Vera - 01.04.2005, Blaðsíða 13

'
Ég segi í bókinni aó
börn eigi að elska og
segja þaó viö þau á
hverjum degi. Börn
sem lifa í þeirri
vissu mæta ekki með
krepptan hnefann í
skólann á hverjum degi
þroskastigi. Það reyni ég að útskýra i bók-
inni enda brýnasta verkefni skólanna um
þessar mundir."
Að lokum er Elín spurð hvað henni
finnist um stöðu barna i skólum í dag. Hvað
finnst henni t.d. um nýtt met íslendinga í
notkun lyfja vegna ofvirkni barna?
„Þetta er mjög flókið mál. En ég er
svo bjartsýn að ég held að neysta á RitaLíni
myndi minnka verulega ef skólinn væri al-
mennt og aLLs staðar það spennandi og
hvetjandi að kennarar þyrftu rétt að ýta
nemendum af staó og þá tæki hvatinn og
námsgleðin við. Auðvitað er þetta ein-
földun. Það sem öll börn þurfa er að þeim
sé sinnt. Ég segi í bókinni að börn eigi að
elska og segja það við þau á hverjum degi.
Börn sem Lifa í þeirri vissu mæta ekki með
krepptan hnefann i skólann á hverjum degi.
Mér finnst sem sé að ýmislegt megi betur
fara i almennri sinningu barna. Það þarf að
rækta börn - tata við þau, htusta á þau og
gefa þeim tíma. Það skiptir tíka miklu máti
að börn fái frið tit að þroskast sjátf, á eigin
forsendum. Það má ekki skiputeggja þau
atlt of mikið. Mörg börn lifa við of mikið
skiputag, þau eru attan daginn undir stjórn.
Börn þurfa að fá að Leika sér í frjálsum
Leikjum því þá reynir á samskiptahæfiteika
þeirra, hæfiteikann tit að hafa ofan af fyrir
sér sjátf og skapa. Ég hetd að mörg börn séu
orðin of þreytt og útkeyrð með öttu þessu
skipulagi. Ég skrifaði einu sinni smápist-
il í Morgunbtaðió undir fyrirsögninni: Þarf
að setja vökulög fyrir börn? Pistittinn vakti
tatsverða athygti. Við þurfum að endur-
skoða ýmistegt í samfétagi okkar sem kemur
niður á börnunum okkar og framtið þeirra,"
sagði Etín G. Ótafsdóttir að Lokum.
vera / 2. tbl. / 2005 / 13