Vera - 01.04.2005, Blaðsíða 51
konur frá löndum sem standa utan ESB
eða EES, sem sjálfviljugar kjósa að starfa
í vændi." Holland h'tur til framtíðar og
gerir fátækar konur af öðrum kynþætti en
hinum hvíta að skotmörkum sínum og eiga
þær að bæta úr þar sem skortir á framboð
á frjálsum markaði til vinnu í kynlífsiðn-
aði. Með þessu gengur það enn lengra i að
gera vændi að Lögmætum „valkosti fyrir fá-
tæka".
4. Lögleiðing vændis, eða að fella úr
gildi lög gegn þvi, eykur leynilegt, falið,
ólöglegt vændi og götuvændi
í Hotlandi hafa konur í vændi bent á
að Lögleiðing vændis komi ekki i veg fyrir
skömmina sem fylgir vændi því þær þurfi
að skrá sig og njóti því ekki lengur nafn-
leyndar. Þær fái á sig „hóru" stimpil sem
fytgi þeim. Þar af Leiðandi kjósi ftestar
konur í vændi að starfa ólögtega og neðan-
jarðar.
Rökin fyrir því að tögteiðing myndi
forða kyntifsiðnaðinum frá gtæpum með
ströngum Lagasetningum standast engan
veginn. Vöxtur vændis í Ástratíu eftir að
tögteiðing tók gitdi er i raun i ótögtega
geiranum. Á tólf mánaða timabih þrefatd-
aðist fjötdi vændishúsa án starfsLeyfis.
5. Lögleiðing vændis og að fella úr gildi
lög gegn kynlifsniðaðinum eykur vændi
meðal barna
Enn ein rökin sem notuð voru fyrir því
að tögteiða vændi í HoLtandi voru aó það
myndi binda endi á barnavændi. Samt jókst
vændi barna um 300%. Samtökin segja að
a.m.k. 5.000 þeirra barna sem eru í vændi
séu frá öðrum töndum, stór htuti þeirra séu
stútkur frásNígeríu.
6. Lögleiðing vændis, eða að fella úr
gildi lög gegn því, verndar ekki konur i
vændi
t í rannsókn sem gerð var á mansati í
Bandaríkjunum sögðu konur að enginn væri
tit að vernda þær þegar þær væru einar með
kúnnanum en þar getur altt gerst.
Þær eftirtitsmyndavétar sem eru í
vændishúsum eru eingöngu til öryggis fyrir
kúnnann og vændishúsið. Öryggi vændis-
kvenna er atgert aukaatriði.
7. Lögleiðing vændis, eða að fella úr
gildi lög gegn því, eykur eftirspurnina
eftir vændi. Það hvetur karlmenn til að
kaupa konur til kynlifsathafna í meira
mæli þar sem samfélagið er því sam-
þykkt
Karlmenn sem áður hefðu ekki tekið
áhættuna af því að kaupa sér konu tiL kyn-
Lífsathafna títa nú svo á, eftir að vændi er
orðið lögtegt í heimatandi þeirra, að það
sé sjátfsögð og eðtiteg athöfn. Þegar tögin
hindra þá ekki Lengur hverfa ftjótt fétags-
legar hindranir og siðferðiteg mörk þess
að koma fram við konur sem kynferðistega
neysluvöru. Lögteiðing vændis sendir þau
skitaboð tit nýrra kynstóða kartmanna og
drengja að konur séu kynferðisteg neystu-
vara og að vændi sé saktaus skemmtun.
í Viktoríufytki eru sérstök vændishús
fyrir fattaða kartmenn og vitji þeir fara
þangað verða opinberir starfsmenn sem
sjá um umönnun þeirra, í ftestum titfettum
konur, aó fytgja þeim og bókstaftega að-
stoða þá við tíkamtegar athafnir þeirra.
8. Lögleiðing vændis, eða að fella úr
gildi lög gegn þvi, stuðtar ekki að heil-
brigði kvenna
Heitbrigðiseftirtit sem hefur konur ein-
göngu tit meðferðar er ekki skynsamtegt að
neinu leyti út frá LýðheiLsusjónarmiði. Að
fytgjast með konum í vændi verndar þær
ekki gegn HIV/AIDS eða kynsjúkdómum því
það eru kartkyns viðskiptavinir sem smita
konurnar.
í einni rannsókn sögðu bandarískar
vændiskonur að kartar ættuðust tit að kyn-
mök færu fram án smokka, að þeir byðust
tit að borga meira til að tosna við að nota
smokk og að þeir yrðu ofbetdisfuttir ef þær
krefðust smokks.
