Freyr - 15.03.1972, Blaðsíða 33

verksmiðjuna. Kemur það fram í auknum
vörugæðum og vinnusparnaði og stuðlar
að því að gera íslenzkar ullarvörur mjög
eftirsóttar á heimsmarkaðnum. Ætti því að
vera hægt að greiða allt að 50% hærra
fyrir eftirsóttustu ullina, en munurinn
gæti orðið enn meiri ef um verulegar um-
bætur væri að ræða. En hætt er við að
lélegasta ullin verði mjög lítils virði, jafn-
vel svo að ekki svari kostnaði að vinna úr
henni.“
III. SÚTUNARVERKSMIÐJUR
Svör bárust frá fjórum verksmiðjum.
Svörin voru eftirfarandi:
A.
Heildarfjöldi sútaðra lambsgæra ca. 540.000
gærur.
B.
Hlutfallsskipting á liti:
Svör bárust frá tveimur verksmiðjum.
Litarflokkur %
1. Alhvítt 3
2. Gult á skæklum 5
3. Lítið gult 14
4. Mikið gult 58
5—11. Mislitt 20
C.
Eftirsókarverðustu flokkar í eftirfarandi
framleiðslu:
1. Langhærð loðsútuð skinn.
Verksmiðja a:
„Hreinir litir, t. d. hreinhvítt, hrafnsvart
o. s. frv. + mórautt, jafnhært og lagðsítt."
Verksmiðja b:
Alhvít og lítið gul skinn (Bl, B2, B3 sbr.
spurningu B).
Verksmiðja c:
Alhvít og lítið gul skinn (B1 og B2).
Verksmiðja d:
Hreinhvítar gærur, ekki ullstuttar í hrygg.
2. Klippt loðsútuð skinn.
Verksmiðja a:
„Sveipótt, þétthært, gljáhært, silkikennt,
hreinir litir.“
Verksmiðja b:
„Helzt engin, erlend skinn eru það mikið
ódýrari í slíka framleiðslu, að einungis er
er hægt að nota afganga úr íslenzkum
gærum til þessara hluta.“
Verksmiðja c:
„B4 er mest notað (mikið gult á belg) og
svo reytt skinn.“
3. Pelsaskinn með loðnunni út.
Verksmiðja a:
Sama og í lið C2.
Verksmiðja b:
„Við sútum ekki í pelsa — en gerum ráð
fyrir að B5 (grátt og grábotnótt) og Bll
(svart og módropótt) séu beztu skinnin í
þá.“
Verksmiðja c:
„B5 og Bll, mjúkt háralaga og sveipótt.“
4. Mokkaskinn.
Verksmiðja a:
„Háralag sama og í C2 og C3, holdrosa
þykk.“
Verksmiðja b:
„Við sútum heldur ekki mokkaskinn, en
þar er mest um vert að engin lýti séu á
holdrosa og að skinnin séu ómarin.“
F R E Y R
121