Vera - 01.04.2005, Blaðsíða 12

Mér hefur alltaf verið sérstaklega kært þaö
sem snýr að tilfinningalífinu, siövitinu og
mannræktinni og legg áherslu á að í skólanum
séu allir þættir manneskjunnar þjálfaöir og
þroskaöir en ekki bara bókvitið
sem ríkja fjölbreyttir og skapandi starfs-
hættir sem taka mið af getu og færni hvers
nemanda. Með þeirri aóferð er hægt að
vinna sama viðfangsefni með nemendum
á mismunandi getu- og færnistigi. Mestu
skiptir að hver og einn læri á sinn hátt.
Kennarinn á að vera eins og verkstjóri sem
hjálpar hverjum nemanda að finna sínar
leiðir í námi."
Það má með sanni segja að Elín G.
Olafsdóttir sé einn af þeim eldhugum sem
þurfti til að laga skólakerfið að hinum
nýju hugmyndum. Eftir að hún hóf störf á
Fræðslumiðstöð Reykjavíkur skipulagói hún
m.a. heimsóknir skólastjórnenda tiL út-
landa. Farið var til New Brunswick í Kanada
sem hefur komist langt í að þróa skóLa án
aðgreiningar, einnig til Singapúr eftir
að nemendur þar höfðu skarað fram úr í
stærðfræði i PISA könnunum. Ein ferðin
var svo tiL MinneapoLis í Bandaríkjunum
þar sem skóLastjórar kynntu sér bLöndun
aLmennra skóLa og sérskóla (twin schooLs}.
í kjölfar þessara ferða skrifaði ELín ítar-
Legar skýrsLur og lagði mat á það sem fyrir
augu og eyru bar.
ELín hefur lika skrifað bæklinga um
jafna stöðu kynjanna í skólum, en jafn-
réttismáL hafa Lengi verið henni baráttu-
máL. 1989 kom út bækLingurinn Upp úr
hjólförunum sem hún skrifaði ásamt Gerði
Oskarsdóttur og Sigríði Jónsdóttur og
menntamáLaráóuneytið gaf út. Tilgangur
hans var að vekja athygLi á stöóu kynjanna
í skóLum og nauðsyn þess aó jafnréttis-
stefnu sé fyLgt í verki í skóLastarfi. Árið
1994 skrifaði hún bækLinginn Betri tíð...
ásamt Sigríði Jónsdóttur og var honum
dreift tiL aLLra foreldra 11 ára barna. Sá
bækLingur er stuttur og handhægur með
Lýsandi dæmum tiL umhugsunar fyrir for-
eldra og aðra uppaLendur um jafna stöðu
og jafnan rétt kynjanna.
Börn á að elska
„Mér var heiLmikió niðri fyrir þegar ég fékk
Loks tíma tiL að setjast nióur og koma þekk-
ingu minni á skóLamáLum tiL skiLa," segir
Elín um tiLuró bókar sinnar Nemandinn í
nærmynd. „Ég þekki þessi mál frá ýmsum
hLiðum því auk þess að vera kennari og
samningamanneskja um kjör kennara þekki
ég þau hinum megin frá, úr póLitíkinni. Ég
sat í fræðsLuráði Reykjavíkur sem fuLLtrúi
kennara i áratug og sióar i borgarstjórn
sem vara- og aðalmaóur KvennaListans frá
1986 - 1992. Ég fór líka mikið tiL útLanda
að kynna mér kennslumáL, bæði á vegum
kennarasamtakanna og á eigin vegum.
Börn eru eins misjöfn og þau eru mörg,
það veróur að taka á því enda ekki hægt að
heLLa sama skammti í aLLa. Mér hefur aLLtaf
verið sérstakLega kært það sem snýr að tiL-
finningaLífinu, sióvitinu og mannræktinni
og Legg áherslu á að i skólanum séu aLlir
þættir manneskjunnar þjáLfaðir og þrosk-
aðir en ekki bara bókvitið. Kerfið sem við
vinnum nú eftir hefur kosti og gaLLa en aLlir
eru sammáLa um að féLagsLega bLöndunin sé
æskiLeg. ALlir nemendur hafa gott af því að
skiLja að við erum ekki ölL eins, ekki síst
ófötLuðu börnin. Síðan þarf að finna Leiðir
tiL að kenna hverjum og einum eftir sinu
12/2. tbl. / 2005 / vera