Húsfreyjan - 01.09.1957, Blaðsíða 49

Húsfreyjan - 01.09.1957, Blaðsíða 49
man orðin hans Gunnars, er hann sneri aftur: „Fögr er hlíðin, svá at aldrei hef- ur hún mér jafnfögr sýnzt, ok mun ek ríða heim aftr ok fara hvergi." Og þetta er eitt af því, sem gert hefir minningu hans hverjum manni hugljúfa. Líklega á Jónas sinn þátt í því líka með kvæðinu sínu, Gunnarshólma. Ef að er gáð, þá er þó þetta eitt af þvi fáa, sem Gunnar gerði rangt á ævi sinni. Aftur á móti hef ég varla orðið þess var, að nokkur muni orðin, sem Kolskeggur svaraði, er Gunn- ar vildi að hann gerði slíkt hið sama. Þið munið, að bróðerni þeirra var svo ástúðlegt sem verða mátti, og vafalaust hefur Kolskeggur verið þess fúsastur að deyja með Gunnari, eins og Illugi með Gretti, en þó svaraði hann þessum orð- um: „Hvorki mun ek á þessu níðast ok á engu öðru, sem mér er til trúað.“ Má ég biðja ykkur öll að festa þessi orð í minni? Ég vildi, að þau stæðu með óaf- máanlegu logaletri í hjarta hvers íslend- ings, karls og konu. Hver sem getur sagt þau með sanni, eins og Kolskeggur, hann er ekki síður sæmdarmaður en Gunnar á Hlíðarenda, hversu mikið sem hann skortir við hann um afl og frækni. Það væri gaman, að sem flestir Islendingar gætu stokkið hæð sína, eins og Gunnar, og enn þá meira gaman, að þeir litu allir ættjörð sína og átthaga sömu ástaraug- um og hann, er hann sneri aftur, en allra ánægjulegast væri þó, að sem flestir gætu tekið sér með sanni í munn orðin hans Kolskeggs: Hvorki mun ég á þessu níð- ast og á engu öðru, sem mér er til trúað. Og gáið nú vel að einu: Hvorttveggja það, sem prýðir Gunnar, er að meira leyti eða minna ósjálfrátt, en það, sem prýðir Kol- skegg, er hverjum manni sjálfrátt. Þá sæmd getur hvert ykkar átt og geymt til grafar, ef viljinn er nógu sterkur og ein- beittur. Það er gaman fyrir ungan mann að vinna Grettisbeltið, heita glímukappi og sundkóngur, en hvað er það á móti þeirri sæmd, að bera þann orðstír hjá öllum er þekkja: Ef hann segir það, þá er nóg; heitin hans eru betri en handsöl annara manna; eða vita með sjálfum sér: Eg hef aldrei á neinu níðzt, er mér hef- ur verið til trúað, hvorki í smáu né stóru. Ég vildi óska, að íþróttamenn vor- ir og ungmennafélög bæru þetta merki ekki lægra né minna fyrir brjósti en í- þróttirnar. Það á vel saman hreysti og drengskapur. Og þegar hver ungur Islend- ingur ber það merki með réttu, þá tel ég vel séð fyrir sæmd þjóðarinnar, hvað sem öðru líður. Ungur maður, sem það merki ber, er eitt hið fegursta, sem ég þekki. Ungur maður, sem lofar í dag og svíkur á morgun; ungur maður, sem skrökvar, hvenær sem honum ræður svo við að horfa; ungur maður, sem hefur þegar vanið menn af að trúa sér til nokk- urs orðs, er ein sú aumasta hryggðar- mynd, sem ég þekki.........Ég hef heyrt sagt um Magyara í Ungverjalandi, að þegar einhver rengdi þá, væri svarið: Ég er Magyar. Það væri gaman að mega segja í sömu merkingu: Ég er Islending- ur. Viljið þið stuðla að því, hver um sig, að Islendingar fái það orð á sig bæði heima og heiman, að þeir ljúgi aldrei, níðist aldrei á því, sem þeim er til trúað, heitin þeirra séu betri en handsöl ann- ara manna ? Gaman væri þá að vera íslendingur. (Ur „Signýjarhárið“>. -----Þótt ísland verði aldrei aftur það, sem það áður var, „öndvegi andans í Norðurhöfum", þá svífur mér œ fyrir sjónum sú framtíðarhug- sjón, að íslendingar megi verða gagnmenntað- asta og jafnmenntaðasta þjóðin í heimi. Það er dýrlegt ætlunarverk okkur öllum að vinna að því, hvar sem staða okkar er að öðru leyti.--- (Sr. Magnús Helgason). HÚSFREYJAN 49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Húsfreyjan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Húsfreyjan
https://timarit.is/publication/831

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.