Vera - 01.08.2003, Blaðsíða 64

Vera - 01.08.2003, Blaðsíða 64
/ FRÁ FEMÍNISTAFÉLAGI ÍSLANDS VIÐ LEGGJUM ÁHERSLU Á SAMFÉLAGSLEGA ÁBYRGO EN TIL ÞESS AÐ ÞAÐ GANGI ÞARF AÐ DRAGA OFBELDIÐ ÚT ÚR SKÁPNUM OG UPPLÝSA FÓLKUM ÞAÐ heimi þar sem allt er falt. Aðrir sögðu okkur heimskar og að við vissum ekkert hvað færi fram innan dyra Goldfinger. Einn maður spurði hvort eigin- menn okkar væru að kaupa okkur þegar við strippuðum fyrir þá. Það var að okkar mati ekki svo, nema eiginmaðurinn þyrfti að borga fyrir strippið. Þetta viðhorf er hinsvegar umhugsunarefni, þ.e að gera ráð fyrir því að konur haldi srippsýningar fyrir eiginmenn sína. Sumir starfmenn Goldfinger vildu kaupa merki fyrir alla fjölskylduna og fannst ekkert athuga- vert við að dætur þeirra og synir bæru slfk barmmerki. „Við erum nú öll að selja okkur," sagði einn. Annar svaraði því, aðspurður hvort dóttir hans væri til sölu, „jú, þegar hún giftir sig er eiginmaður hennar að kaupa hana á raðgreiðslum." Ungur piltur mætti á svæðið og upplýsti okkur, nokkuð þvöglu-mæltur, að konurnar gerðu þetta af „fúsum og frjálsum vilja." Sjónvarpsvélin hræddi Sjónvarpið mætti á staðinn með myndatökuvél. Það var mjög sláandi að sjá dansarana sem voru að mæta til vinnu sinnar snúast á hæli og taka fyrir andlit sitt um leið og þær komu auga á myndavélina. Þessar sömu konur og dansa berar og brosandi uppi á sviði fyrir framan fréttamenn, þessar sömu konur og völdu þessa vinnu af „fúsum og frjálsum vilja", þessar sömu konur og fá „gríðarhá laun fyrir að gera það sem þeim finnst gaman," þessar sömu konur og eru svo „stoltar af vinnunni sinni". Já, þessar sömu konur sneru við í upp- námi þegar þær sáu myndatöku- vélina. Dans þeirra fyrir myndatökumenn fréttastofanna er víst samnings- bundinn. Hvert var þeirra val þegar þær fengu að ráða? Það var að fela sig. Við þurftum að ræða við frétta- manninn og biðja hann að taka ekki myndiraf dönsurunum þvívið vorum ekki komnar þangað til að sýna þær, við vorum komnar til að vekja athygli á kúnnunum. Þærhlupu inn um aðrar dyr lengra frá myndavélinni enda treystu þær okkur ekki, sem mér finnst ekki skrýtið. Einnig var forvitnilegt að sjá leigubíla fulla að karlmönnum snúa við í snarheitum og farþegana taka fyrir andlit sitt þegar þeir sáu sjónvarpsvélina. Ætli þetta hafi verið þessir sömu menn sem segja ekkert eðlilegra en að fara á „strippstaði"? Af hverju voru þeir að fela sig? Er einhver skömm að því að stunda þessa staði? Fimm barna faðir mætti á svæðið og lýsti því hróðugur að hann hefði keypt konur um allan heim. Hann keypti merki og boli sem á stóð „Vændi er ofbeldi" fyrir tíu þúsund krónur. Kona nokkur skyldi ekkert í því að við vildum ekki að eiginmenn okkar færu á slíka staði. „Það er bara ekkert traust í sambandinu," voru hennar orð. Þessi sama kona upplýsti okkur um það að sex ára gömul dóttir hennar ætlaði að verða nektar- dansmey og henni fannst það frábær ákvörðun. Okkur fannst hinsvegar skrýtið að sex ára gamalt barn vissi hvað nektardansmey er. Mikið var af forvitnu fólki sem gerði sér rúnt í Kópavoginn bara til að skoða hvað við værum að gera. Sumir stoppuðu og spjölluðu við okkur og var það hið besta mál. Nokkuð var um að ungir menn kæmu bara til að kaupa merki og stuða okkur en ákvæðu svo, eftir að hafa rætt við okkur, að kaupa frekar bol með „Vændi er ofbeldi" áletruninni. Það þótti okkur skemmtilegt. Síðasti kúnninn sem við buðum merki sagði okkur ómerkilegar. Við gáfum dyravörðum staðarins boli og héldum svo heim á leið með 14.500 krónur í gróða. Ágóðinn rennur í Kristínarsjóð en öliu sem safnast í Krístínarsjóð er varið til að hjálpa vændiskonum á íslandi að komast út úr vændinu. Tölulegarstaðreyndir • Þriðja hver kona í heiminum verður fyrir ofbeldi. • 23% stúlkna og 8% drengja eru misnotuð sem börn. • Þegar kynferðislegt ofbeldi á sér stað eru ofbeldismennirnir í allt að 99% tilvika karlar og þolendur oftast konur og börn. • 92,2% þeirra sem leituðu til Stígamóta árið 2002 lýsa skömm sem einni af afleiðingum kynferðislegs ofbeldis og 80% lýsa sektarkennd. 58% hafa haft sjálfsvígshugleiðingar. • 8,3% nauðgana sem komu inn á borð Stígamóta árið 2002 voru kærðar til lögreglu. • 2,3% nauðgana sem komu inn á borð Stígamóta árið 2002 enduðu með dómi, sum málanna voru þó enn í vinnslu þegar ársskýrlan var gefin út. 64 / 4. tbl. / 2003 / vera
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.