Akranes - 01.07.1958, Qupperneq 25

og Þóris síns bróður nift skal njóta.
svo nú verður margt til gleðibóta“.
Sumarið líður, sólar naut,
sýslað um störf á búi,
lokið í bili þungri þraut,
það er sem gæfan snúi
fardrengjum að og mýki mál.
margt er hjalað við Borgarál,
en aldrei það nokkur rekka reynir
að ræða um Bjöms og Þóris greinir.
Þegar haustar um Hafnarskóg
heyrast af Noregi fregnir,
um það er heiman höldur dró,
hverju um ferð hans gegnir,
útlegðardóm og alla raun,
engin þó bjóðist sögulaun,
fljótt berast Grimi til eyrna orðin,
— ekki mun góður sá vetrarforðimi
Birni og Þóru og þeirra sveit.
Þyngist og sigur brúnin
bóndamnn á, sem æskuheit
öll man og feðratúnin,
fóstbróður eygir illan hlut,
ekki bíður til setu í skut
skyldan brýn fyrir hersi að hefna,
hefndinni skal að Bimi stefna.
Búið til vamar verði fátt
vinfáum austanmanni,
gæfan er völt og vogað hátt
verður nú reynt með sanni.
Ádeilum Gríms um óheil svör
ekki samt við skal þegja,
enn skal sem fyrr í allri för
óragur lifa og deyja.
„Að landi hér bar mig og bauðst
ekki annar
Ég hefði ekki þína hefnd umf.lúið,
þitt ráð hefir mér og reynsla sannað
í reyndinni mátti það gæfa heita.
Ég hefði ekki þína hefnd umflúið,
ef henni vildir þú gegn mér beita,
nú hef ég að þínu búi búið
og bið þeirra griða, er mátt þú veita.
Um ferð mína öfugt ég ekkert greindi
og engu laug, er þú glöggt um
spurðir,
en hitt er mér vorkunn, þó víst ég
leyndi
um vora hagi, og nokkrar þurrðir
á þvi hafi orðið, að óðfús ég væri,
um útlegðardóm minn og sakir að
greina,
í ókunnu landi tmdanfæri
ég átti vart mörg og kaus geð þitt
að reyna.
Nú gerir þú hlut minn er sæmst
þér sýnist,
þú sákimar veizt og þeim skal ei
neita,
ég geng ekki af hólmi þó gæfan
týnist,
mín gifta var hingað til drengur að
heita.
Til þess hef ég mínu lífi lifað.
Ég lýt mínum dómi, því mikils var
notið,
hér skal ekki neitt um kosti klifað,
við kustun og völdum þó stórt þyki
brotið“.
AKRANES
161