Vera - 01.08.2003, Blaðsíða 54

HELST VAR KYNJAMUNUR Á TILFINNINGATENGDUM
HLUTUM EINS OG HVORT FÓLK GRÁTI FYRIR FRAMAN
VINI SÍNA, FAÐMI ÞÁ EÐA RÆÐI MÁL EINS OG
BARNEIGNIR EÐA VANDAMÁL í KYNLÍFI. KARLAR OG
KONUR SVARA MJÖG ÓLÍKT SPURNINGUM ER VARÐA
ÞAU PERSÓNULEGA, EINS OG VANDRÆÐI í EINKALÍFI
EÐA FRAMTÍÐARPLÖN OG VIRÐIST ÞETTA MUN
STÆRRI HLUTUR AF VINÁTTU KVENNA EN KARLA
Fólk ofmetur kynjamuninn
Greinilegt var að fólk taldi vinskap kvenna að mörgu leyti
nánari en karla, sérstaklega þegar kom að því að ræða um
vandamál sín, gráta eða faðmast. Karlar væru meira þara í
íþróttum og tölvuleikjum. Þó niðurstöður séu heldur í
þessa átt, að þersónuleg atriði eigi betur við um vinskaþ
kvenna en karla, virðist sem fólk geri töluvert meira úr
þessum mun en ástæða er til.
Svona afmarkaðar hugmyndir um kynhlutverk hljóta
að takmarka möguleika beggja kynja. Til að mynda leyfa
konur sér kannski síður að leysa vind þótt nauðsynlegt sé
og karlar leggja ef til vill ekki í það að ræða þersónuleg
vandamál sín við vini sína, allt út af því að það þykir ekki
„eðlilegt". En ættum við ekki að treysta sjálfum okkur best
til að ákveða hvað sé okkur eðlilegt, hvað henti okkur vel
og hvað illa?
Mögulegt er að einmitt það sé að gerast, að fólk sé að
átta sig betur og betur á því að kynímyndir eru ekki
náttúrulögmál og að hvert og eitt okkar ráði upþ að hvaða
marki hún eða hann gengst undir þær. Hér er átt við að
nokkur munur var á svörum yngra og eldra fólksins í
rannsókninni. Yngra fólkið virtist síður fast í kyn-
hlutverkum sínum en eldra fólkið. Svo dæmi séu tekin þá
horfa yngri konur meira á íþróttir en þær eldri og yngri
karlar gráta frekar í návist vina sinna en þeir eldri. Þetta
gæti bent til að eftir því sem við eldumst föllum við frekar
inn í hefðbundin kynhlutverk og að það hlutskiþti bíði
ungu kynslóðarinnar í dag. En á hinn bóginn gæti þetta
verið til marks um betri tíma þar sem hver kynslóð leggur
minna upp úr því að fylgja kynímyndum en fyrirrennarar
hennar. Hvort það sé raunin látum við lesendum eftir að
velta fyrir sér. X
54 / 4. tbl. / 2003 / vera