Jólagjöfin - 24.12.1920, Qupperneq 71

Jólagjöfin
69
að sjá hve fögur umger'ö var þarna reist um hiö mikla mót
hreystinnar og hins líkamlega atgerfis, — sem sé viö sjálfa
opnunarhátíðina, Hún var í rnínum augum mjög hátíðleg, þrátt
fyrir það þó að þeir, sem verið höfðu við leikana í Stokkhólmi
segi, að mikið hafi á vantað, að hún jafnaðist á við opn-
unarhátíðina þar. Á sá munur ef til vill rót sina meira að rekja
til áhorfendanna, en hinna, sem að stóðu, því bæði voru áhorf-
endasvæðin þunnskipuð og eins hitt, að hin hátíðlega stund
virtist ekki hafa nein veruleg áhrif á áhorfendurna. En í Stokk-
hólmi var „fult hús“ hrifinna áhorfenda, sem lét fögnuð sinrr
og hrifningu óspart i ljós.
Stadion
eða aðalleikvöllurinn, er skamt utan við borgina Antwerpen
(eða Anvers/sem hún kallast líka), suðvestanmegin. Snúa end-
arnir (bogarnir) í suðaustur og norðvestur. Við suðaustur end-
ann og suðvestur hliðina eru vellir, sem heyra undir Stadion
(æfingavellir fyrir alls konar útiiþróttir, kappleikavellir fyr-
ir Lawn-tennis, Hockey o. fl.) og er þessu öllu mjög prýði-
lega fyrir komið, með girðingum — aðallega úr vírnetum og
trjáröðum — á milli; ennfremur eru þarna veitingatjöld og
söluturnar, með sinum venjulega varningi. Þrátt fyrir alt
þetta er landrými samt nóg. Að norðaustur hliðinni liggur
gata og að norðvestur endanum einhvers konar garður. Utan
um alt Stadion-landið liggur há járngirðing. Sjálf er bygging-
in öll hvít að utan og mjög stórfengleg. Hún er sporöskju-
löguð eins og venja er til, og eru turnbyggingar sín hvoru
megin suðaustur bogans. Á austur-turninum, sem var öllu
minni og ferhyrndur, var Stadion-klukkan, á miðju þilinu, sem
inn vissi. Þar var og sigurfáninn dreginn upp. í suðurtum-
inum var skrifstofa framkvæmdarnefndarinnar (uppi), þar
voru svalir, sem ágæt yfirsýn var frá út yfir völlinn, var þar
uppi bjalla sú, sem hringt var við byrjun síðasta hrings, í öll-
um hlaupum, sem voru lengri en einn hringur. Niðri var salur
allstór og mjög hár undir loft. áttstrendur, og voru Olymps-
leikar þeir, sem háðir hafa verið síðan þeir voru endurvaktir,
skráðir þar með stórum, gyltum stöfum, einn á hverju þili; en
á þilinu, sem inn að leikvellinum vissi voru dyr, og var þar