Stundum hef ég verið að velta því fyrir
mér, segi ég: sem ég las einhversstaðar haft
eftir yður um Sanctuary (og hafði þá ekki
yfir setninguna sem ég las eftir honum um
bókina: a cheap idea deliberately conceived
to make money, heldur hélt áfram:) að þér
hafið sagt gagnrýnendunum sem hylltu bók-
ina að hún væri alls ekki eins góð og þeir
teldu sér trú um.
Faulkner: ég veit ekkert hvað gagnrýn-
endurnir hafa sagt. Ég fylgist ekkert með
því sem þeir skrifa um mig. Ég les það aldrei,
sagði Faulkner.
(En mig grunar að þetta sé diktur einn
eins og hjá fleiri frægum höfundum sem
láta svo).
Seinna spurði ég Faulkner: Hafið þér lesið
nokkuð ef tir okkar mesta rithöf und Laxness ?
Ekki ennþá, sagði Faulkner: en ég er byrj-
aður á bók eftir hann og ég ætla að lesa
hana meðan ég er hér.
Ég spurði hvort bændurnir brugguðu enn-
þá í Missisippi.
Faulkner: Það er bannað og þeir gera það
og það er svo sterk lykt af því að það fær
ekki að standa nógu lengi til að það verði
gott því að þeir þurfa að flýta sér að drekka
það upp áður en eftirlitsmennirnir renna á
lyktina.
Lesa vinir yðar bændurnir bækur yðar■?
Ég veit það ekki, við tölum aldrei um bæk-
ur.
Hafið þér séð sýningu Kjarvals?
Það var enginn friður til að skoða hana því
að maður þurfti alltaf að vera að tala við
fulltrúa íslenzku ríkisstjórnarinnar og full-
trúa bandarísku ríkisstjórnarinnar, sagði
Faulkner.
Faulkner sagðist vera ánægður með komu
sína hingað. Þar sem manni væri vel tekið
skildi maður eitthvað eftir af sjálfum sér.
Hann yrði að koma aftur til Islands og finna
þann hluta sjálfs sín sem yrði eftir. Skál
fyrir því að ég komi aftur til Islands. Þannig
talaði einn mesti rithöfundur heimsins.
Lítið eitt um útvarpið
Um þær mundir sem þetta hefti er prent-
að mun vera reynt að koma saman vetrar-
dagskrá. Það er því of snemmt að hugleiða
framtíðarhorfurnar en mikið lifandi ósköp
og skelfing var útvarpið lélegt í sumar.
Einn er sá þáttur frá fyrri tíð sem oft hef-
ur verið talað um að rétt væri að fella. Þátt-
urinn um Daginn og veginn. Þar hafa and-
lausustu menn landsins jafnan átt vísan að-
gang að hljóðnemanum, það hefur aldrei
þurft að spyrja: ,,Er mælt hér eitt orð, sem
ei fyrr var kunnað?“ Aðgönguskilyrðið hefur
virzt að hafa ekkert að segja: valinn þáttur
fyrir stjórnmálaargsins minniháttar malara-
sveina og blaðamenn af morgunblaðsstigi.
Út af þessu brá þó um daginn. Erindi Helga
Hjörvar var dæmi þess hvernig sá þáttur á
að vera. Þar á að taka afstöðu til dægur-
mála, ræða frísklega um vandamál dagsins,
þar eiga að tala menn sem hægt er að vera
ósammála.
37