Freyr - 01.12.1948, Page 15

FRE YR
353
hesta til allrar heyvinnu og reyna svo að
eiga bifreið til eigin nota og aflvél til
rafvirkjunar.
★
Kem ég þá að sjálfu heimilinu.
Sveitafólkið þarf engu síður góð hús en
annað fólk.
Margar jarðir eru vel hýstar, en þó er
grátlegt að sjá hve mörg hús eru þar
hálfgerð. Veldur slíku bæði efnaskortur og
trassaskapur.
Á þeim bæjum, sem hóflega stór hús eru
upphituð frá eldavél og frúin getur helg-
að krafta sína eingöngu heimilisstörfun-
um innanhúss, ber heimilið slíku Ijóst og
fagurt vitni.
í húsinu sé einnig vatnsleiðsla, rafmagn,
sími og útvarp. Þá er heimilið eins vel út-
búið eins og bezt gerist í bæjum. Hví ekki
að krefjast þess?
Er þetta ókleift? Nei, nei. Til húsabygg-
inga ber að lána háa hundraðstölu bygg-
ingarkostnaðar til langs tíma. Meðal
bóndaaldur mun vera 25—30 ár.
Lánstíminn á því að vera 50—60 ár,
lánsupphæðin allt að 90% kostnaðar með
1—2% vöxtum. Vaxtamismuninn greiði
ríkið. Teiknistofa landbúnaðarins tryggir
að sjálfsögðu, að allar byggingar séu vel
gerðar, með tilliti til vaxandi krafna, og
vandaðar í alla staði.
Hvar á að taka peningana? spyrja menn.
Þessa stundina liggur svarið opið fyrir.
Dragið saman sjálft ríkisbáknið, þá spar-
ast milljónir árlega, leggið þetta fé í ís.'.
landbúnað samkvæmt framansögðu.
Hvar eru sveitaheimilin þá stödd núna?
Er nokkur þörf fjármagns? Hundruð
jarða eru óhýstar, túnin víða enn þýfð og
mýrarnar óræstar. í landinu eru um 5650
býli. Sími er kominn á 2432 bæi eða 43,1%,
en sími er einhver allra þarfasta fram-
kvæmd í strjálbýli og fólkseklu.
Einnig hér þarf að bregðast skjótt við,
enda vel kleift viðfangsefni að leggja síma
á hvert heimili.
Samkvæmt þeim skýrslum, sem ég fékk
hjá Rafmagnseftirliti ríkisins, telst mér
svo til, að rafmagn, auk vindrafstöðva, sé
á rúmlega 800 bæjum, en það losar 14%.
Þetta er erfitt viðfangsefni, sem þó verður
að leysa hvað sem það kostar.
Ég vona að Búnaðarfélag íslands vilji
beita sér fyrir svipuðu sjónarmiði og hér
er lýst og að því takist, með forustu sinni,
að stöðva strauminn frá sveitunum.
KRISTJÁN JÓNSSON, bóndi í Fremstafelli í Köldu-
kinn, er vel ánœgður með féð af Vestfjörðum, auðvitað
líka með þennan hrút, og ekki að ástœðulausu. Sauð-
kindin hefir löngum verið wppáhald og eftirlœti góðra
bœnda. Ljósm.: G. Þ.