Húsfreyjan - 01.09.1957, Blaðsíða 32

ekki að vera svo fjarskalega, flókið eða
fyrihafnarmikið reikningshald. En það
gæti verið fróðlegt og jafnvel gaman fyrir
ykkur að sjá það svart á hvítu, hvernig
peningum þeim, sem þér hafið til umráða
til heimilishaldsins, er varið. Innan
skamms mim koma út Minnisbók hús-
mæðra, og mun hún auðvelda mjög svona
reikningshald. Er hér birt sýnishorn af
eyðublaði fyrir reikningshald einnar viku.
Auðvelt er að strika sjálfur sams konar
form í einhverja heppilega bók og fylla
það síðan út.
Væri nú ekki gaman að gera tilraun,
færa nokkuð nákvæmlega, hvernig þér
verjið heimilispeningum yðar, þó ekki sé
nema stuttan tíma í einu. Heppilegast er
samt að gera það a. m. k. eina viku eða
helzt einn mánuð í einu. Ef þér flokkið
útgjöldin eins og hér er sýnt, er auðveld-
ara að fá heildarsýn yfir þau, svo hægt
sé að vega og meta, hvar heppilegra sé
að draga úr þeim og hvar megi bæta við.
Að sjálfsögðu þurfa húsmæður að fá fulla
vitneskju um fjárráð heimilisins, um tekj-
ur þess og föst gjöld. Húsmóðir og hús-
bóndi ræða um fjárráðin á komandi ári
af fullri einlægni, gera áætlun um hag
sinn og fjárhagshorfur, hvaða liði útgjald-
anna megi lækka og hverja þurfi að
hækka. Aldrei ættu gjöldin að fara fram
úr tekjunum. Hverja smáskuld ætti að
greiða svo skjótt sem nokkur kostur er.
Það er órakin sú saga, hversu oft það
hefur valdið óbætanlegri heimilisógæfu,
að útgjöld hafa orðið meiri en tekjur
þoldu. Minnizt þess ætíð, að skuldugur
maður er ófrjáls og öðrum háður. Gott
er að hafa í huga, að þeir peningar, sem
fást með hagnaði í innkaupum og sparn-
aði við heimilishaldið, eru algjörlega
skattfrjálsir.
Nýlega var hafin starfsemi til að efla
sparifjársöfnun barna. Þessu ættu heimil-
in að sýna fulla virðingu og styðja af
fremsta megni. Börn þurfa víðast ein-
hverja vasapeninga til umráða. Heppilegt
er, að þau fái ákveðna upphæð vikulega
eða mánaðarlega og að þeim sé þá frjálst
að ráðstafa henni. Ekki er það hollt fyrir
þau, að þeim séu gefnir peningar, hvenær
sem þau biðja um þá, og þá kannske
stundum eftir nokkurt þóf og nudd.
Kennið börnunum einnig að áætla um
það, hvernig þau muni verja peningum
sínum. Heppilegast er að láta þau skrifa
hjá sér, hvernig þau eyða þeim, það er
hollt þeim síðar á ævinni að hafa tamið
sér snemma aðgætni og hugsun í eyðslu
fjármuna.
Islendingar eru nú frjáls þjóð. Við er-
um ekki lengur kúguð af erlendri einok-
unarverzlun. Við erum ekki fátækari en
flestar nágrannaþjóðir okkar, a. m. k.
ekki ef hver einstaklingur býr og lifir
samkvæmt þvi, sem land og þjóðarhagur
leyfa. Stundum er líkast því, að við ætl-
um að sýna umheiminum með stór-
mennsku í fasi og háttum, að við séum
engin smámenni, en í raun og veru er alls
enginn sómi að því að ætla að sýna öðr-
um auð sinn og völd með því að lifa um
efni fram.
Nágrannaþjóðir okkar brýna mjög hag-
sýni fyrir húsmæðrum, og engin fyrirverð-
ur sig fyrir það. Ýmis félög og samtök
t. d. í Danmörku, Noregi og Svíþjóð gefa
út bæklinga, sem leiðbeina húsmæðrum í
hagsýni við heimilisstörf og innkaup.
Skyldu ekki svipaðar ráðleggingar eiga
einnig erindi til íslenzkra húsmæðra. Von-
andi verður efld sams konar starfsemi
hér á landi innan skamms. Fyrir nokkru
kom út frá neytendasamtökum í Dan-
mörku (Forbrugerrád) leiðbeiningabók
fyrir húsmæður, og kallast hún: Hugsið
yður vel um, áður en þér verzlið, eða:
Get ég gert betri kaup, hvernig fæ ég
meira verðmæti fyrir krónuna mina. Frú
Lis Groes fyrrv. ráðherra, sem er formað-
ur samtakanna, skrifar formála fyrir bók-
inni. Hún hvetur húsmæður til að afla
sér góðrar þekkingar um vörur á mark-
aðinum og segir, að það sé á valdi þeirra
sjálfra, hvort þær geri góð eða slæm kaup,
meðan þær láti bjóða sér slæma vöru.
Hér þurfi einmitt nána samvinnu fram-
Frh. á bls. 38.
32 HÚSFREYJAN