Akranes - 01.07.1958, Blaðsíða 46

Séra FRIÐRIK FRIÐRIKSSON:
IHIORaTHUS lplLACCUS
2 þúsund og 14 ára 8! 12 1949.
Hóraz., sem fiörpu stillti
svo hljómur sá
hjörtun méö fögnuö fyllti,
og fegurö þá.
LagÖi meö list í strengi,
sem lifir enn, —
gléöur jafnt göfga drengi
og gamla rnenn.
Tvö þúsund ára ómar
sér eiga enn mátt,
þegar hans harpa hljómar,
aö heilla dátt.
Dugar enn drótt aÖ vekja
til dáöa skjótt.
Hugsýki burt aö hrekja
og heröa þrótt.
Oflœti auös hann vítir,
en örvar dyggö.
Lastar hvaö vini’ hans lýtir,
en lofar tryggö.
Sannleik méö brosi beitir
í beizkum óö.
Gagnsemd og gléöi hann heitir
viö gamans JjóÖ.
UnaÖ í ungum hjörtum,
liann enn fœr kveikt.
Áhyggju sorgum svörtum
úr sinni feykt.
Æskunnar yndi vakiö
í ástardraum,
vínœöis vansœmd hrakiö
úr vinaglaum.
Sœlan í sveita-dölum
í söng hans bjó.
Angandi blóm á bölum,
í brekkiC og mó.
„Ljúfur“ á grœnum grundum
sig girtu’’ í dans,
dísir sér léku’ í lundum
í Ijóöum hans.
Leiö þar fram lind í gili
méö Ijúfum kliö,
kvaö viö í klettaþili
af kátum niö.
Svellandi mjúkir sónar
oss svalaö fá;
tuttugu alda tónar
enn til vor ná.
182
A K R A N E S