Freyr - 15.03.1972, Blaðsíða 17

veiðieigenda, auk þess sem fiskurinn er
seldur óveiddur í veiðivatninu!
* * *
Þá mætti í þriðja lagi setja dæmið upp,
til þess að fá vitneskju um það, hve miklu
næmi bein og óbein verðmætamyndun
vegna veiðinnar. Hún er fólgin í greiðslu
vegna veiðileyfa, þjónustu ýmiskonar, svo
sem flutningi á fólki, fæði, húsnæði og
fleira. í því sambandi er óhætt að bæta
50% við fyrrnefnda fjárhæð og yrði því
útkoman 135 millj. kr.
Til þess að glöggva sig enn betur á því,
sem síðast var sagt, og þeim miklu mögu-
leikum, sem bjóðast í þessu efni, skal þess
getið að veiðidagur í beztu ánum hér á
landi er boðinn erlendis á 10 til 22 þúsund
kr. Þá er innifalið allt, sem fyrr var nefnt,
auk leiðsögumanns.
292 milljónir króna.
Það er freistandi að lokum að setja upp
eitt dæmið enn og sýna þar með hverjar
heildartekjur yrðu af því að ráðstafa sem
svaraði helmingi laxagilda í kjördæminu
til erlendra veiðimanna. Eru þá ætlaðar
12 þús. kr. fyrir veiðidaginn. Myndi sú
upphæð nema 110 millj. kr. Inn í þessu
dæmi yrðu um 1300 erlendir veiðimenn, er
dveldust hér í viku, en það er algengast.
Þeir myndu kaupa flugfar með íslenzku
flugfélögunum! fyrir um 20 millj. kr. Þá
má ætla, að þeir dveldust hér til jafnaðar
í fjóra daga, auk veiðidaganna sjálfra, og
eyddu 3 þús. kr. á dag til jafnaðar. Sú
fjárhæð næmi 16 millj. kr. Yrði heildar-
fjárhæð fyrrnefndra útgjalda hinna er-
lendu veiðimanna því 146 millj. kr. er
stæði, eins og fyrr segir, í sambandi við
ráðstöfun helmings laxagilda í Vestur-
landskjördæmi. Alls kæmi því út úr þessu
dæmi 292 millj. kr., ef öllu væri ráðstafað
á þennan hátt og yrði því höfuðstóll þess-
ara verðmæta 4,4 milljarðir kr!
Óraunhæft verðmætamat?
Nú kunna ýmsir af þeim, sem lesa þessa
grein að hugsa: „Það er ekki rétt að tala
um þetta mikil verðmæti í veiðinni, sem
alls ekki er fyrir hendi. Þetta er óskhyggja
ein, fjarri raunveruleikanum.“ Gott og vel
segir sá, sem þessar línur ritar. Auðvitað
eru dæmin hér að framan sett upp, eins og
fyrr segir, til þess að sýna fram á, hvernig
hægt sé að meta hlutina, ef ákveðnum
skilyrðum er fullnægt og stefnt að marki,
sem er enn í töluverðri fjarlægð. Þessi að-
ferð greinarhöfundar er til þess ætluð
annars vegar að vekja menn til umhugs-
unar um þau verðmæti, sem fólgin eru í
veiðimálum og á hinn hóginn til að benda
á, hvað þurfi að gera til þess að tryggja
greiðari leið að því marki, sem fyrr var
nefnt, og ná því sem fyrst. Er þá ekki að-
eins um að ræða nýtingu þess fiskstofns,
sem þegar er fyrir hendi, heldur þess, sem
gæti orðið, ef að væri unnið. Þess vegna
er einnig bent á ráð hér á eftir til þess að
auka fiskframleiðsluna í kjördæminu og
aðstöðu alla, þar með verðmætin, sem í
þessu felast.
Laxinn 100 sterlingspunda verðmæti!
Að síðustu má geta þess, að veiðidagur í
Alta-ánni í Noregi, en hún er mesta stór-
laxaáin, svokallaða, þar í landi, kostar sem
svarar frá 22 til 41 þús. íslenzkar krónur.
Má því segja að hóflegt sé að miða við 12
þús. kr. í fyrrnefndu dæmi. í riti, sem
FAO gaf út árið 1963, segir ráðamaður hjá
Matvæla- og landbúnaðarstofnuninni, að
ætla megi að 100 sterlingspunda virði gæti
legið í hverjum stangarveiddum laxi, ef
rétt væri að staðið. Könnun, sem gerð var
á írlandi árið 1969 studdi þessa tilgátu þar
sem verðmætamyndun svaraði til 100
sterlingspunda eða 24 þús. ísl. kr. að með-
altali á hvern stangarveiddan lax. Þessar
upplýsingar ættu að færa mönnum heim
sanninn um að það, sem hér var sagt
áður um þá möguleika, sem bjóðast í þessu
F R E Y R
105