Akranes - 01.07.1958, Side 67

TIL FRÓÐLEIKS OG SKEMMTUNAR
(Framhald af 2. kápusíSu.)
A íerðalagi íneð Þorsteini á
Grund kringum fjall í september.
jií a. í kúakaupum.
)>versum lagðist Þorsteinn
minn.
jx-gar áttí að kjósa
<>g búsúnaði boðskapinn
um bótidann i koti fjósa.
Þorsteinn grófíi galdra kann.
gerast fáir betri.
)>ingboðsflugu henti hann
i hausinn á honum Pétri“.
Þetta hefur sjálfsagt verið um
kosningamar, j>ar sem Sveinn
hefur ekki kosið Pétur. og sama
máli mun hafa gegnt um niarga
Heimastjómarmenn. j>ó kusu ein
hverjir Pétur.
Vísur.
MINNING
Hér lágu spor lijá löngu
föllnum garði.
sem liðin kynslóð gekk á
undan þér.
lin timinn máði inerkin fyrr
en varði.
<*n minnisaugutn Jmngað
hugur sér.
Þér birtast sýnir eins og aftur
hilli.
þin óskalönd i tíbrá liðins dags.
þó árin risi eins og fjöll á milli.
er aftur skyggni i bjarma
sólarlags.
Þú heyrir aftur lög frá liðnum
stundum.
við ljóðið sem i hjarta þinu bjó.
og blómailm frá Edens-drauma
lundum
)>ar að sér munarfanginn hugur
dró.
Seni fjöllin blá er íjarhegð
minninganna,
og fierir rnildan svip á hverja
brún,
og gleiinskaii felur fótspor
kynslóðanna.
en fymist aldrei lijartans
dularrún.
Mar'm Bjarnadóttir.
FLUG
Fljúg þú rni klieði! Mannkyns
mikli draumur,
meitlaður hér. í voldugt Fönix
líki.
Fellur um brjóstið loftsins
striði straumur,
stefnan er upp í frjálsra vinda
ríki.
Horfin frá jiirð, sem fyrir
sjónum sökkur.
svelgdu hana ský, sem köldu
hrimi anda.
Sótl er þó fram, i gegnum
geimsins rökkur,
glampa í hugsýn strendur
nýrra landa.
Siglt var um höl og háa tinda
klifið,
hetjudáð klofinn fljótsins
þungi straumur.
Nú er i leit um loftin háu
svifið,
lnndnáni er ennþá mannsins
stóri draumur.
.... Brýst nú fram sól, að baki
rnargra skýja.
birtast þar sýnir endahiusra
heima.
Veraldir risa, hrapa og hillir
nýja.
Hvar eru þær, seni fyrirheitin
geyma.
Mannsandans heimur, hulinu
augum vomin,
handan við sól og mána ennþá
bíður.
Fluggandur loftið stikar stnrum
sporum.
stækkar |>i> meira himingeimur
viður.
. Uraðfleyg er stundin.
stefna hegra tekin.
Stiga úr djúpi Islands jökul-
bungur.
öll eru á flótta, fjöllin gömlu
rekin
framhjá. sem her á göngu.
skrefaþungur.
Flýja þau timans flughröð
va'ngjatökin,
friðinn. sem rjúfa á landsins
auðnum köldurn?
Þar, sem um aldir stóðust
stormablökin
steintröllin þöglu undir jökul
földum.
Hvar eru va'ttir hárra „Tinda-
fjalla"?
Horfinn er dalur týndra manna
og sauða.
Slökkt eru ljós i hömruni
álfahalla.
Helkalt og sna'vi þakið riki
dauða.
Öraið og þögul auðn að baki
týnist,
upphiminsflug og kvikar
skýjamyndir
Fegurst af öllu ævintýrið
sýn ist,
aldrei, sem tímans flug. i
mstir hryndir.
Maria Bjarnadóttir.
AKRANES
203