Jólagjöfin - 24.12.1920, Page 21
Júlagjöfin
19
þessum stórfeng-ilegii tímum. Og þá ætla eg aö segja ykkiír
frá Frökkum á bæn. Á kné.
Ef til vill eruö þiö eigi vön því aö hugsa ykkur þá þjóð
á bæn. Fer þaö orð af Frökkum, aö þeir séu litið trúhneigöir.
„Viö höfum látist vera verri en við erum í raun 0g veru,“ sagði
kastalastjórinn í Verdun viö mig. „Núna krýpur öll þjóðin á
kné í bæn.“
„Þér teljið þá gott og gagnlegt aö þjóöin hafi trúarbrögö,
falli á kné og biöjist fyrir?“ — „Sannkristinn maöur er besti
hermaðurinn," svaraöi hann.
Við sátum saman, dálítill hópur af herforingjum, í djúpri
holu 20—30 metra niöri í jörðinni. Alt voru það menn, er
höfðu verið með allan tímann í hinni löngu fjögra ára styrj-
öld, sumir særst bæði tvisvar og þrisvar, og allir höföu þeir
|)rásinnis staöið augliti til auglitis viö dauöann. Þeir litu nú
allir upp á kastalastjórann, eins og þeir vildu samsinna orð-
um hans.
„Það er eigi að eins „Marseillaisen" sem hefir hljómað út
yfir vígvellina,“ mælti gamall hersir (oberst), er bar eitt
hinna elstu ættarnafna Frakklands, og var Norinannaættar.
„Við skulum ganga irin í kapelluna og spjalla viö prestinn,“
mælti kastalastjórinn.
„Hafiö þið líka kapellu hérna niöri í jöröinni ?“ spuröi eg.
„Viö höfum líka kvikmvndahús,“ svaraöi hann og hló eins
og ])essir léttlyndu Frakkar einir geta hlegið. „Þaö liggur
rétt viö kapelluna og sjúkrahúsiö. Guð vill ekki aö vér skul-
um aö eins hugsa um bardaga og sár og hörmungar og dauða.
Við megum líka hlæja. Og þess gerist líka þörf hérna hjá
okkur. En satt er þaö, að viö hlæjum minna núna en á friðarár-
unum.“
Jú, vist var þar bæöi kapella og prestur. Og presturinn var
sannarlega hreykinn af kirkjunni sirini. í tómstundum sínum
höföu hermennirnir skreytt hana á ýmsa vegu. Með lífshættu
höföu þeir bjargað bæöi altari og prédikunarstól úr einhverju
sundurskotnu sveitaþorpiriu.
„Og eg hefi alveg húsfyllir," sagöi presturinn og hló. „Já,
mig hefir heldur aldrei vantaö kórsveina né söngvara. Her-
mennirnir mínir hafa hvorki 'gleymt barnatrú sinrii né söngn-
um frá bernskuárunum.“