Íslenzk tunga - 01.01.1961, Blaðsíða 26

24
HREINN BENEDIKTSSON
myndir eru þó tíðari, svo sem nú skal greint (dæmafjöldi er til-
greindur í svigum) :38
A'okkor-: noccon (4) noccorr (1), noccorN (2); noccor (6) nockor (1),
noccora (8), noccoRÍ (1), nockonar (1); noccot (22), noccoro
(11), noccors (2); noccorer (2) nockorer (2), noccora (4) nock-
ora (1); noccorar (3), noccorar (2); noccor (7); noccorom (4)
noccorn/n (1) nocorom (1); atvo. noccor (1).
Nakkuar-: nacquan (2), nacqvarN (1) nacquarN (1) nacquamn (1), nacq-
uars (1); nacquara (3), nacquaRÍ (2), nacquaRar (1); nacquat
(32), nacquars (2); nacquarer (5) nacquarir (1), nacqvara (1);
nacquarar (2).
Nokkuor-: nocquon (3), nocquorom (1); nocquor (2), nocquora (1), nocq-
uorí (2); nocquot (16); nocquorar (1); nocquorom (2); atvo.
nockvor (1).
Aðrar myndir: I>gf. ct. hvk. necquf (1) nocqvi (1).
2) í S kemur fyrir þgf. et. kk. n0ccorum 15232, n0ck0rum 9317,
nockorom 1987, svo og þgf. flt. n0ckor«m 161x, n0cyrom. 15935. í S
er og eitt dæmi um nf. et. kvk. n0ccor 1529. í G er eitt dæmi um nf.-
þf. flt. hvk. noccor 2516, og í AM 645, 4°, er eitt dæmi um sömu
mynd, n0kor 9516.
38 Hjá hönd II, sem ritað hefur bls. 19—34 og 4911-48, er stofnmyndin nökk-
uer- (sjá s. 30) hins vegar langalgengust. í fyrsta atkvæði er ýmist ritað o eða
av, en annað atkvæði er oftast (í 33 dæmum af 37) skammstafað með striki yfir
undanfarandi q (sjá neðanmálsgr. 10); i er alls staðar varðveitt í beygingunni.
Eitt dæmi er um nf. et. kk. nocquor, en fimm um nf.-þf. flt. hvk. nocquor. Nf.-
þf. et. hvk. er nokkuð á reiki: Tvö dæmi eru um nauccoð, naoccoþ, tvö um
nocquoþ, se\ um nocquaþ, nocquað, nauccvat, en algengasta myndin er nocqueþ,
naucqueþ (ue skammstafað með striki yfir q), sem 11 dæmi erti um auk eins
dæmis, þar sem annað atkvæði er ritað fullum stöfum (nocqveþ), sbr. nekkuet
í AM 655 III, 4° (§ 3). Loks er eitt dæmi um ritháttinn nocqþ, en vera má, að
það sé ritvilla fyrir nocquoþ, enda þótt tilfærð séu í seðlasafni Orðabókar Árna-
nefndar í Kaupmannahöfn tvö dæmi um ritháttinn nockt úr AM 81a, fol. Eitt
dæmi er um þgf. et. hvk. nocqui.
Athugun á þessu handriti var gerð eftir útgáfu F. Jónssonar, Morkinskinna
(Samfund, LIII; Kpbenhavn 1928—32), en flest dæmin voru borin saman við
Ijósprentuðu útgáfuna í Corpus, VI (1934).