Þó 60% kvennanna skýrðu frá því að
kúnnarnir hefðu verið stoppaðir af við að
beita þær ofbetdi, sagði hetmingur þeirra
að þrátt fyrir það hétdu þær að svo gæti
farið að einhver „viðskiptavinanna" myndi
drepa þær.
9. Lögleiðing vændis, eða að fetla úr gildi
lög gegn þvi, eykur ekki val kvenna
FLestar konurnar sem tatað var við í
rannsókn sögðu að frekar væri hægt að tata
um skort á vaLkostum sem ástæðu þess að
þær hófu störf í vændisiðnaðinum fremur
en vat sem sLíkt. Margar tötuðu um vændi
sem sista kostinn eða sem neyðarbrauð.
Kyntifsiðnaðurinn hampar einmitt mun-
inum á vændi af fúsum og frjátsum vitja og
vændi sem konur eru neyddar í, vegna þess
að það myndi gefa kyntifsiðnaðinum meira
öryggi og betri tagatega stöðu. Konur
sem kæra mettudótga og brotamenn yrðu
að bera sönnunarbyrði þess að hafa verið
„neyddar". Hvernig geta konur á jaðrinum
nokkurntíman sannað að þær hafi verið
kúgaðar til einhvers?
Konur í vændi þurfa stöðugt að tjúga
um tif sitt, Líkama sína og kynferðisteg við-
brögð sín. Lygi fettur undir starfstýsing-
una þegar kúnninn spyr: „Fannst þér það
gott?" Vændi er grundvaltað á þeirri tygi að
„konum þyki það gott".
10. Konur í vændi vilja ekki að vændi
sé Lögleitt eða lög gegn því séu felld úr
gildi
í rannsókn sem gerð var í fimm lönd-
um sögðu flestar þeirra kyntifsþrætkuðu
kvenna sem talað var við að þær væru at-
farió á móti tögleiðingu vændis og að
það yrði átitið sem hver önnur vinna. Þær
vöruðu við því að tögteiðing myndi vatda
meiri hættu og skaða fyrir konur af vöLdum
kúnna og mettudótga sem væru ofbetdis-
seggir fyrir. „Alts ekki. Þetta er ekki eins
og hvert annað starf. Þetta er niðurtæging
og ofbetdi af hálfu karta." Ekki ein einasta
þeirra kvenna sem tatað var við vitdi að
börn hennar, fjötskytdumeðtimir eða vinir
þyrftu að afta fjár með því að fara í kyn-
Lifsiðnaðinn. „Vændið kostaði mig líf mitt,
heitsuna, attt."
Niðurstaða
Vió heyrum um það hvernig eigi að gera
vændi betra starf fyrir konur með eftir-
titi og/eða tögteiðingu, með „samtökum
kvenna í kyntífsiðnaði" og herferðum fyrir
því að skaffa vændiskonum smokka, en
ekki um aðra vatkosti en vændi fyrir konur.
Við heyrum mikið um hvernig eigi að hatda
konum i vændi en mjög Litið um hvernig
eigi að hjátpa konum að komast úr því.
Við hvetjum tit þess að hugteitt sé með
hvaða hætti Lögteiðing vændis og að átíta
það sem „hverja aðra vinnu" styrkir ekki
sjátfsmynd kvenna sem stunda vændi hetd-
ur rennir styrkum stoðum undir kynlífs-
iðnaðinn. Tetjist konur í vændi vera kyn-
Lífsverkamenn, dótgar kaupsýstumenn og
kaupendur neytendur kyntifsþjónustu, og
attur kyntifsiónaðurinn hagfræðieining þá
geta ríkisstjórnir kastað af sér attri ábyrgð
á að bjóða konum sómasamteg störf sem
þær geta Lifað af.
Frekar en að teggja btessun sína yfir
vændi ætti ríkisstjórn að taka á eftirspurn-
inni með þvi aó refsa þeim körtum sem
kaupa konur til kynlifsathafna og auka val-
möguleika fyrir konur sem stunda vændi. í
stað þess að rikisstjórnir hagnist á kyntífs-
iðnaðinum með skatttagningu, ættu ríkis-
stjórnir að fjárfesta í framtið vændiskvenna
með því að Leggja fram fjármagn, gera eigur
kyntifsiðnaðarins upptækar og bjóða konum
i vændi upp á raunverutegt vat.
vera / 2. tbl. / 2005 / 51