Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1913, Blaðsíða 103

Gaun gu-Hr ólf u.r .
Eptir Grim Thomsen.
Heimski Karl i háu sæti
hreykir sér með yíirlæti,
á bak við og til beggja handa
búnir skarti Norðmenn standa;
með ellefu rekkum inn pá geingur
afarhár og gildur dreingur.
Jarls á hann nafn af jöfri að pigg'ja
og játast undir veldi tiggja,
á hann kongi eiða’ að sverja,
að hann landið skuli verja,
og fastmæla svo full sé vissa,
fót hann peingils á að kyssa.
•Peir í tignar klæða’ hann kápu,
kápan stendur fast á beini,
eiðinn pylur hann eins og drápu,
ekki skilur liann sumar greinir,
en er kemur að kossgreiðslunni
kappanum verður orð á munni: —
»Einn er hanki, og er pað verra,
á athöfninni á pessum degi,
með beinserk er eg borinn, herra!
og beygja mig, pað má jeg eigi;
fót pinn mér til munns að heíja
munu pví eigi kallast refjar.« —
Er int hann hafði orðin pessi,
óðar preif hann Karls í leggi,
ofan dró hann sjóla úr sessi,
og sópaði gólf með konungs skeggi;
að standa á höfði’ hann Karli kendi
á kossum fótar sá varð endi.
(93)