Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1933, Side 30

28
Bredsdorff þurfti að taka til að stofna sinn rnikla
skóla í því héraði. Sá skóli var vígður vorið 1907.
Hann rúmar 150 nemendur, og var þá þegar fullgjor,
og að öllu svo fullkominn, sem þá var kostur á og
kröfur gerðar til. Það voru því í raun og veru héraðs-
búar, sem skólanum komu upp, þótt hann væri ein-
staks manns eign. Og yfir á þeirra manna hendur
hefði skólinn gengið, ef Bredsdorff hefði fallið frá,
áður en greiðslunum var lokið.
Frá því um aldamótin fram að heimsstyrjöldinni
var sókn nemenda að lýðháskólunum afar mikil, og
því báru þeir sig mjög vel fjárhagslega. Það varð
líka til þess að marga fýsti að vinna þannig á eigin
spýtur, og mun það hafa átt nokkurn þátt í því, hvað
skólarnir urðu margir.
Skólarnir hafa alltaf verið mjög persónulegir. Skóla-
stjórinn, sem jafnframt er eigandi stofnunárinnar, cr
sá, sem allt veltur á. Hann setur sinn svip á skólann.
Hann er einráður um allt fyrirkomulag og flytur alla
aðalfyrirlestrana. Álit hans út í frá er jafnframt álit
skólans. Með honum stendur skólinn og fellur. Sé
hann hagsýnn maður, hafi eitthvað að flytja, sem
uppbyggilegt þykir, vex skólinn og dafnar. En sá hann
óhagsýnn, og hafi ekki tök á æskunni, fellur allt í
rústir. — Þess vegna geta kjör einstakra skóla verið
svo breytileg. Stofnandinn hefur máske verið skörung-
ur, sem mikill ljómi hefur stafað frá. Æskan hefur
þyrpzt um hann. Byggingarnar hafa verið smáauknar,
til þess að geta fullnægt eftirspurninni. Það er bæði
fjárhagsmáí og metnaðarmál; frægð mannsins stendur
í beinu hlutfalli viö aðsóknina að skóla hans. Og skol-
inn verður landskunnur. — En skólastjórar eldast
eins og aðrir menn. Sé maðurinn forsjáll, fer hann að
skyggnast eftir eftirmanni, þegar hann finnur ellina