Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1935, Síða 34

stéttar, sem skapað hefir eða haldið við veldi og
virðingu enska ríkisins, sem máske er merkilegasta
heimsriki sögunnar. Hann var enskur sveitahöfðingi
með kostum hans og takmörkunum, iþróttamaður,
með ást á pví að vera undir bern lofti, en líka
nokkur mennta- og bókamaður. Merkur maður, sem
einu sinni var gestur hans, hefir sagt frá þvi, að í
svefnstofu þeirri, sem honum var visað til, var meðal
annara bóka fyrsta útgáfan af Rómverjasögu Gibb-
ons, með eftirtektarverðum spássiu-athugasemdum
Grey’s sjálfs. Ást Grey’s á náttúrunni og útilíflnu
sést á bókum þeim, sem hann skrifaði, bókinni um
lax- og silungsveiðar (Fly-Fishing, 1899) og um yndi
fuglanna (Charm of Birds, 1927). »Flestir reyna að
skipta lífi sínu í þrennt«, segir hann í fyrrnefndu
bókinni, »vinnu, livild og hressingu. . . Við viljum
sennilega helzt, að dægradvöl okkar eða hressing sé
ekki einungis aðskilin frá störfum okkar, heldur í
andstöðu við þau, og þeir, sem vinna með heiia sin-
um innan dyra, leita sér hreyflngar og útilofts,
áreynslu fyrir líkamann og frjálsræðis fyrir hugann.
Æskan leitar einhvers meira og finnur það í því,
sem æsandi er. Petta eru þær þrjár meginkröfur,
sem heilbrigð og áköf æska gerir til dægradvalanna:
hreyfing, bert loft og spenningur. Peim er fulinægt
á fagran hátt í ieikjum og iþróttum«. Eg tek þessi
ummæli úr laxveiðabók Grey’s, sem ég þarf annars
ekki að rekja, tii þess að sýna einnig þessa hlið á
honum, sportmanninn og náttúruskoðarann, sem er
fullur lotningar og ástar á náttúrunni og »með hvert
skilningarvit stælt og óðfúst í það, að sjá og heyra
fögnuð sveitanna, þann fögnuð, sem ekki fiunst í
bæjunum, því að þá finnum við«, segir hann sjálfur,
»þá lyptingu andans, sem gerir okkur hæfa til sam-
félags við náttúruna, jafnvel á fegurstu og beztu dög-
um vorsins«.
Hina aðalhliðina á Grey og störfum hans má líka
(30)