Freyr - 15.03.1972, Blaðsíða 13
auðvitað Hvítá í Borgarfirði, en vatnasvið
hennar er 3550 km2, og er hún sjötta í röð
þeirra vatnakerfa, sem mest vatnasvið hafa
hér á landi. Af þessum 3550 km2 er jökull
365 km2 eða rúmlega 10% af öllu vatna-
sviði Hvítár.
Gróskumikið tré.
Líkja má vatnakerfi Hvítár við tré, stofn-
inn er Hvítá sjálf með gjöfula veiði bæði
í net og á stöng, sem breiðir sína sjö blóm-
legu greinar til allra átta. Ein er Norðurá,
mesta veiöiá landsins og því drottning ís-
lenzku bergvatnsánna. Önnur er Þverá, ein
lengsta veiðiá landsins, þar sem sumir
veiðimenn fara til veiða á héstum! í Þverá
gengur laxinn hæst hérlendis yfir sjó eða
upp á Tvídægru, sem er í 400 metra hæð
yfir sjó. Og ekki má gleyma Grímsárgrein-
inni, hinni kunnu laxveiðiá, en þar hefur
stangarveiði verið stunduð samfellt einna
lengst hér á landi eða í rúmlega öld. Það
voru Englendingar, sem hófu þar veiði með
stöng um 1860, og leigðu hluta af ánni í
marga áratugi og þannig var ástatt um
fleiri ár í Borgarfirði. Það er þess vegna
ekkert nýtt fyrirbæri að erlendir veiði-
menn taki á leigu veiði hér á landi, þó að
algengast sé nú að þeir kaupi aðeins nokk-
ra daga í senn af leigutökum ánna.
Fleiri góðar laxveiðiár.
Auk fyrrnefndra vatnsfalla í hópi betri
laxveiðiánna í landinu, eru í kjördæminu
fleiri slíkar ár: Laxá í Leirársveit, Langá
á Mýrum, Hítará, Haffjarðará, Straum-
fjarðará, Haukadalsá, Laxá í Dölum og Fá-
skrúð. Er Langá reyndar í sérflokki, ein
bezta á landsins, eins og síðar verður vikið
nánar að. Næst á eftir fyrrgreindum ám,
má nefna þessar: Botnsá í Hvalfirði, Anda-
kílsá, Flókadalsá, Reykjadalsá, Gljúfurá,
Kjarlaksstaðaá á Fellsströnd, Hvolsá og
Staðarhólsá í Saurbæjarhreppi, og að síð-
ustu skulu taldar fram: Gufá, Álftá, Stað-
ará, Vatnsholtsá, Hólmkelsá, Fróðá, St.
Langadalsá og Setbergsá, Bakkaá, Laxá á
Skógarströnd, Hörðudalsá, Miðá, Laxá í
Hvammssveit, Hvammsá og Krossá á
Skarðströnd.
Stöðuvötnin.
Af stöðuvötnum ber fyrst að telja Skorra-
dalsvatn, sem er þeirra stærst á svæðinu,
14,7 km2 að flatarmáli. Skorradalsvatn er
níunda stærsta stöðuvatn landsins. Þá
koma næst í röð eftir stærð: Reyðarvatn,
Hítarvatn, Langavatn í Langavatnsdal,
Hlíðarvatn í Hnappadal, Úlfsvatn á Arnar-
vatnsheiði og Hvalvatn, en öll eru þessi
vötn yfir 3.4 km2 að flatarmáli. Og að síð-
ustu skulu nefnd þessi vötn: Hólmavatn í
Hvítársíðu, Oddastaðavatn og Hrauns-
fjarðarvatn á Snæfellsnesi og Haukadals-
vatn í Dölum, sem eru öll stærri en 2.4 km2
að flatarmáli.
Ösasvæði og lón.
Ekki er úr vegi að minna á ósasvæði og
lón, er liggja við sjó, sem eru mörg á svæð-
inu. Þar kunna að felast verulegir mögu-
leikar til aukinnar arðsemi af fiski í fram-
tíðinni. Lón þessi og ósasvæði eru aðallega
á Snæfellsnesi og hefur, eins og fyrr segir,
þegar verið gert skemmtilegt átak til fisk-
halds í einu lóninu, Lárósi, og ráðagerðir
eru uppi að koma slíku í framkvæmd á
nokkrum stöðum öðrum á Snæfellsnesi og
í Blautós skammt frá Akranesi. Hefur
fiskifræðingur Veiðimálastofnunar kannað
þau mál lauslega, vegna beiðni aðilanna,
en öll eru mál þessi í deiglu.
Veiðifélögin.
Af þeim 95 veiðifélögum hér á landi, er
tæplega þriðjungur í Vesturlandskjördæmi
eða 28 félög. Má ætla að veiðifélögin geti
orið 40—50 talsins í kjördæminu, þegar
búið verður að stofna félög við öll vötn,
sem einhver slægur er í, og fleiri en tvær
jarðir eiga hlut í, eða um stöðuvatnaklasa,
sem sömu aðilar eiga, eins og t. d. vötn á
afrétti.
F R E Y R
101