Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.2005, Síða 43

DV Helgarblað
LAUGARDAGUR 13. ÁGÚST2005 43
Anna Árnadóttir er heimavinnandi
húsmóðir og hefur verið það í átján
ár. Segir hún það vera forréttindi að
geta verið með börnunum sínum fimm
en þetta hefur einnig í för með sér
ýmsa ókosti.
Anna Árnadóttir
er heimavinnandi
húsmóðirí>oðer
hörkupúlað vera
heimavinnandi en á
sama tíma forrétt-
indi.
simtm
Aö vera heima-
vinnandi húsmóöir
■ J ■
er horkupul
„Ég hef verið heimavinnandi í
átján ár og get sagt með vissu að
það er hörkuvinna enda á ég fimm
börn," segir Anna Ámadóttir hús-
móðir. „Auðvitað eru forréttindi
að geta verið heima hjá börnunum
sínum og einbeitt sér að uppeld-
inu. En á sama tíma hefur þetta
ýmsa vankanta. Ef maður er til
dæmis ekki nógu opinn gagnvart
öðru fólki getur maður orðið fé-
lagslega einangraður. En að fara til
vinnu á hverjum degi auðveldar
manni að kynnast nýju fólki og
vera virkur þátttakandi í samfélag-
inu. Vegna þessa gæti ég vel hugs-
að mér að fara aftur á vinnumark-
aðinn þegar börnin eru vaxin úr
grasi. En það getur þó ekki verið
hvaða starf sem er því ég er öryrki
og réttu vinnuna getur verið erfitt
að fá.
Erfitt að púsla öllu saman
Yngstu böm Önnu em orðin
þrettán ára í dag en fjögur yngstu
börnin fæddust á tæpum fimm
ámm. „Þegar ég h't til baka finnst
mér einhverra hluta vegna að
heimilishaldið hafa verið auðveld-
ara þegar krakkamir vom yngri. Þá
at ég haft meiri reglu á hlumnum.
dag hafa bömin fullorðnast og
hver og einn er að gera sína hluti.
Það er því mismunandi hvenær
fólki hentar til dæmis að koma
heim í kvöldmat og þess háttar. Það
er erfiðara að púsla þessu öllu sam-
an. Það er kannski ekki eins mikil
ungbarnavinna, en að halda heim-
ilinu saman getur gert hlutina mun
flóknari," segir Anna.
Ekki laus við fordóma
„Ég get ekki sagt að ég hafi orð-
ið vör við mikla fordóma gagnvart
stöðu minni en þetta hugtak, bara
húsmóðir, kemur ansi oft fram. Ég
„Heyrði ég eina konu
segja, þarsem ég
stóð við hliðina á
henni, að þær gætu
þetta sem væru
heima með tærnar
upp í loftið. Þessi
kona var sjálf móðir
og vissi hún því alveg
hvernig þessir hlutir
geta verið og var því
fráleitt að segja
þetta," segir Anna.
stend mig meira að segja að því að
segja það sjálf. Það er auðvitað
bara hugsunarleysi og eitthvað
sem maður þarf að venja sig af,“
tekur Anna fram og bætir við að
húsmóðurstarfið sé síður en svo
minna virði en annað starf.
„Varðandi fordóma þá man ég
að vísu eftir einu atviki sem gerðist
þegar krakkamir voru yngri. Þá
hafði ég saumað kjól á dóttur mína
fyrir grímubaU í skólanum. Þegar
hún vann heyrði eina konu segja,
þar sem ég stóð við hliðina á henni,
að þær gætu þetta sem væru heima
með tæmar upp í loftið. Þessi kona
var sjálf móðir og vissi því alveg
hvemig þessir hlutir geta verið og
var því fráleitt að segja þetta," segir
Anna. „En hvað sem þessu líður, þá
er ég mjög sátt við mitt, enda er
þessi tími sem ég hef átt með böm-
unum mínum ógleymanlegur."
iris@dv.is
Stafirnir í reitunum mynda nafn á fjalli á Snæfelssnesi.
Lausnarorð síðustu krossgátu var Kópasker