Ritmennt - 01.01.1996, Qupperneq 39
RITMENNT
CARL CHRISTIAN RAFN
Úr Eddukvædaútgáfu Rasks, Stokkhólmi 1818.
Rasmus Christian Rask (1787-1832).
í fyrsta árgang Skírnis. Þriðjudaginn 3. apríl
var aftur boðað til fundar. Þar flutti Rask
ræðu og lagði til að Finnur yrði gerður að
heiðursfélaga og var það samþykkt í einu
hljóði. Finnur kvaddi sér síðan hljóðs og
gerði grein fyrir ráðsmennsku sinni þau sex
ár sem hann hafði verið forseti. Eignir deild-
arinnar væru rúmlega 5000 ríkisdalir í
reiðufé aulc þeirra fjármuna sem bundnir
væru í prentuðum bókum.31 í lok skýrslu
sinnar komst hann svo að orði:
Nú óska eg félaginu til lukku með þess nýhlotna
forseta, þar það og eg hafa alla orsök til að vænta
þess og Islands bókmennta vaxandi frama og
framfara, undir umráðum þess erlendis borna en
að verðungu heiðraða höfunds og fyrsta forstöðu-
manns, er með þeim og öðrum verkum sínum
þegar hefir nafn sitt ódauðlegt gjört í veraldarsög-
unni, og sér í lagi í árbókum vors fátæka fóstur-
lands og þess málslistarvísinda.32
Auk hins nýkjörna forseta voru Þorgeir
Guðmundsson og Þorsteinn Helgason í að-
alstjórn sem féhirðir og ritari. Þessi stjórn
var endurkjörin áriö eftir. Baldvin Einarsson
varð félagi í Hafnardeildinni á fundi hennar
5. janúar 1827. Var þetta upphafið að þátt-
töku hans í starfsemi Hafnardeildar. Vorið
1830 var hann kjörinn ritari félagsins í stað
Þorsteins Helgasonar.
I árslok 1828 stofnuðu fjórtán vísinda-
menn, að mestum hluta kennarar við Hafn-
arháskóla, tímarit sem hóf göngu sína í upp-
hafi árs 1829 og hlaut nafnið Maanedsskrift
for Litteratur. Eins og nafnið benti til var
því ætlað að hasla sér völl á sviði hók-
mennta og lista með ritdómum og umræð-
um um menningarleg efni og hafa þannig á-
hrif í þjóðfélaginu. Efni ritsins, hvort heldur
ritdómar eða ritgerðir, var tekið til umfjöll-
unar af stofnendunum eða tilkvaddri nefnd,
en höfundur, væri hann nafngreindur, bar
alla ábyrgð á verki sínu. Ekki fór hér allt
fram í einingu andans og bandi friðarins.
Chr. Molbeck bættist fljótlega í hópinn og
með honum uxu ýfingar og deilur einkum
við F.C. Petersen, garðprófast og ritara rit-
stjórnar. Ritinu varð ekki langra lífdaga
auðið. Það hætti að koma út árið 1838, en í
framhaldi af því kom Tidsskrift for Littera-
tur og Kritik sem endaði ævi sína 1842.
í desembermánuöi 1830 birtist ritdómur
í Maanedsskrift for Litteratur IV, 501-10
31 Samkomubók Hafnardeildar, 1816-74.
32 Finnur Magnússon: Til hins íslenzka Bókmennta-
félags-deildar, bls. 85.
35