Vera - 01.02.1983, Blaðsíða 4

Þakka þér kærlega fyrir bréfiö. Viö erum
þér sammála og höfum reyndar uppi áform
um aö vekja athygli á þessari sérstöðu
kvenna yfir fertugt. Um allt land eru konur
ríkar af reynslu í rekstri heimila, barnaum-
önnun, matseld, hjúkrun, mannlegum sam-
skiptum og ööru sem fylgir húsmóöurstarf-
inu. Þessa reynslu ætti samfélagið aö nýta
sér í staö þess að vanvirða á þann hátt sem
gert er.
Okkur þætti vænt um aö heyra frá þér
aftur — hvernig þér hafi vegnaö og hvetj-
um raunar allar ykkar, sem til eldri teljast,
aö láta frá ykkur heyra. Það er alveg ljóst
aö margt sem ykkur snertir þarf meiri
athygli og leiöréttingar við.
Kveðja, Vera.
P. S. Ertu búin að lesa leiðarann?
Vera og Kvennaframboðid!
Mig langar að spyrja ykkur nokkurra
spurningu.
— Ætlið þið í framboð til Alþingis?
- Hvers vegna reynið þið ekki frekar að
komast til áhrifa innan stjórnmálaflokk-
anna heldur en að bjóða sjálfar fram?
- Haldið þið ekki að þið getið gert jafn-
réttisbaráttunni í landinu meira gagn ef þið
starfið innan stjórnmálaflokkanna og náið
hœrra hlutfalli á við karlmenn á framboðs-
listum en með sérframboði?
— Getur einangraður hópur kvenna leið-
rétt hlutfall kynjanna á alþingi með einum
eða tveimur þingsœtum?
- Vœri ekki skynsamlegra að berjast fyrir
betra samfélagi hlið við hlið með öðrum
hópum sem setið hafa á hakanum, ss. öldr-
uðum, fötluðum, friðarsinnum o. fl. ?
Með fyrirfram þökk fyrir greið svör.
S. Hannesdóttir
Ágæta S!
Að svo miklu leyti sem unnt er, svörum
viö spurningum þínum á þessa leið:
— Þegar þetta tölublað Veru er í vinnslu,
hefur engin ákvöröun verið tekin um fram-
boð til Alþingis.
— Þegar konur ákváðu aö taka sig saman
um að bjóða fram til borgarstjórnar var ein
ástæðan sú, aö þær töldu útséð um að bar-
áttumál kvenna næðu fram að ganga fyrir
tilstuðlan flokkanna. Þau baráttumál væru
þó svo brýn að þau þyldu enga bið. Konur
hafa svo áratugum skiptir starfað innan
stjórnmálaflokka án þess árangurs, sem
þær þó hljóta að krefjast. Stefna og starfs-
hættir flokkanna henta ekki konum, höfða
ekki til þeirra og taka ekki tillit til málefna
þeirra eða viðhorfa. Það er tímasóun að
eyða kröftum í viðureign við karlaveldi
flokkanna og árangursríkara aö taka hönd-
um sarnan í aö einbeita sér aö verðugri
verkefnum.
— Ef litið er til reynslunnar frá þvi konur
fengu rétt til kjörgengis og kosninga má
gera ráð fyrir að með sams konar gangi
mála taki það nokkur hundruð ár fyrir
konur að komast til verulegra áhrifa innan
flokkanna, hvaö þá að þær nái svipuöu
hlutfalli á framboðslistum! Hvers vegna
ættum við að láta okkur lynda að bíða
þolinmóðar þess tíma að konur stjórni lífi
sínu til jafns við karla, hvers vegna ekki
fara sjálfar af stað? (Og m. a. o. — engin er
að fara fram á hærra hlutfall á við karl-
menn, aðeins réttara hlutfall!)
— Þetta er ein þeirra spurninga, scm komið
hafa upp í umræðunni um alþingisframboð.
Sumar okkar álíta að málsvari kvenna á
þingi muni geta haft áhrif, aðrar telja að
málsvari utan þings sé vænlegri til árangurs.
Við erum enn að vega og meta rökin með
og á móti, enda hafa þau úrslitaþýðingu í
ákvörðun um það hvort bjóða skuli fram
eða ekki. (Skelfing ertu annars svartsýn;
hvers vegna ekki fjórar eða fimm — eða
jafnvel fleiri! Við í Kvennaframboðinu
efumst ekki um góðan árangur í atkvæða-
tölum — þvert á móti!)
— Konur eru ekki „hópur“ heldur helm-
ingur þjóðarinnar! Sumar okkar eru aldr-
aðar, sumar fatlaðar, llestar okkar eru frið-
arsinnis og allar erum við konur. Það er
það fyrst og fremst, sem tengir okkur
Kvennaframboðskonur og þaö er þaö, sem
þarf að tengja allar konur. Það er kynferði
okkar, sem hefur skapað stöðuleysi okkar í
þjóðfélaginu, þvert á stöðu og stétt, aldur
eða heilsufar.
Með kveðju, ritnefndin.
Okkur bráðvantar íbúð!
Er ekki einhver, sem getur
leigt okkur 2ja herbergja íbúð
í Rvk., sem allra fyrst?
Bergþóra og Garðar
Sími33568